Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αναρτήσεις

Καλπάζεις (μέρος δεύτερο)

  Καλπάζεις! Δεν το περίμενα! Μα μπορείς ακόμη να καλπάζεις! Το βλέπω φίλε μου, καλπάζεις!   Πάνε μήνες που έχω να σε δω μα χαίρομαι που μπορείς ακόμη να καλπάζεις! Καταβεβλημένος μα τα καταφέρνεις με τον ίδιο ζήλο! Πάλι σε ακολουθεί ένα σύννεφο! Μαύρο θαρρώ, όπως εκείνα της νιότης και της μάχης! Κουβαλά όμως μέσα του άλλα είδους όνειρα και φιλοδοξίες!   Περίεργο! Σε ακολουθεί όπου πας! Σταματάς στη μέση του λιβαδιού, το ίδιο κάνει κι εκείνο! Δεν του αντιμιλάς όπως παλιά! Απλώς το κοιτάς και μοιάζεις να παραδίνεσαι! Ακόμη και ο Κεραυνός, δεν έχει την ίδια σπιρτάδα με παλιά!   Μα γιατί; Τί να συμβαίνει; Ορισμένες σκέψεις με θλίβουν…   Αστραπές και βροντές εμφανίζονται από το ξαφνικά στον ουρανό! Ένας δυνατός αέρας αγκαλιάζει τη φύση και ορθώνει μέσα σε αυτή την αγκαλιά πολλών λογιών στόχους, όνειρα, αναμνήσεις, φιλοδοξίες, Στιγμές! Κι όλα αυτά σχηματίζουν μορφή επάνω στα ξερά φύλλα που σε εχουν περικυκλώσει! Και στροβιλίζονται! Αργά, σταθερά κ
Πρόσφατες αναρτήσεις

Καλπάζεις (μέρος πρώτο)

Καλπάζεις! Είσαι ένας μικρός, αγουροξυπνημένος καουμπόης και θέλεις να καλπάζεις. Το ξέρω. Καλπάζεις!   Σε βλέπω εκεί, να τρέχεις σαν τον άνεμο στο καταπράσινο λιβάδι και η φορεσιά σου μου θυμίζει σκηνή από ένα έργο που είδα εχθές και έκανε αναφορά στη Δύση. Φοράς φαρδύ, σκούρο, καφέ παντελόνι και καρό κοκκινόμαυρο πουκάμισο. Φαρδιά σκούρα ζώνη στη μέση και δερμάτινο, μαύρο επίπεδο καπέλο. Ένα κόκκινο μαντίλι στολίζει τον ανοιχτόχρωμο λαιμό σου. Οι δερμάτινες, καφέ σου μπότες μοιάζουν να είναι ανθεκτικές στη λάσπη και τη βροχή. Εκπέμπουν έντονο δυναμισμό! Τρέχεις και ακούω κάτι από τον σιδερένιο κρότο τους! Τα σπιρούνια τους αντηχούν! Τρομοκρατούν μα εκπέμπουν παρουσία! Νιώθω πως ακολουθώντας αυτόν τον ήχο μπορώ να σε βρω παντού! Όπου κι αν κρυφτείς, βαδίζοντας και πάλι με αυτές, μπορώ να σε εντοπίσω! Αυτό με κάνει να μη φοβάμαι πως θα σε χάσω!   Καλπάζεις! Είσαι ένας ζωηρός, ταξιδιώτης - ερευνητής και θέλεις να καλπάζεις. Το ξέρω. Καλπάζεις!   Σε βλέπ