ΕΚΦΡΑΣΟΥ - ΚΙΚΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

Τις πιο θερμές μου ευχαριστίες θα ήθελα να εκφράσω σε όλους τους συντελεστές, που βοήθησαν στην ανάδειξη της Αγάπης που Δηλώνει Παρών, νιοτάξιδο βιβλίο μου και – πρώτο της  Τριλογίας Αγάπης – που οραματίστηκα και παρουσιάσαμε με ξεχωριστό τρόπο την Κυριακή 18 Μαρτίου 2018, στην αίθουσα εκδηλώσεων του Συλλόγου Ελληνικής Πολιτιστικής Παράδοσης «Τ’ Αλωνάκι», με τον δικό του μοναδικό ο καθένας τρόπο, και πιο συγκεκριμένα: Στην Πρόεδρο του Συλλόγου «Τ’ Αλωνάκι» κα Σκολίδη Φωτεινή και στον Διευθυντή του Συλλόγου και συμπατριώτη μου κο Λιανοστάθη Δημήτρη για τη φιλοξενία που μας προσφέρουν και πολλαπλά στηρίζουν το συγγραφικό μου εγχείρημα. Στους συνδαιτυμόνες μου στο τραπέζι: την κα Γεωργιάδου Μαριέττα, τον κο Μπαϊρακτάρη Κώστα, την κα Παχού Αλεξάνδρα, την κα Ραψομανίκη Ρένα και την κα Φωτιά Ελένη για την αναγνωστική αποκάλυψη των ηρώων και τμημάτων των ιστοριών του βιβλίου μου. Στον κο Ανδρέα Κοντό, που με τους ήχους της φυσαρμόνικας μας ταξίδεψε και μας έφε...

  Την  Τρίτη 3/4   εν μέσω ετοιμασίας νέων ηχογραφήσεων, συνεργασιών και εκδηλώσεων-εμφανίσεων, οι " The Worksongs Project" κάνουν διάλειμμα  με τρελά νερά και Τραγούδια της δουλειάς!   Η συνεχώς ανανεούμενη μουσική μας παράσταση,  επενδυμένη  με  φωτογραφικό  και   κινηματογραφικό αρχειακό υλικό, ταξιδεύει  στο  Bogart  ( Βαρατάση 16, Χαλκίδα ).  Ώρα έναρξης 21:30 . Είσοδος 5€ Πιο ειδικά για το αντικείμενο μας:        Τραγούδια της δουλειάς στη διεθνή λαογραφία ονομάζονται εκείνα που είτε αναφέρονται σε εργασίες, είτε τις συνοδεύουν. Τα δεύτερα μέσα από πλήθος θεμάτων, είχαν ως στόχο να συντονίσουν μια ομαδική εργασία, όπως για παράδειγμα την κωπηλασία, ή απλά με τη συντροφιά τους να ανεβάσουν τη διάθεση και την παραγωγικότητα.       Η  μουσική μας παράσταση  περιλαμβάνει κάθε φορά μια ξ...

Τι να σου συγχωρέσω πια; Κι έχω κάψει τα "φτερά" μου. Τι να πω; Που να μιλήσω; Σε ποια σφαίρα φαντασίας, πρέπει και πάλι να στραφώ; Ποια πύλη να πρέπει να περάσω για να εξοστρακίσω το ένοχο μυστικό; Και πως να πάω εκεί πάνω; Πως; Ξέχασες; Εσύ μου έκοψες τα φτερά της γνήσιας Αγάπης. Εσύ! Τα τοποθέτησες, ούτε και εγώ ξέρω που. Και δεν έχει και καμία σημασία. Πως να εξομαλύνω την κατάσταση;    που φέρει ακόμη ανοιχτή πληγή; Πώς να ντύσω στα λευκά, τα κόκκινα τα πούπουλα του πιο τρομαχτικού αέρα; Κι όλα έγιναν όταν ήθελα να κοιμηθώ. Θεέ μου πόσο ήθελα, εκείνη την ώρα, να κοιμηθώ. Να κλείσω τα μάτια και σε μια ζεστή αγκαλιά να τοποθετήσω όλα τα ανομολόγητα «αγγεία» μου. Κι ήμουν έτοιμη το ορκίζομαι * να αποκοιμηθώ. Και δεν είχα στρώσει, για τα όνειρά μου. «Όπως ήταν, θα τα δεχτώ» Δυνατά, το πίστευα, θυμάμαι. Και τα έβλεπα λευκά...

    Αν η πρώτη νουβέλα μας γοητεύει με τα όμορφα τοπία και η δεύτερη μας ταξιδεύει σε εποχές ρομαντικές , η Τρίτη νουβέλα μας προσγειώνει στην πραγματικότητα και μας δείχνει πόσο σοφή είναι η αγάπη. Βρίσκει καθημερινά τόπους, τρόπους να αναπτυχθεί και απαντήσεις στις ερωτήσεις της καρδιάς… Η αγάπη δηλώνει παρών, έτσι απλά, λιτά και άξια! _____________ Φωτογραφία και λόγια - ανάλυση - κριτική απ ό την αγαπημένη μου εξαδέλφη και φιλόλογο, Ιωάννα Κωνσταντίνου Παπαγγελή! Ευχαριστώ πάρα πάρα πολύ! #Η_Αγάπη_Δηλώνει_Παρών #Κική_Κωνσταντίνου #Ιστορίες_Αγάπης #Εκφράσου           Με την πρώτη νουβέλα ταξιδεύουμε νοητά στην Κέρκυρα, το πανέμορφο νησί που συνενώνει στην μακραίωνη ιστορία του το μυθικό παρελθόν (νησί των Φαιάκων στην Οδύσσεια), με το κοσμοπολίτικο παρόν, που αποπνέει μια αίσθηση αρχοντιάς με βενετσιάνικες και δυτικές επιρροές στα αξιοθέατα και τον πολιτισμό του. Τυχαία η επιλ...