Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Είμαστε εμείς...

Ευχαριστώ πολύ την ομάδα του Storywits και ιδιαιτέρως τη Φωτεινή, που έντυσε με φωνή και συναίσθημα, τόσο όμορφα το ποίημά μου. Μια ποιητική διαμαρτυρία απέναντι στην βία και την κακοποίηση την γυναικών, με απώτερο σκοπό να ενώσει και να ευαισθητοποιήσει. 

Ευχαριστώ βαθιά

 

 
Σκοπός του έργου είναι να ευαισθητοποιήσει τον κόσμο και να ενώσει τις γυναίκες, ώστε όλες μαζί, να γίνουμε μία φωνή και μία γροθιά κατά της βίας. 
Σημείωμα ποιήτριας: Αποτροπιασμένη από τα όσα συμβαίνουν, είναι καιρός που θέλω να γράψω.. Είμαστε εμείς....
 
 
 

https://www.fractalart.gr/eimai-ego/

Ευχαριστώ επίσης, το λογοτεχνικό ιστολόγιο "Fractal" για τη φιλοξενία του ποιήματός μου "Είμαι εγώ", καθώς και τη σελίδα και το blog "Καμία Ποίηση", για τον ίδιο λόγο.

http://eisvathos.blogspot.com/ 

 

Είμαι εγώ,

που δεν αντέχω να βλέπω γονείς, αδέρφια, οικογένειες

να κλαίνε, να θρηνούν, να νιώθουν ανήμποροι και μόνοι

να ζητούν δικαιοσύνη, μα τίποτα δίκαιο, για αυτούς

πια· να μην υπάρχει.

 

Είμαι εγώ,

που δεν μπορώ να φανταστώ αλλά κρύα, χωμάτινα σπίτια

να φιλοξενούν νύφες που δεν άκουσαν το «Ησαΐα».

Που δεν ήταν εκεί κανείς, ουσιαστικά να βοηθήσει.

 

Είμαι εγώ,

που ξέρω πως δεν μπορώ να θεραπεύσω τις πληγές σου,

ούτε να σε κάνω καλύτερο άνθρωπο

όσο κι αν τόσο πολύ το πίστευα ή το θέλησα.

Δεν ακυρώνω την αγάπη που είχα σε εσένα

– όσο αρρωστημένη κι αν ήταν –

επιλέγω όμως να ακούσω την καρδιά μου

που μου φωνάζει “φύγε” και “τόλμησε”.

 

 

Είμαστε εμείς... 

 

Σχόλια

  1. Μεγάλη η προσφορά και η παρέμβασή σου, Κική μου απέναντι σε αυτό το φαινόμενο, του οποίου την καταπολέμηση οφείλουμε να παλέψουμε άπαντες.
    Μπράβο κορίτσι μου, σε καμαρώνω σε τέτοιες επάλξεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

ΧΟΡΟΙ ΤΗΣ ΕΥΒΟΙΑΣ

    Παραδοσιακοί χοροί Εύβοιας Εύβοια   Στο όμορφο νησί της Εύβοιας ο κορυφαίος χορός είναι ο καβοντορίτικος ή καλλιανιώτικος που χαρακτηρίζεται από ένα ιδιαίτερο χορευτικό και μουσικό στυλ. Άλλοι χοροί του νησιού είναι ο συρτός και ο µηλωνιάτικος, παραλλαγή του συρτού χορού. Στην περιοχή χορεύεται ακόµα ο λεγόµενος όρθιος μπάλος (διαφοροποιείται από τον κυκλαδίτικο µπάλο) από ένα ή δύο ζευγάρια. Βόρειο Εύβοια   Στη Β. Εύβοια συναντάµε περισσότερο τους λεγόµενους στεριανούς χορούς όπως τσάµικα, καγκέλια, πατινάδες και συρτούς. Από τους πιο διαδεδοµένους χορούς ήταν ο Χειµαριώτικος, οργανική αργή µελωδία που παιζόταν και µε φύλλο από κοτσύκι ή άλλο δέντρο. Ακολουθούσε ο Συρτός, ο Τσάµικος και κάποιες φορές χορευόταν και το ηπειρώτικο Στα Τρία. Όσον αφορά το Συρτό, όταν παρατηρήθηκε (µε βάση τις καταγραφές) ότι οι µεγάλης ηλικίας άνθρωποι δεν κάνουν δύο διαδοχικά σταυρώµατα αλλά πάτηµα και άρση, ειπώθηκε ότι τα σταυρώµατα "τα κάναν οι δασκά...

Καλικαντζούρια / Η ανάμνηση / Χριστούγεννα σε τέσσερις πράξεις

Καλημέρα, εκφραστικοί μου! Ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Ήρθε η στιγμή να μοιραστώ κι εγώ τη δική μου ανάμνηση, στο πλαίσιο του δρώμενου  "Χριστούγεννα σε τέσσερις πράξεις" που επινόησε  ο καλός μας φίλος και πάντα δημιουργικός Γιάννης Πιταροκοίλης, μέσα από το blog του «Ηδύποτον».   Η δική μου έντονη ανάμνηση είναι μια εικόνα που έχω στο μυαλό μου για τα καλικαντζούρια. Τα γνωρίζετε; Είναι εκείνα τα μικρά, άτακτα πλασματάκια της παράδοσης, που μέσα στο παιδικό μου μυαλό φτιάχτηκαν και μεγάλωσαν όπως ακριβώς τα φανταζόμουν: σκανταλιάρικα, σκοτεινά, γεμάτα ενέργεια και αταξία. Μια εικόνα που ακόμη και σήμερα, όταν τη θυμάμαι, με κάνει να χαμογελώ αλλά παράλληλα και να τρομάζω.  Θέλω να μοιραστώ μια παιδική ανάμνηση που ακόμα και σήμερα με ακολουθεί, άλλοτε σαν φόβος και άλλοτε σαν γλυκιά ζεστασιά. Ήμουν μικρή, στο χωριό, μαζί με την ξαδέρφη μου. Έκανε κρύο εκείνη τη μέρα και οι δυο μας παίζαμε καθισμένες πάνω στο βυσσινί χαλί, βυθισμένες στον δικό μας παιδικό κόσμο. ...