ΤΙ ΕΓΩΙΣΤΙΚΟ ΘΕΕ ΜΟΥ, ΝΑ ΘΕΛΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ

Και θυμάμαι! Κι όταν θυμάμαι θέλω να κλάψω, να κρυφτώ πίσω από έναν τεράστιο θάμνο που φύτεψα πριν ένα μήνα στη βεράντα μου.
Θέλω να γίνω ένα μικρό μικρό έντομο και να κρυφτώ κάπου ανάμεσα στα αγκάθια του! Κι ας με τρυπήσουν, κι ας με πονέσουν, κάτι τέτοιες στιγμές δε με νοιάζει. Στ’ αλήθεια, δε με νοιάζει! Αδιαφορώ! Το μόνο που θέλω είναι να καταλαγιάσω τον πόνο μου και να αναγεννηθώ!

_______

Στην Κομοτηνή αυτή τη φορά το βιβλίο της Αγάπης, συντροφιά με την αγαπημένη μου, Maria Papoulia

Ευχαριστώ πάρα πολύ! <3

Το επάνω απόσπασμα που διαβάσατε, από την πρώτη μου ποιητική συλλογή "Τα Λάφυρα της Ψυχής μου"

#Η_Αγάπη_Δηλώνει_Παρών
#Κική_Κωνσταντίνου
#Ιστορίες_Αγάπης
#Τα_Λάφυρα_της_Ψυχής_μου
#Εκφράσου
#Φωτοεκφράσεις

 

Μπορώ να βρω την άκρη ακόμη κι αν το φανάρι που κρατώ στο χέρι μου σβήσει! Ακόμη κι αν ο μικροσκοπικός μου φακός χαλάσει. Ακόμη κι αν οι δαυλοί που φέγγουν σε ορισμένα, επικίνδυνα σημεία πάψουν να τρεμοπαίζουν. Ακόμη κι αν απογοητευτώ και σκεφτώ να τα παρατήσω μπορώ και πάλι να βρω τον δρόμο! Την έξοδο! Την είσοδο! Τη σωστή επιλογή μου!

Μπορώ! Ακόμη κι αν μόνη μείνω σε ένα φαράγγι βαθύ, μπορώ να σκάψω με τα νύχια μου ένα νέο, ολόδικό μου πέρασμα.

Το μόνο που χρειάζεται είναι η υπομονή και η επιμονή μου! Ακόμη κι αν δεν έχω τίποτα από αυτά η θέλησή μου είναι τόσο γενναία και δυνατή που κράνος - ασπίδα φορά, απέναντι στις εκάστοτε, αδιανόητες συνθήκες!

Όσο σκοτάδι κι αν πέσει στη γη, όσο μαύρος κι άραχνος γίνει ο προσωπικός μου λαβύρινθος, όσους ταύρους – εμπόδια προσθέσει κάποιος στα χαλινάρια της ζωής μου, όσο μόνη κι αβοήθητη μ’ αφήσει, όση πίσσα κι αν ρίξει στο μαύρο πέπλο της αέναης ζωής μου, μπορώ να σου πω με σιγουριά πως Εγώ θα τα καταφέρω!

_______

Στην Λέσβο αυτή τη φορά το βιβλίο της Αγάπης, συντροφιά με την αγαπημένη μου, Ελπιδα Ντανια

Ευχαριστώ πάρα πολύ! <3

Το επάνω απόσπασμα που διαβάσατε, από την πρώτη μου ποιητική συλλογή "Τα Λάφυρα της Ψυχής μου"

#Η_Αγάπη_Δηλώνει_Παρών
#Κική_Κωνσταντίνου
#Ιστορίες_Αγάπης
#Τα_Λάφυρα_της_Ψυχής_μου
#Εκφράσου
#Φωτοεκφράσεις

 Τι εγωιστικό Θεέ μου! Να θέλω να κάνω «ταχυδρόμο» την Αγάπη όταν ακόμη δεν έμαθα να «γράφω»! Να τη βάζω να ταξιδεύει σε πολιτείες μακρινές, αψηφώντας όλους τους κινδύνους μεταφέροντας τα γράμματά μου, όταν μόλις εχθές έμαθα να κρατώ την πένα.
Γιατί ναι, για να μάθεις να γράφεις πρέπει πρώτα να μάθεις να μιλάς και εγώ είχα την απαίτηση να προλαβαίνεις ότι θέλω να σου πω πριν καν αρθρώσω λέξη.
Αλλά έτσι είμαστε οι άνθρωποι. Άρπαγες όλων, όπως πάντα!

Είμαστε ένας βαθύς λάκκος από άμμο που το μόνο που θέλει δίπλα του είναι μια γούρνα με νερό, αδιαφορώντας αν η γούρνα αυτό πού αποζητάει είναι ένα φυλλοβόλο και ένα αειθαλές δέντρο.
Αχ! Αχ και να μπορούσα να σε φέρω πίσω!
Αχ και να ήμουνα σαν όλη τη συνήθη μάζα!
Να είχα απαιτήσεις από ’σένα μα υποχρέωση καμία!
Ίσως μόνο όσες είχα τολμήσει να δημιουργήσω και να διεκπεραιώσω εγώ!
Να το πάλι το Εγώ!
Ίσως αν δεν υπήρχε αυτό το καταραμένο «Ε», να μη μου είχες φύγει!
Ίσως τότε η φυγή να ήταν ένα όνειρο που με το πρώτο φως τυλίχθηκε στο πέπλο μιας άλλης ομιχλώδους μέρας.
Ίσως αν είχα μάθει το Εμείς να το γράφω με μικρό το αρχικό του γράμμα και να μην το προφέρω κραυγαλέα, να ήσουνα εδώ και να μου κράταγες το χέρι σφιχτά, σαν την πρώτη φορά που μου είπες έλα στον κόσμο, στη ζωή μου.
_______
Στην Λέσβο αυτή τη φορά το βιβλίο της Αγάπης και πιο συγκεκριμένα στο βόρειο τμήμα της Λέσβου με το υπέροχο ηλιοβασίλεμα στη Μηθυμνα και την Παναγιά της Πέτρας,
συντροφιά με την αγαπημένη μου, Ελπιδα Ντανια
Ευχαριστώ πάρα πολύ! <3
Το επάνω απόσπασμα που διαβάσατε, από την πρώτη μου ποιητική συλλογή "Τα Λάφυρα της Ψυχής μου"
#Η_Αγάπη_Δηλώνει_Παρών
#Κική_Κωνσταντίνου
#Ιστορίες_Αγάπης
#Τα_Λάφυρα_της_Ψυχής_μου
#Εκφράσου
#Φωτοεκφράσεις

«Πίστευα πως ο μόνος επιβάτης που μπορεί να είναι από την αρχή μέχρι το τέλος της διαδρομής ενός τρένου είναι ο οδηγός του, κανένας άλλος, όμως διαπίστωσα πως ούτε αυτό ισχύει.» Τα συνοφρυωμένα της φρύδια, φανέρωσαν ένα μεγάλο ίχνος απογοήτευσης;

«Γιατί;» Ρώτησε με ενδιαφέρον.

«Γιατί ακόμη και οι οδηγοί αλλάζουν ύστερα από κάποιες ώρες.» Απάντησε η Στεφανία.

« Κι αυτό τι σημαίνει; Πώς στη ζωή μας, σε ολόκληρο το ταξίδι, δεν έχουμε κανέναν δίπλα μας, από την αρχή μέχρι το τέλος;»

_______

Στα Ψαχνά αυτή τη φορά το βιβλίο της Αγάπης, συντροφιά με την αγαπημένη μου φίλη, Dimitra Vasiliou

Ευχαριστώ πάρα πολύ! <3

#Η_Αγάπη_Δηλώνει_Παρών
#Κική_Κωνσταντίνου
#Ιστορίες_Αγάπης
#Τα_Λάφυρα_της_Ψυχής_μου
#Εκφράσου
#Φωτοεκφράσεις