ΕΚΦΡΑΣΟΥ - ΚΙΚΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

  #εκφράσου #Κική_Κωνσταντίνου           Οι φίλοι που θέλουν να αποκτήσουν τα βιβλία μου, μπορούν να μου στείλουν την παραγγελία τους, σε προσωπικό μήνυμα στο kikh_k@hotmail.com. Κόστος μαζί με τα μεταφορικά της κούριερ στα 30,00€ και το ένα βιβλίο είναι δώρο. Σε περίπτωση της αντικαταβολής είναι + 5,00€. Σας ευχαριστώ πολύ!

    Μέσα στο όνειρο, υπάρχει ένα άλλο όνειρο. Μέσα στον κόσμο, υπάρχει ένας άλλος κόσμος. Μέσα στον άνθρωπο, υπάρχει ένας άλλος άνθρωπος. Μέσα στη ψυχή, υπάρχει αυταπάτη. Όλα, ένας ραγισμένος καθρέπτης. Μια ουτοπική παράσταση - από ένα είδωλο - που ερωτεύτηκε τον αντικατοπτρισμό του. Στερεότυπα μιας εναρμονισμένης ψυχής, το αυθαίρετο σύμπαν, που λατρέψαμε. Ο ήχος της καταιγίδας, αυτός ο ρυθμικός παλμός που κάνει την καρδιά μου να γεννάει πεταλούδες, αντιδρά μέσα μου σαν μια επίγεια κόλαση με την ομορφιά του Παραδείσου. Με παρασέρνει, σε εικόνες παλαιολιθικής εποχής, σε δογματισμούς του νου, σε μια μεταπολεμική παροικία της σύνθετης αναγέννησης των παιδιών, που άφησαν τα όνειρα τους, στην άσφαλτο. Σε αυτά τα παιδιά Σε αυτή την κατάσταση Σε αυτόν τον χωροχρόνο Θα σε αιχμαλωτίσω! ~~ Τα Παιδιά και τα Όνειρα της Ασφάλτου - Κική Κωνσταντίνου

  Δεν έχω - παρά να σου εμπιστευθώ - τα παραμύθια μου. Δράκοι, νεράιδες, χωρικοί και ξωτικά Δυνάμεις, ξόρκια, φωτιές και μελωδίες Δίχως πρίγκιπες και βασιλείς Δίχως κόρες και πριγκιποπούλες Δίχως μεταμορφώσεις και αγγίγματα Δίχως δυνάμεις και φτώχεια Μόνο αγάπη Όλα να ξεχειλίζουν αγάπη Στάζουν αγάπη Λυγίζουν από αγάπη Μιλάνε για αγάπη Φτιάχνουν αγάπη Μεσουρανούν Δεν έχω - παρά να σου εμπιστευθώ - τα παραμύθια μου. ~~ Τα Παραμύθια μου - Κική Κωνσταντίνου

    Εις έναν καλύτερο κόσμο! Εκεί που τα αντικείμενα πλάθουν Αγάπη, που ο ήλιος, κουνάει τις αιώρες των παιδιών, που η "στάση", προσδίδει μονιμότητα στο όνειρο, στο αύριο• με τις εκπλήξεις. Εκεί που τα τρένα, περνούν και συλλέγουν συναισθήματα, που οι άνθρωποι, αγγίζουν τις ηλιαχτίδες, που η ελπίδα, βαδίζει ανάμεσα στις μαργαρίτες των εκδιωγμένων παιδιών, που το "τώρα" είναι η ζωή που πέρασε και μας "φίλεψε" με λάθη κι αυτά τα λάθη, γίναν παράσημα των πονεμένων ονείρων, των παιδιών που "τρύγησαν" Αγάπη. Κι όσο σου μιλώ για Αγάπη, τόσο εκείνη με οδηγεί στην Αμαρτία. ~~ Αμαρτωλός Κόσμος - Κική Κωνσταντίνου

      Θα 'θελα να ήμουν σπουργίτι, ένα σπουργίτι - πρωταγωνιστής, στις σελίδες ενός ποιήματος. Θα 'θελα να με λέγανε Ανέμη, να δένω αντιθέσεις και αλληλοσπαραγμούς. Να προστατεύω και να προστατεύομαι. Να σε ακολουθώ, χωρίς να μπορείς να με δεις. Να νιώθεις ελεύθερος, να νιώθω φύλλο, που αγκάλιασε ο αέρας. Θα 'θελα να κατοικώ σε ένα σύννεφο, να μιλώ με τις ηλιαχτίδες, να προστατεύω τα αεροπλάνα, να αγκαλιάζω τα αερόστατα, να κάνω αγώνες με τους γλάρους, να παίζω μουσική με τα αστέρια, να φιλάω το φεγγάρι σα να ήταν όνειρο. Θα 'θελα να μην έχω σπίτι, να μην έχω πατρίδα, καμία ρίζα να μη με ακολουθεί, μόνο ένα ελεύθερο πνεύμα και μια ελεύθερη ψυχή, να ζωγραφίζουν το Αιγαίο. Θα 'θελα να παραμείνω άνθρωπος, να μη χάσω την ανθρωπιά μου, την ελπίδα, τα συναισθήματα. Να μπορώ να κοιτώ τη ζωή, χωρίς να ντρέπομαι ή να φοβάμαι, να γυρνάω τη σελίδα της, χωρίς να ξέρω τι επακολουθεί, να την εμπιστεύομαι κι ας ξέρω, πως δεν υπάρχει κανένας όρκος να τηρήσει, καμία τιμή να τιθασεύ...

    Αυτή η κοπέλα, στα μεγάλα της μάτια, σε αυτά τα μεγάλα μάτια της κοπέλας, τα αμυγδαλωτά - υπάρχει   χαραγμένο – ένα αβέβαιο ερωτηματικό.   Όχι, πάμε πάλι πάμε ξανά σε παρακαλώ, ξεκίνα από την αρχή   Στα μάτια αυτής της κοπέλας, τα αμυγδαλωτά, διακρίνω ένα παράπονο.   Έχει ένα παράπονο αυτή η γυναίκα, αυτή η κόρη με την απροσδιόριστα μελαγχολική της φύση,   έχει ένα παράπονο απλωμένο στο πρόσωπό της.   Όσο και να προσπαθεί να το κρύψει, το βλέπω. Το βλέπω βαθιά, να τρέφει την ευαισθησία της,   Αυτή η λησμονιά, αυτή η μορφή της γυναικείας υπόστασης, αυτή η στάλα της ανιδιοτελής αγάπης, φέρει στο κόρφο της μια ανυπεράσπιστη ιστορία: έρωτα και πάθους, λογικής και αυταπάτης, ελπίδας και κινδύνου.   Αυτή η κοπέλα, στα μεγάλα της μάτια, σε αυτά τα μεγάλα μάτια της κοπέλας, τα αμυγδαλωτά - υπάρχει   χαραγμένο – ένα ανομολόγητο μυστικό.   Το παράπονό...

  Σαν σήμερα, γιόρταζε η Αγαπημένη μου. Πάντα της ευχόμουν να ζήσει, βέβαια το να ζήσεις χωρίς ευτυχία και αγάπη, δεν είναι αρκετό. Τουλάχιστον εμείς, απλόχερα της τα δίναμε. Φέτος δεν είναι κοντά μας - μα περιέργως - είναι κοντά μας, όσο ποτέ άλλοτε. Είναι αυτή η μορφή που κοσμεί τα παιδικά μου χρόνια, τις αναμνήσεις μου όλες. Υπάρχει και θα υπάρχει παντού. Χωρίς σκιές αυτή τη φορά! Θα σε αγαπώ, πάντα. Και ναι, χρόνια πολλά στις Κατερίνες σας και στις Κατερίνες που δεν είναι κοντά μας αλλά βρίσκονται βαθιά μέσα μας, στην ψυχή μας. Τη καλύτερη θέση για όσους αγαπάς. Τα άλλα όλα, είναι ψίθυροι στον αέρα. Τίποτα. Επίσης, χρόνια πολλά και στην κουμπαρούλα μου! Καλημέρα σε όλους.     Η ΔΥΝΑΜΗ ΣΟΥ Δείχνεις σκληρή σαν πέτρα, μα ξέρω πως η ευαίσθητη ψυχή σου είναι σαν τον πράσινο βλαστό που φύτρωσε μόλις χθες κάτω από χιλιάδες μπάζα! Τόσο δυνατή, τόσο όμορφη, τόσο ζωντανή μα πάνω απ’ όλα τόσο γεμάτη από ελπίδα. Είσαι ένας πράσινος βλαστός, που ειλικρινά, όμοιό του δεν έχ...

    Κι ήρθαν οι καιροί, που μέσα στο χώμα - τα σώματα - συνάντησαν την ανθρωπιά τους. Εκείνο το βράδυ, η γιορτή, στήθηκε από το απόγευμα. Οι προσκεκλημένοι, παρέλαβαν μαζί με τις θέσεις, και τα καθήκοντά τους. Νόμιζαν πως είχαν δικαιώματα, ξέχασαν όμως, τις υποχρεώσεις. Το τραπέζι στρώθηκε από νωρίς. Το πιο ακριβό σερβίτσιο, υποδείκνυε πλουσιοπάροχο γεύμα, επίτιμους καλεσμένους. Άνθρωποι, να τρώνε ανθρώπους. Σκληρότητα, να αφανίζει τα συναισθήματα. Ακόρεστη δίψα, ακόρεστη μανία, όλα γεμάτα Εγώ. Η Ανατολή θα μας βρει μόνους, έρημους, νεκρούς. Χωρίς ανθρωπιά, χωρίς αγάπη, χωρίς ελπίδα, μόνο ένα "γιατί", να έχει κληρονομηθεί, στην γενιά του "ποτέ" και του "πότε". Κι ήρθαν οι καιροί, που μέσα στο χώμα - τα σώματα - συνάντησαν την ανθρωπιά τους. ~~ Κι ήρθαν οι καιροί - Κική Κωνσταντίνου

Οι μέρες, ακατοίκητες ως μοίρες, αναζητούν θύτες και θύματα, οιωνούς και σημάδια, ηθική και κοινωνική μοίρα - των αλλοτινών χρόνων - των παιδιών, που ναυάγησαν κυνηγώντας το γαλάζιο, εκείνο το γαλάζιο που ήταν προϊόν οφθαλμαπάτης και περιπλάνησης. ~~ Οι Μέρες - Κική Κωνσταντίνου

Καλημέρα εκφραστικοί μου,  σας χρωστάω μια ανάρτηση για το Ακορντεόν.  Μπορείς να θυμηθείς εδώ για το πως προέκυψε: https://ekfrastite.blogspot.com/2020/11/lock-down.html Πηγή άνω φωτογραφίας εδώ:   http://rejected.gr/tiger-lillies-dasous  και μην παραλήψεις να διαβάσεις όλο τους το άρθρο.    Ακορντεόν Το ακορντεόν είναι ένα αερόφωνο πληκτροφόρο μουσικό όργανο , ιδιαίτερα διαδεδομένο στη λαϊκή και παραδοσιακή μουσική πολλών Ευρωπαϊκών και Αμερικανικών χωρών. Εφευρέθηκε κατά πάσα πιθανότητα στη Γερμανία το 1822, αν και το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας ανήκει στον Cyrill Demian (1829). Έχει σχήμα κουτιού και αποτελείται από δύο πληκτρολόγια και μια αεροπαραγωγό φυσούνα που συμπιέζεται και επεκτείνεται από τον εκτελεστή. Ο ήχος παράγεται με τη δόνηση μεταλλικών ελασμάτων στο εσωτερικό του, που πάλλονται με τη ροή του αέρα.   Τρόπος παιξίματος Το ακορντεόν παίζεται κρατώντας το με τα δύο χέρια στο ύψος του στήθους. Συχνά χρησιμοποιούνται ι...

   Καλημέρα εκφραστικοί μου,  σε συνέχεια της προηγούμενής μου ανάρτησης, λοιπόν:   Σπάνιο «ροζ ουράνιο τόξο» εμφανίστηκε στην Αγγλία Το φαινόμενο προκαλείται από την ταυτόχρονη εμφάνιση ενός ουράνιου τόξου και ενός «ροζ ηλιοβασιλέματος» Ένα εντυπωσιακό και σπάνιο ροζ ουράνιο τόξο εμφανίστηκε το απόγευμα της Δευτέρας στον ουρανό της δυτικής Αγγλίας. Όπως αναφέρει το BBC, το φαινόμενο, που παρατηρήθηκε στις πόλεις Μπρίστολ, Τόουντον και Γέιτ, έχει περιγραφεί από ειδικούς ως «οφθαλμαπάτη». Ένα εντυπωσιακό και σπάνιο ροζ ουράνιο τόξο εμφανίστηκε το απόγευμα της Δευτέρας στον ουρανό της δυτικής Αγγλίας. Όπως αναφέρει το BBC, το φαινόμενο, που παρατηρήθηκε στις πόλεις Μπρίστολ, Τόουντον και Γέιτ, έχει περιγραφεί από ειδικούς ως «οφθαλμαπάτη». Ο παρουσιαστής του καιρού στο BBC, Σάιμον Κινγκ, ανέφερε πως δεν υπάρχει κάποια συγκεκριμένη ονομασία για το φαινόμενο, το οποίο προκαλείται από την ταυτόχρονη εμφάνιση ενός κανονικού ουράνιου τόξου και ενός ροζ ηλιοβασιλέμα...