Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Μικρά κι Αόριστα

 


 
Η ζωή, 
τα όνειρα, 
ο βιοπορισμός, 
μας οδηγούν σε διάφορα μονοπάτια 
αλλά το φθινόπωρο,
μας οδηγεί στα σπίτια μας.
 
 
 ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
 

Κι αν νομίζεις πως τα καράβια στέκουν μόνα, ξεχασμένα στην έρημη ακρογιαλιά, σκέψου πως μπορεί να "αισθάνονται" οι πέτρες... !
Είχαν συνηθίσει πολύ περισσότερο τους ανθρώπους 
δίπλα και πάνω τους...!
Κι όμως, ποτέ δεν παραπονέθηκαν!
Πάντα ήρεμες, μοναχικές, δεκτικές
σε έναν κόσμο που πάντα κουβαλάει ένα "βαρύ" Χειμώνα 
που έχει τις ρίζες του στο πιο "καυτό" Καλοκαίρι..!
 
  ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
 
 
Το "μαζί" ενώνει και το "εγώ" αφανίζει, είναι γνωστό.
Κάνε ευχές τα όνειρά σου και πράξη, τα έργα σου.
Ανέτειλε σαν άλλος ένας - ολότελα - δικός σου Ήλιος.
Όταν θα έχεις "γεμίσει" με αγάπη, θα καταλάβεις πλήρως τι θέλω να σου πω.
Ευλογημένοι όσοι νιώθουν τη Γαλήνη σήμερα!
 
  ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
 
 Όλοι αυτοί οι τύποι, μου φαίνονται αστείοι. Αστείοι, μέσα στην ματαιόδοξη μετριότητά τους, που "πλήρωσαν", για να την αποκτήσουν! Εύγε μεγάλο μου, τίποτα. Αγαπητό μου, κενό. Προσκύνα το "μαύρο" κύμβαλο, το αλαλάζον! Χαλκός του, είσαι!
 
 
  ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
 
Το να προσπαθείς να αλλάξεις τις συνήθειες των ανθρώπων είναι σα να προσπαθείς να πας κόντρα στον άνεμο. Και ναι, ως κάποιο σημείο θα μπορέσεις να πας κόντρα, όταν όμως τα μποφόρ «ενωθούν» θα σε αναποδογυρίσουν.
Όταν θες κάτι να αλλάξεις και κυρίως να του επιφέρεις πρόοδο, πρέπει να καταλάβεις ότι αν ο άλλος εισπράττει πως πας να τον αποτελειώσεις και όχι να τον βοηθήσεις, τότε δε θα του αλλάξεις ποτέ τη διάθεση που θα έχει απέναντί σου.
Αν δε του δώσεις εσύ ένα έναυσμα για να ξεκινήσει τη προσπάθεια που θέλεις, τότε να ξέρεις πως δε θα ακούσει ποτέ τη «σφυρίχτρα» της έναρξης. Και φαντάσου πως εδώ, μιλάμε για ένα μονάχα πρόσωπο, πόσο μάλλον όταν περιμένεις να ακούσει αυτόν τον ήχο, ένα ολόκληρο πλήθος….
 
  ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
 
 
Πειράζει...
έχω την ανάγκη να γίνω πάλι παιδί;
Που θέλω να γίνω ξανά ξέγνοιαστη όπως τότε;
Που θέλω να παίξω με τις φίλες μου στη παιδική χαρά;
Που θέλω να γυρίσω στο παρελθόν;
Που θέλω να ξαναγεννηθώ;
Που θέλω να γυρίσω πίσω, εκεί που όταν ήμουνα τότε, ήθελα να μεγαλώσω και να πετάξω, ανοίγοντας τα φτερά μου;
Που θέλω να κουρνιάσω στη "φωλιά" μου, κάτω από τα "φτερά" των δικών μου;
Και είναι τόσο περίεργο αυτό το συναίσθημα που με διακατέχει κάποιες στιγμές.....
Όταν ήμουν μικρή, άκουγα συχνά τους μεγάλους να λένε τη φράση: " Ας γινόμουν ξανά παιδί " και αναρωτιόμουνα πως είναι δυνατό να θέλουν κάτι τέτοιο τη στιγμή που εγώ είμαι παιδί αλλά βιάζομαι να μεγαλώσω...
Τώρα πια καταλαβαίνω!
 
 

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Nέο Διαδικτυακό Δρώμενο - Καλοκαιρινός Θησαυρός: Τα Κρυμμένα Σημεία της Γειτονιάς μας - Η Βρύση «Μαυρομαντήλα»

Καλημέρα, εκφραστικοί μου φίλοι! Ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Υπάρχει χώρος και όρεξη για ένα ακόμη καλοκαιρινό διαδικτυακό δρώμενο στη γειτονιά μας; Νομίζω πως ναι! 😉 Ελάτε λοιπόν να σας παρουσιάσω τη δική μου ιδέα, η οποία εύχομαι να μην σας μπερδέψει, αλλά αντίθετα να σας βάλει στη διαδικασία της συμμετοχής και του μοιράσματος — η οποία, φυσικά, είναι ανοιχτή και αφορά όλο το καλοκαίρι. Εύχομαι να την απολαύσετε! Το concept είναι απλό: 🌞 Καλοκαιρινός Θησαυρός: Τα Κρυμμένα Σημεία της Γειτονιάς μας 🌿 Έχεις κάποιο αγαπημένο, κρυφό σημείο στη γειτονιά που λίγοι γνωρίζουν; Εκείνη τη γωνιά που σε μαγεύει, το μικρό μονοπάτι που ανακαλύπτεις στα καλοκαιρινά σου περπατήματα ή το μυστικό μέρος με την πιο όμορφη θέα; 📸 Μοιράσου μαζί μας μια φωτογραφία, ένα βίντεο, ένα τραγούδι ή ήχο που στο θυμίζει, μια ιστορία ή μια σύντομη περιγραφή. Αν θέλεις, πρόσθεσε και οδηγίες για να το βρούμε κι εμείς! Ας φτιάξουμε μαζί έναν χάρτη με τους μικρούς θησαυρούς που κρύβει η γειτονιά μας — να τα αν...

Ντύθηκε Θάλασσα

Ντύθηκε θάλασσα, όχι για να εντυπωσιάσει — αλλά γιατί δεν άντεχε πια να είναι στεριά. Άφησε πίσω της τους δρόμους, τα χαρτιά με τις εκκρεμότητες, τις λέξεις που δεν ειπώθηκαν ποτέ. Έπλεξε τα μαλλιά της με φύκια, φρόντισε να μπλέξει μέσα κι έναν μικρό ιππόκαμπο. Κανείς δεν τον είδε να κρύβεται, παρά μόνο ο άνεμος, που της μιλούσε σαν παλιός εραστής. Αστερίες για πιάστρες. Λευκά, χρυσά, κοκκινωπά — έστεκαν ήσυχα πάνω στους κυματισμούς των μαλλιών της, σαν να ήξεραν πως εκεί ανήκουν. Το φόρεμά της από διάφανο νερό. Στιγμές που κυλούν, λάμψεις ήλιου, μυστικά που άκουσαν τα βράχια και κράτησαν. Στο λαιμό της κρεμόταν ένα κοχύλι. Αν το πλησίαζες, θα άκουγες τη φωνή της — όχι να λέει λόγια, αλλά να τραγουδά παλιούς αποχαιρετισμούς. Περπατούσε ξυπόλυτη στην άμμο. Τα πόδια της δεν άφηναν ίχνη, λες και η γη δεν ήθελε να την κρατήσει, λες και της έδινε την ελευθερία να φεύγει όποτε το θελήσει. Πίσω της, τα παιδιά την φώναζαν "θεά", οι γέροι την κοιτούσαν με τα μάτ...