Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΜΕΙΝΑΜΕ ΜΟΝΟ... ΜΕ ΤΙΣ ΠΡΟΘΕΣΕΙΣ.



Εκφραστικοί μου, καλημέρα.
Τη συγκεκριμένη εικόνα την βρήκα σε μια αγαπημένη μου σελίδα, την  Secret Place και αμέσως θέλησα να τη μοιραστώ μαζί σας.

Δυστυχώς, δεν έγραφε περισσότερες πληροφορίες και παρ' όλο που έψαξα, δεν μπόρεσα να βρω απο που μπορεί να είναι απόσπασμα το συγκεκριμένο παράθεμα, σε ποιον ανήκει για παράδειγμα ή απο πιο βιβλίο μπορεί να απατελεί, πιθανολογώ, το εισαγωγικό του μέρος.

Βέβαια, είναι τόσο σημαντικό το μήνυμα που εισπράττω που πραγματικά το μόνο που θέλω, είναι να το μοιραστώ μαζί σας. 

Χωρίς πολλά λόγια, χωρίς αναλύσεις. επεξηγήσεις κτλ.
Απλό μοίρασμα, τίποτε άλλο.

Κι επίσης,


Ναι, θα την έβαφα!

Σχόλια

  1. Χάνουμε όταν δεν οραματιζόμαστε!!!!

    Σε φιλώ πολύ ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Όντως μείναμε στις προθέσεις...και είναι λυπηρό Κική μου
    Υπέροχη η αλλαγή του μπλογκ σου
    Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Τα λέει όλα θαρρώ Κική....! έτσι κι αλλιώς τα ουσιαστικά μας έχουν χαιρετίσει εδώ και καιρό. Εμείς δηλαδή τα ξαποστείλαμε. Και μαζί μ' αυτά ξαποστείλαμε και τη γλώσσα μας ως ιδανικοί αυτόχειρες. Την καλησπέρα μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καλημέρα ομορφούλα της μπλοκογειτονιάς με τα όμορφα στοχαστικά στιχάκια σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Εγώ με το που είδα το "από τη "Γραμματική"", σκέφτηκα πως ο "ποιητής" το εννοεί περισσότερο γραμματικά , παρά ποιητικά. Καταλαβαίνω όμως και την ποιητική του έννοια και συμφωνώ μ'αυτήν. And the world keeps spinning round, round, round. :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Μενει να ξαναβρουμε τα ουσιαστικά λοιπον!
    Καλό μηνα!
    Καλό Σαββατοκύριακο!
    Φιλια :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ευχαριστούμε πολύ για το εξαιρετικό αυτό μοίρασμα και για το τραγουδάκι που το συνοδεύεις Κική μου!
    Με την ευχή να ξαναβρούμε τα χαμένα μας ουσιαστικά λοιπόν.
    Καλή Μεγαλοβδομάδα να έχεις γλυκιά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Χρόνια πολλά Κική μου!! Καλή Ανάσταση να χεις κι εσύ κι οι αγαπημένοι σου!! Πολλά πολλά φιλιά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΜΕ ΚΑΠΟΙΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ.

Καλημέρα και καλό μήνα! Εύχομαι ολόψυχα αυτός ο μήνας και όχι μόνο αυτός φυσικά, να έχει χαρμόσυνες ειδήσεις για όλους μας. Και επειδη σήμερα είναι η αρχή ενός νέου η μήνα, η αρχή μιας νέας εβδομάδας και γιατί όχι η αρχή μιας καλύτερης ζωής, θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας καποια αποσπάσματα από ένα δοκίμιο που έγραψα μόλις αλλα για διάφορους λόγους δε θα το αναρτήσω ακόμη ολοκληρωμένο. " Η ψυχή των ανθρώπων φαντάζει στο νου μου ως ένα μικρό (εξωτερικά) θησαυροφυλάκιο. Η καρδιά είναι το κουτί του θησαυρού, το μυαλό είναι το λουκέτο του και τέλος τα συναισθήματα και οι αξίες των ανθρώπων είναι τί άλλο; Μα φυσικά το περιεχόμενο του θησαυρού! Ο ίδιος ο θησαυρός αν θέλετε." " Ο άνθρωπος γεννήθηκε για να προσφέρει και εμείς νομίζουμε πως υπάρχουμε για να λάβουμε. Ναι να λάβουμε, μόνο όταν μάθουμε να προσφέρουμε. Και προσφορά δεν είναι «δίνω» ότι υλικό αγαθό μου περισσεύει, είναι μαθαίνω να μάχομαι, να αναγνωρίζω, να θαυμάζω και να βοηθάω τον συνάνθρωπό μου. "

Ιστορίες ραδιοφώνου: Ένα ναυάγιο που μύριζε αλάτι

    Έβγαιναν οι ήχοι σαν αχτίδες ήλιου και ξεχύνονταν στο δωμάτιο ως μια μικρή ανάσα βροχής.   Ένα σούρουπο, μια μελωδία γλυκιά με ώθησε να εξερευνήσω τον κόσμο όμως σαν ένα μάτι καρφωμένο στη πλάτη μου με έκανε να απωθήσω τη σκέψη και να αφοσιωθώ σε ένα ναυάγιο που δεν ορίζει τη στιγμή.   Γιατί σε κάτι τέτοια σενάρια του νου στέκεται ο χρόνος. Και τότε, όλα άδεια και νεκρά, αναζητούν μια θύμηση που προ πολλού μας έχει εγκαταλείψει   Κι όλα σε σένα καταλήγουν, σε ένα άδειο σκηνικό που μυρίζει αλάτι. Αλάτι, σαν ένα πνιγμένο κορμί. Σαν ένα φαγητό που του είπανε πως μόνο έτσι νόστιμο θα γίνει.   Όμως όλα, παράταιρα φαίνονται. Όλα, σε αχτίδες ήλιου καθοδηγούν και πλέκουν μια ανάμνηση βασανισμένη.   Και δεν βγάζουν νόημα…   Μα   πως γίνεται στη φυλακή, ο χρόνος, να ανθίσει;   Και τώρα που χορεύουν οι τρελοί Και τώρα που τραγουδούν οι ξεμυαλισμένοι Θα σου πω πως όλα οξύμωρα γίνονται.   Γιατί ο ρεαλισμός γεννά