Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Χιόνιζε εκείνη την ημέρα... Χιόνιζε τόσο πολύ, που δεν μπορούσα να ξεχωρίσω τη μέρα από τη νύχτα, το φως από το σκοτάδι, τους μικρούς από τους μεγάλους, τους ανθρώπους από τα ζώα.



Καλημέρα εκφραστικοί μου, 

σας χρωστάω μια ανάρτηση για το Ακορντεόν. 

Μπορείς να θυμηθείς εδώ για το πως προέκυψε: https://ekfrastite.blogspot.com/2020/11/lock-down.html

Πηγή άνω φωτογραφίας εδώ:  http://rejected.gr/tiger-lillies-dasous  και μην παραλήψεις να διαβάσεις όλο τους το άρθρο. 

 

Ακορντεόν


Το ακορντεόν είναι ένα αερόφωνο πληκτροφόρο μουσικό όργανο, ιδιαίτερα διαδεδομένο στη λαϊκή και παραδοσιακή μουσική πολλών Ευρωπαϊκών και Αμερικανικών χωρών. Εφευρέθηκε κατά πάσα πιθανότητα στη Γερμανία το 1822, αν και το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας ανήκει στον Cyrill Demian (1829). Έχει σχήμα κουτιού και αποτελείται από δύο πληκτρολόγια και μια αεροπαραγωγό φυσούνα που συμπιέζεται και επεκτείνεται από τον εκτελεστή. Ο ήχος παράγεται με τη δόνηση μεταλλικών ελασμάτων στο εσωτερικό του, που πάλλονται με τη ροή του αέρα.

Τρόπος παιξίματος

Το ακορντεόν παίζεται κρατώντας το με τα δύο χέρια στο ύψος του στήθους. Συχνά χρησιμοποιούνται ιμάντες στήριξης (από το όργανο στους ώμους) λόγω του βάρους του οργάνου. Το αριστερό χέρι χειρίζεται ένα πληκτρολόγιο παρόμοιο με αυτό του μπαντονεόν, που αντιστοιχεί σε εως και 140 διαφορετικούς συνδυασμούς ελεύθερων μπάσων νοτών ή συγχορδιών. Ο ρόλος του είναι πολυδιάστατος ανάλογα με τον τύπο του ακορντεόν (μπαγιάν, μπαντονεόν, κλασσικό ακκορντεόν με πλήκτρα στο δεξί χέρι). Στο δεξί χέρι αντιστοιχεί ένα πληκτρολόγιο παρόμοιο μ' αυτό του πιάνου -στο κλασσικό ακκορτεόν-, για την εκτέλεση της μελωδίας. Ενίοτε το δεξί πληκτρολόγιο έχει μορφή παρόμοια με το αριστερό, όπως και στο μπαντονεόν, το ρώσικο ακορντεόν (μπαγιάν) και την κονσερτίνα. Η φυσούνα χειρίζεται και από τα δύο χέρια, όχι μόνο για την παραγωγή αέρα, αλλά και για την διαφοροποίηση των δυναμικών. Ακόμη, το ακορντεόν διαθέτει κουμπιά, που ονομάζονται ρεζίστρα ή ρετζίστρα τα οποία διαφοροποιούν τη χροιά του ήχου, τόσο στο δεξί όσο και στο αριστερό μέρος, συνήθως με συνδυασμούς οκτάβων.

Μουσική για ακορντεόν

Λόγω του σχετικά μικρού μεγέθους του, αλλά και της ιδιότητάς του να συνδυάζει μελωδία και συνοδεία, το ακορντεόν αγαπήθηκε και ενσωματώθηκε στη λαϊκή και παραδοσιακή μουσική πολλών λαών. Στην Ευρώπη, συνδέθηκε άρρηκτα με τη γαλλική λαϊκή μουσική του 20ού αιώνα, όπως επίσης και με το ρεπερτόριο του ταγκό. Ευρεία είναι η διάδοσή του στην ιταλική και ελληνική μουσική, ενώ αποτελεί κυρίαρχο όργανο σε μπάντες σλαβόφωνων χωρών.

 

Πηγή: https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%BA%CE%BF%CF%81%CE%BD%CF%84%CE%B5%CF%8C%CE%BD

 

 

Χιόνιζε εκείνη την ημέρα...
Χιόνιζε τόσο πολύ,
που δεν μπορούσα να ξεχωρίσω τη μέρα από τη νύχτα,
το φως από το σκοτάδι,
τους μικρούς από τους μεγάλους,
τους ανθρώπους από τα ζώα.

Περπατούσα χωρίς να πηγαίνω κάπου,
σκεφτόμουν χωρίς να είμαι σε θέση
να διακρίνω, αν μπορούσα να βάλω σε μια σειρά, τις σκέψεις που με ταλάντευαν.

Κρύωνα τόσο πολύ, που με δυσκολία μπορούσα να περπατήσω, μα το πιο περίεργο όλων, είναι που ένιωθα το μούδιασμα της καρδιάς, να υπερνικάει αυτό των άκρων.

Είχα την εντύπωση πως υπήρχαν κι άλλοι περαστικοί που διάβαιναν την άυλη πύλη,
μα ορκίζομαι πως όσο κι αν προσπάθησα δεν έβλεπα κανέναν.

Ώσπου άκουσα έναν ήχο.
Έναν ήχο, οικείο, γλυκό.
Μηχανικά τον ακολούθησα και βρέθηκα μπροστά σε έναν ταλαιπωρημένο, γνωστό μου ξένο, που έπαιζε ακορντεόν.

Τον κοίταξα θυμάμαι και χωρίς δεύτερη σκέψη, πλάγιασα κοντά του.
Η μελωδία του ακορντεόν, με κοίμισε.
Το πρωί που ξύπνησα, δεν υπήρχε κανείς.

Κάπου άκουσα έναν ξεθωριασμένο ήχο,
ήταν ο ήχος του ακορντεόν.

Χαμογέλασα...


Το Ακορντεόν - Κική Κωνσταντίνου


#Κική_Κωνσταντίνου
#Εκφράσου
#Ποιήματα
#Δημιουργώ
#Ονειρεύομαι

 


ΤΟ ΒΑΛΣ ΤΩΝ ΧΑΜΕΝΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ (ΜΑΝΟΣ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙΣ). Μεταφορά σε ακορντεόν από Αναστάσιος Μαχαιρίδης

Εδώ για εγγραφή στο κανάλι: https://www.youtube.com/channel/UCWItND7XNcOrZcZ1ivyY2zw

 

Καλή Κυριακή!

Σχόλια

  1. Καλησπέρα Κική μου,
    Το ακκορντεόν είναι υπέροχο όργανο. Για κάποιο λόγο μάλιστα είναι συνδεδεμένο με τη μουσική του "δρόμου" και τους περιπλανόμενους μουσικούς. Ο λόγος είναι προφανής και υπέροχος. Δεν έχω ποτέ αγγίξει ακκορντεόν Κική μου παρά το ότι με το ένα μου χέρι θα έπαιζα άνετα το τάστο του καθότι παίζω-μάλλον έπαιζα-αρμόνιο.
    Εκείνο που με συγκίνησε είναι οι εισαγωγικοί στίχοι στο θέμα σου. Υπέροχοι.
    Στέλνω φιλιά καλή μου φίλη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Al

Καλημέρα εκφραστικοί μου, ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Α μφιταλαντεύτηκα πολύ για το εάν πρέπει και εάν θέλω πράγματι να κάνω αυτή την ανάρτηση και πότε, και τελικά αποφάσισα πως θέλω. Η ψυχή μου δηλαδή, θέλει.  Ί σως συνέβαλε και το γεγονός ότι η τελευταία μου ανάρτηση στο blog είχε ιδιαίτερα μεγάλη απήχηση, κάτι που ένιωσα σαν σημάδι πως "περιμένετε" να διαβάσετε κάτι από εμένα.   Παρότι μου ζητήθηκε νωρίτερα να ανοίξω την καρδιά μου και να πω όσα νιώθω, δεν το έκανα και δεν το μετανιώνω. Το έκανα όμως εκεί που έπρεπε, την ώρα που έπρεπε, και βλέποντας ένα ανθρώπινο ενδιαφέρον για το αν είμαι καλά, εγώ.  Τούτη η ανάρτηση, λοιπόν, δεν θα δημοσιευθεί τη στιγμή που γράφεται, θα προγραμματιστεί και θα δημοσιευθεί λίγο αργότερα και ίσως να είναι η πρώτη φορά που θα έχω κλειστά τα σχόλια και ο λόγος αυτού, γιατί το αντιλαμβάνομαι σαν μία πράξη "Αντίου".  Η παρομοίωση ποιητικά, θα ήταν σαν να κλείνεις μια πόρτα και να μην έχεις ανάγκη να ακούσεις ή να δεις κάτι άλλο γιατί...

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Η Μουσταλευριά

Καλημέρα εκφραστικοί μου! Ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Σήμερα ένιωσα την ανάγκη να γράψω ένα διήγημα από εκείνα, τα αγαπημένα, που με γυρίζουν τόσο πίσω, σε μια ζεστή αγκαλιά… Ήταν απόγευμα, πριν λίγες μέρες, όταν με κέρασαν μια μουσταλευριά από ένα μικρό μίνι μάρκετ της γειτονιάς μου. Το φτιάχνει μια τοπική, οικογενειακή επιχείρηση. Δεν ξέρω αν ήταν η γεύση της, η υφή της ή η μυρωδιά του μούστου που με χτύπησε κατευθείαν στην καρδιά. Πάντως, δεν ήταν ούτε τόσο νόστιμη ούτε τόσο όμορφη (εξωτερικά) όπως ήταν η δική της. Ξαφνικά βρέθηκα αλλού. Σαν να γύρισα πίσω, πολλά χρόνια πριν. Εκεί, στο χωριό… Στην αυλή της γιαγιάς, της δικής μου της λεβέντισσας. Με το χώμα να μυρίζει φθινόπωρο και τα τζιτζίκια να έχουν πια σωπάσει. Με τα ρούχα πλυμένα στο πλυσταριό και έπειτα απλωμένα στο  σχοινί και το πατητήρι γεμάτο σταφύλια που μας περίμεναν υπομονετικά. Κι όλα αυτά πλαισιωμένα με τη μυρωδιά του ασβέστη όταν ασβέστωνε το σπίτι της. Η εποχή του τρύγου… Αχ, αυτή η εποχή πόσο γρήγορα πάντ...