ΕΚΦΡΑΣΟΥ - ΚΙΚΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

     Kαλημέρα και Καλή Εβδομάδα να έχουμε! :)      Σήμερα ανακάλυψα πως η καλή μου φίλη ALMA LIBRE με προσκάλεσε να παίξω το πρώτο μου blogοπαίχνιδο και ομολογώ πως πολύ μου άρεσε αυτό γιατί με έκανε να χαρώ με τον ίδιο τρόπο που χαίρετε και ένα μωρό στο πρώτο του παιχνίδι, έτσι πιστεύω δηλαδή.      Αυτο το παιχνίδι ονομάζετε seven secrets και σύμφωνα με το οποίο καλείσαι να μοιραστείς με τους διαδικτυακούς σου φίλους επτά από τα μυστικά σου, βέβαια δε νομίζω πως θα μοιραστούμε τα πιο σοβαρά μυστικά μας αλλά θα προσπαθήσουμε τουλάχιστον.      Αν και αυτή τη στιγμή δεν μου έρχονται στο μυαλό πολλά μυστικά που να θέλω και να μπορώ να μοιραστώ μεταξύ σας ξεκινώ σιγά σιγά και πιστεύω πως στη πορεία θα τα ολοκληρώσω.       Λοιπόν... ξεκινάμε...., Ειμαι αρκετά φοβιτσιάρα αλλά προσπαθώ να ξεπεράσω τις φοβίες μου και νομίζω πως τα ψιλοκαταφέρνω. Μου αρέσει να βάζω δυνατά τη μουσική και να χορεύω σ...

      Σήμερα είπα να σας καλημερίσω με μια αναδημοσίευση ενός παζλ όχι τόσο συνηθισμένου, χιλιοτραγουδισμένου και αγαπημένου όμως ναι!           Το παζλ αυτό ηταν μια φανταστική δημιουργία της αγαπημένης φίλης  ALMA LIBRE , το οποίο όχι μόνο μου έφτιαξε την ημέρα αλλά με έκανε να θέλω να έχω και εγώ κάπου εδω μέσα τα κομμάτια του και να καταφεύγω σε αυτά κάθε φορά που κάποιο μου έχει λείψει και το έχω επιθυμήσει πολύ!          Έτσι λοιπόν αφού το ζήτησα και πήρα την απαραίτητη άδειά της και την ευχαριστώ γι' αυτό σας το παρουσιάζω και εγώ μέσω του δικού μου ιστότοπου, όχι για να το συνθέσετε αλλά για να το αφήσετε να σας ταξιδέψει και να σας εκφράσει με τη μαγεία και το ταξίδι της μουσικής, των στίχων αλλά και γενικά τη τόσο όμορφη ιδέα της Άλμας !        "Παιχνίδι Αγάπης μέ ... νότες" Πάμε νά συνθέσουμε ένα puzzle γιά τήν Αγάπη ??? Τί λέτε ?? 1) "Εψαχνα νά ...

      Θ έλω να ευχαριστήσω μέσα από τη καρδιά μου το ΛΥΧΝΟ ΚΑΙΟΜΕΝΟ που μου επέτρεψε να αναδημοσιεύσω και εγώ στη προσωπική μου σελίδα ένα ποίημα το οποίο με το που το διάβασα  το πρωί με έκανε να γουρλώσω τα μάτια απο ικανοποίηση! Ναι... από ικανοποίηση για μια τέτοια σπουδαία γραφή γιατί αγαπημένη μου ΛΥΧΝΕ πρέπει να σου πω ότι όλα σου του ποιήματα είναι εξαιρετικά αλλά το συγκεκριμένο με μαγνήτισε, με προσήλωσε πριν καν καταφέρω να ολοκληρώσω την ανάγνωσή του. Ειλικρινά είναι ένα ποίημα που μπορεί να δώσει στον αναγνώστη βαθιά συναισθήματα, αρκεί να αφήσει τον εαυτό του για άλλη μια φορά να ψάξει και πίσω από τις λέξεις!                                                        ...

       Μία από τις αναρτήσεις που δυστυχώς μου σβήστηκαν ή τις έχασα, ήταν το παρακάτω καταπληκτικό για εμένα απόσπασμα ποιήματος που είχα βρει μέσω της google και το είχα αφιερώσει στις κολλητές μου φίλες Καίτη και Εύη. Το βρήκα λοιπόν ξανά σήμερα και το αναδημοσιεύω, πάντα με την ίδια αφιέρωση...! Θα είμαστε φίλοι ...  (ποίημα, δε γνωρίζω τον συγγραφέα, σε απόδοση του Γ. Πιντέρη)     Ποιος είμαι: Δεν το ξέρω.     Κάποτε ήμουνα ο τάφος για ένα κουνελάκι,     ένα καλάθι του μπάσκετ στο γκαράζ,     ένα λαχανί μπάλωμα,     θάμνοι και δέντρα πασχαλιάς που τα σκαρφάλωναν μυρμήγκια.     ήμουνα βραχόσκαλες και μια μυστήρια στέρνα,     φωτιές από ξερόχορτα,     ήμουν νεροπόλεμος και πινγκ-πονγκ στο υπόγειο.     Ήμουνα ένας μικρούλης άσπρος φράχτης,     ένα κρεβάτι και μια σιφονιέρα σφένδαμνο που μοιραζόμουνα μ' α...

       Σήμερα διαπίστωσα πως μου λείπουν τουλάχιστον τρεις ιστορίες από αυτές που είχα δημοσιεύσει και είχα αφιερώσει σε άτομα που με είχαν εμπνεύσει και το περίεργο είναι πως τις έψαξα στην αναζήτηση και μου έγραφε οτι η σελίδα δε βρέθηκε όταν πάτησα επάνω στα αποτελέσματα... Εγώ όμως τις συγκεκριμένες αναρτήσεις δε τις έσβησα.. και δε μπορώ τώρα να τις βρώ.. Μήπως ξέρει κάποιος από εσάς να μου πει αν και πως μπορώ να βρω που είναι και να τις αναρτήσω ξανά;         Ευχαριστώ...!

    Τη παρακάτω εξαιρετική για εμένα ιστορία τη διάβασα στο blog της πολύ γλυκιάς και ταλαντούχας Sweet truth . Με συγκίνησε, με μαγνήτισε και γενικά μου προκάλεσε έντονο ενδιαφέρον, έτσι λοιπόν θέλησα να την αναδημοσιεύσω και εγώ "στολίζοντας" και το δικό μου blog με μια τοσο ωραία δημοσίευση. Εφόσον τη ρώτησα και δέχτηκε, κάτι για το οποίο την ευχαριστώ θερμά σας τη παρουσιάζω και εγώ από το δικό μου blogόσπιτο και εύχομαι να σας αρέσει τόσο πολύ, όσο και σε εμένα. ~Θα είμαι μαζί σου~     Τα χέρια της έτρεμαν όταν πήρε το γράμμα στα χέρια της. Κάθε φορά έτρεμαν καθιστώντας τη ανήμπορη να ανοίξει το φάκελο. Εφτά χρόνια είχαν περάσει που, σαν σήμερα, τον αποχαιρετούσε στο λιμάνι.  "Πρέπει να φύγω το ξέρεις, μη μου στενοχωριέσαι. Θα γυρίσω πλούσιος, θα παντρευτούμε και θα σε εχω βασίλισσα πάνω από το κεφάλι μου. Ό,τι θέλεις στα πόδια σου θα το έχεις."  "Εγώ θέλω εσένα", του είχε πει με βουρκωμένα μάτια, "μη φύγεις, θα τα βγάλουμε πέρα μ...