Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΜΕΙΝΑΜΕ ΜΟΝΟ... ΜΕ ΤΙΣ ΠΡΟΘΕΣΕΙΣ.



Εκφραστικοί μου, καλημέρα.
Τη συγκεκριμένη εικόνα την βρήκα σε μια αγαπημένη μου σελίδα, την  Secret Place και αμέσως θέλησα να τη μοιραστώ μαζί σας.

Δυστυχώς, δεν έγραφε περισσότερες πληροφορίες και παρ' όλο που έψαξα, δεν μπόρεσα να βρω απο που μπορεί να είναι απόσπασμα το συγκεκριμένο παράθεμα, σε ποιον ανήκει για παράδειγμα ή απο πιο βιβλίο μπορεί να απατελεί, πιθανολογώ, το εισαγωγικό του μέρος.

Βέβαια, είναι τόσο σημαντικό το μήνυμα που εισπράττω που πραγματικά το μόνο που θέλω, είναι να το μοιραστώ μαζί σας. 

Χωρίς πολλά λόγια, χωρίς αναλύσεις. επεξηγήσεις κτλ.
Απλό μοίρασμα, τίποτε άλλο.

Κι επίσης,


Ναι, θα την έβαφα!

Σχόλια

  1. Χάνουμε όταν δεν οραματιζόμαστε!!!!

    Σε φιλώ πολύ ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Όντως μείναμε στις προθέσεις...και είναι λυπηρό Κική μου
    Υπέροχη η αλλαγή του μπλογκ σου
    Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Τα λέει όλα θαρρώ Κική....! έτσι κι αλλιώς τα ουσιαστικά μας έχουν χαιρετίσει εδώ και καιρό. Εμείς δηλαδή τα ξαποστείλαμε. Και μαζί μ' αυτά ξαποστείλαμε και τη γλώσσα μας ως ιδανικοί αυτόχειρες. Την καλησπέρα μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καλημέρα ομορφούλα της μπλοκογειτονιάς με τα όμορφα στοχαστικά στιχάκια σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Εγώ με το που είδα το "από τη "Γραμματική"", σκέφτηκα πως ο "ποιητής" το εννοεί περισσότερο γραμματικά , παρά ποιητικά. Καταλαβαίνω όμως και την ποιητική του έννοια και συμφωνώ μ'αυτήν. And the world keeps spinning round, round, round. :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Μενει να ξαναβρουμε τα ουσιαστικά λοιπον!
    Καλό μηνα!
    Καλό Σαββατοκύριακο!
    Φιλια :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ευχαριστούμε πολύ για το εξαιρετικό αυτό μοίρασμα και για το τραγουδάκι που το συνοδεύεις Κική μου!
    Με την ευχή να ξαναβρούμε τα χαμένα μας ουσιαστικά λοιπόν.
    Καλή Μεγαλοβδομάδα να έχεις γλυκιά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Χρόνια πολλά Κική μου!! Καλή Ανάσταση να χεις κι εσύ κι οι αγαπημένοι σου!! Πολλά πολλά φιλιά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ευχή και κατάρα

    Είναι ευλογία και βάρος μαζί, να κρατάς την αγάπη και το όνειρο ζωντανά, σε έναν κόσμο που σε ξεχνά, σε έναν κόσμο που τρέχει μόνο για να επιβιώσει. Είναι ευχή, γιατί η ψυχή σου παραμένει φωτεινή. Είναι κατάρα, γιατί συχνά μένεις μόνος, παρεξηγημένος, ξεχασμένος. Κι όμως, εκεί βρίσκεται η αλήθεια: να συνεχίζεις να αγαπάς, να συνεχίζεις να ονειρεύεσαι, να συνεχίζεις να θυμάσαι ποιος είσαι, ακόμα κι όταν ο κόσμος γύρω σου προσπαθεί να σε κάνει να το ξεχάσεις. Κική Κωνσταντίνου   _____________   Καλημέρα εκφραστικοί μου, ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Εχθές βράδυ μας ταρακούνησε ο σεισμός. Εγώ δεν τον κατάλαβα — ευτυχώς, γιατί πάντα με φόβιζαν. Από ότι έμαθα όμως, ήταν αρκετά δυνατός, με διάρκεια και φόβο για όσους τον ένιωσαν. Θα περάσει κι αυτό. Στην Εύβοια, άλλωστε, είμαστε μαθημένοι. Σας φιλώ και σας εύχομαι μια όμορφη μέρα!  🌸  

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Ο Αύγουστος μας αποχαιρετά

  Ο Αύγουστος περπατά αργά, με τα βήματά του βαριά από ήλιο που σβήνει, σαν να κουβαλάει ολόκληρο τον χρόνο σε μια ανάσα, σε μια τελευταία ματιά πριν χαθεί πίσω από το κατώφλι του φθινοπώρου. Η πόλη μοιάζει να κρατά την αναπνοή της, με το χώμα ακόμα ζεστό κάτω από τα πόδια, το κελάηδημα των πουλιών λιγοστό και νωχελικό, τα τζιτζίκια σιγούν, μα ο αέρας ακόμα φέρνει την ανάμνηση του ατελείωτου καλοκαιριού — των απογευμάτων που λιώσαμε σε γέλια, των βραδιών με αστέρια να πέφτουν σαν βροχή και της θάλασσας που αγκάλιαζε κάθε μας βήμα. Στην αυλή η κούνια κουνιέται ακόμα, σαν να χαιρετάει εκείνους που σίγουρα θα φύγουν, τραγουδώντας έναν ήσυχο αποχαιρετισμό, μ’ ένα γλυκό, μακρινό τραγούδι που θυμίζει: «Μείνετε εδώ λίγο ακόμα — η στιγμή δεν τέλειωσε». Τα δέντρα στέκονται βαρύθυμα, φύλλα χρυσά, κόκκινα και καφέ, αρχίζουν να πέφτουν απαλά στο χώμα, σαν να φυλάνε μέσα τους μνήμες που θα κρατήσουν τη ζεστασιά του ήλιου και της βροχής, το άρωμα των λουλουδιών που έλιωσα...