Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Νοέμβριος, 2019

Η ΠΟΙΗΣΗ ΤΑΞΙΔΕΥΕΙ ΣΤΗΝ ΧΑΛΚΙΔΑ.....

Το Σ άββατο 30 Νοεμβρίου 2019 και ώρα 7 μ. μ. στη Συνεδριακή Αίθουσα του ΔΟΑΠΠΕΧ (Παλιό Δημαρχείο, Αβάντων 50) ο Σύλλογος Ελληνικής Πολιτιστικής Παράδοσης Χαλκίδας "" Το Αλωνάκι" σε συνεργασία με την «Ποίηση στις Ράγες…η ποίηση ταξιδεύει» διοργανώνει το 2ο Ποιητικό αντάμωμα, στο οποίο θα συμπλεύσουν ποιητικά 36 δημιουργοί από τη Μακεδονία, την Κύπρο, τη Στερεά Ελλάδα και την Εύβοια.   Η πρόσκληση για την π ραγματοποίηση της εκδήλωσης ήταν της Βορειοευβοιώτισσας συγγραφέως Κικής Κωνσταντίνου, η οποία μέσω των σελίδων κοινωνικής δικτύωσης ήρθε σε επαφή με την δημιουργό της κίνησης «Ποίηση στις Ράγες…η ποίηση ταξιδεύει» την λογοτέχνιδα κα Μαρία Ποπκιώση από τα Γιαννιτσά. Το πρόγραμμα της εκδηλώσεως περιλαμβάνει ποίηση από τους δημιουργούς τους και μουσικές πνοές. Τον συντονισμό της όλης δράσεως (που θα ξεκινήσει με επίσκεψη-ξενάγηση των προσκεκλημένων δημιουργών στο Μουσείο-Αρχείο Γιάννη Σκαρίμπα) την έχει ο Πρόεδρος των Φίλων Γ

ΕΙΝΑΙ Η "ΑΥΡΑ" ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΓΚΑΛΙΑΣΕ ΘΕΡΜΑ!

Θέλω να ευχαριστήσω και μέσα από την καρδιά μου, τους φίλους που στήριξαν την προσπάθειά μας στο πανέμορφο και άκρως φιλόξενο " ΕσωΘέατρο ".  Για πρώτη φορά αν δεν κάνω λάθος, Θεατρικό Ποιητικό Αναλόγιο στην Ελλάδα, σε ερμηνεία/σκηνοθεσία της ηθοποιού/ποιήτριας Τζένης Σακοράφα και σε κείμενα δικά μου.  Με βεβαιότητα μπορώ να πω πως το απόλαυσα όσο τίποτα και νιώθω άκρως χαρούμενη που είδα ακόμη ένα όνειρό μου να παίρνει μορφή, που γνώρισα νέους ανθρώπους και νέα δρώμενα και κυρ ίως που είχα την ευκαιρία να συζητήσω και να γνωρίσω τον κύριο Προύσαλη Εσωθέατρο Τάσος Προύσαλης , που γεμάτος γνώσεις μας φιλοξένησε και μοιράστηκε μαζί μας κάποιες από τις διδαχές του. Η "Αύρα Γυναικών" θα κατέχει πάντα ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου, μαζί και οι άνθρωποι που την τίμησαν. Το πιο θερμό ευχαριστώ μου σε όλους! Και επίσης τις ευχαριστίες μας στον κύριο Γιάννη Κωβαίο για την φωτογραφία της αφίσας μας. Όσοι με παρακολουθείτε στα μέσα κοινωνικής δικ

ΚΟΚΚΙΝΗ ΤΙΜΩΡΙΑ - ΚΙΚΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

Μην με αδικείς. Οι άνθρωποι δεν έμαθαν να γελάνε μέσα στο Χειμώνα. Οι νότες δεν εφηύραν το μέλι. Το πιόνι δεν ξεγέλασε το αντίπαλο. Οι στρατιώτες δεν κοιμήθηκα, μήτε η κόρη. Μερόνυχτα έτριβαν τις γυάλινες πέτρες σε εκείνο το ακρογιάλι. Η φύση, θέλησε να τους εκδικηθεί. Κανείς δεν τους υπερασπίστηκε. Μήτε δικαστήριο, μήτε ετυμηγορία. Μόνο μια τροπή ανίερη Εξόριστοι δεν έγιναν, δεν αναζήτησαν τη Νήσο. Βοήθεια δεν ζήτησαν, τρόφιμα οι "εύσπλαχνοι", δεν τους έστειλαν. Αποκόμισαν μονάχα εικασίες. Μετά από μπόρες και λιμούς, ο ανήρ, όπως εκλέχθηκε να είναι, αναζήτησε εξόδους σε δυσχερή σημεία. Η Κόρη, έμεινε να λούζει τα μαλλιά της. Μετά από φλογερά καλοκαίρια, ήρθε στην καρδιά της ένα μπάλο, τραγικό. Στα κόκκινα την έντυσαν, οι νεαρές κορασίδες της φύσης. Την θυσίασαν για μια απόρθητη καταιγίδα. Το σώμα της έγινε φύλλο σφενδάμου και η σιωπή της κόκκινο χρώμα πάθους. Έτσι σιώπησε, έτσι εζησε, έτσι χρωμάτισε την υπομονή. Με πάθος. Κάποιες φορές, κά

ΕΝΣΤΙΚΤΩΔΩΣ ΠΙΣΤΕΨΕ ΣΕ ΕΚΕΙΝΑ ΤΑ ΑΛΛΟΤΡΙΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ

#εκφράσου #Κική_Κωνσταντίνου

KAI ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΠΕΜΕΙΝΕ Η ΑΓΑΠΗ....

#εκφράσου #Κική_Κωνσταντίνου t

Κι όποιος τα αγγίξει... γίνεται ένα με την ποίηση... ένα με τη ζωή... ένα με τον θάνατο στο φως και στα σκοτάδια του...

"ΑΥΡΑ ΓΥΝΑΙΚΩΝ"... Τρεις θεατρικοποιητικοί μονόλογοι της ποιήτριας Κικής Κωνσταντίνου... Τρία πρόσωπα που κουβαλούν στη ράχη τους όνειρα, αναμνήσεις, απωθημένα, ερωτηματικά... Μα πάνω απ' όλα... ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ... Συνονθύλευμα συναισθημάτων που τεμαχίζει το "εγώ" και μοιράζει τα κομμάτια του απλόχερα... Κι όποιος τα αγγίξει... γίνεται ένα με την ποίηση... ένα με τη ζωή... ένα με τον θάνατο στο φως και στα σκοτάδια του... Καλή θέαση... ~~ Τζένη Σακοράφα ( Jenny Sakorafa ) To σημείωμα της ερμηνεύτριας/σκηνοθέτιδος Τζένης Σακοράφα, την οποία και ευχαριστώ, για την θεατρική πνοή που έδωσε στα έργα μου! Επίσης να σας πω πως αγαπώ ιδιαίτερα αυτήν την φωτογραφία! Για αυτό το ΣΚ λοιπόν και μόνο για δυο παραστάσεις στο υπέροχο ΕσωΘέατρο . Να είστε όλοι εκεί! AΥΤΟ ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 23 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ ΣΤΙΣ 9μ.μ. ΚΑΙ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ ΣΤΙΣ 8μ.μ. ΣΤΟ ΥΠΕΡΟΧΟ "ΕσωΘέατρο" (ΑΚΤΑΙΟΥ 3, ΠΛΗΣΙΟΝ ΤΟΥ ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ, ΣΤΑΣΗ "ΘΗΣΕΙΟ")

Η Αγάπη ως Ποίηση και ως Θέατρο

AΥΤΟ ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 23 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ ΣΤΙΣ 9μ.μ. ΚΑΙ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ ΣΤΙΣ 8μ.μ. ΣΤΟ ΥΠΕΡΟΧΟ "ΕσωΘέατρο" (ΑΚΤΑΙΟΥ 3, ΠΛΗΣΙΟΝ ΤΟΥ ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ, ΣΤΑΣΗ "ΘΗΣΕΙΟ"). Η "Αύρα Γυναικών" είναι ένα θεατρικό-ποιητικό αναλόγιο, με έντονη τη γυναικεία διαίσθηση και παρουσία. Αποσκοπεί στην ανάδειξη μιας μυστηριώδους θηλυκής πλευράς, μέσω της διαδοχής τριών μονολόγων - που ως πέπλο μυστηρίου - μας αποκαλύπτουν ένα νήμα αόρατο, που μας οδηγεί στην απόλυτη συνειδητοποίηση, της ζωής και του θανάτου. Όλα αυτά, ξεκινούν και καταλήγουν στην Αγάπη. Η Αγάπη ως Ποίηση και ως Θέατρο. Ως απαιτητικές ερωμένες, εμφανίζονται ο πόνος, ο φόβος, η ύπαρξη, ο θάνατος, η ανάμνηση, η παράκληση και πάνω από όλα, ο ίδιος ο Άνθρωπος. Οι γυναικείοι μονόλογοι, έργα της Κικής Κωνσταντίνου που αναγεννήθηκαν για την παράσταση αυτή, εμπλέκονται και περιπλέκουν την ηρωίδα σε δρόμους "τριγωνικούς" και "απροσπέλαστους". Η μόνη πυξίδα της ηρωί

Μετά συνειδητοποίησα ποιος μου είχε βάλει αυτήν την ιδέα…

Μπήκαμε στην τελική ευθεία! Θα χαρώ να είστε εκεί! Την αγάπη μου σε όλους!  Γιατί, εκεί με πήγε αυτή τη φορά και κάτι μου λέει, πως θα παραμείνει.. Μου είπαν πρόσφατα, να μην ακούω το μυαλό μου τόσο πολύ, να του φέρνω αντιρρήσεις και θυμήθηκα αυτό:  Παλιά πίστευα πως το μυαλό μου ήταν το πιο υπέροχο όργανο του σώματός μου. Μετά συνειδητοποίησα ποιος μου είχε βάλει αυτήν την ιδέα… Emo Philips, 1956-, Αμερικανός κωμικός χιχιχιιχ δε βαριέσαι... μεγάλη ιδέα δεν έχω πάντως  απλώς για την ώρα, τα καταφέρνω. φιλιά εκφραστικοί!

ΠΩΣ ΦΤΑΣΑΜΕ ΣΤΗΝ "ΑΥΡΑ" ΜΑΣ

Θεατρικό Ποιητικό Αναλόγιο Μονολόγων Εσωτερικής Αναζήτησης της Κικής Κωνσταντίνου σε Ερμηνεία/Σκηνοθεσία, Τζένης Σακοράφα. Για δύο μόνο παραστάσεις στο "Εσωθέατρο" (Ακταίου 3 - Θησείο) Το θεατράκι βρίσκεται πολύ κοντά στην στάση του ηλεκτρικού στο Θησείο. Λιγότερο από πέντε λεπτά με τα πόδια εάν περάσετε μέσα από το παρκάρι δεξιά. Το εισιτήριο είναι 5€ και η χρονική διάρκεια της παράστασης είναι 70 λεπτά χωρίς διάλειμμα. Σας περιμένουμε! Ευχαριστούμε πολύ! Το θεατρικό αναλόγιο είναι μια σκηνική μορφή που δεν της είχε δοθεί και πολύ ο λόγος στην Ελλάδα. Ωστόσο, προσφέρεται ιδιαίτερα για μια αυθεντική γνωριμία με τα θεατρικά κείμενα, για την τριβή με τη θεατρική γραφή και την καλλιέργειά της, για την έμφαση στην αθέατη σχεδόν πλευρά του θεάτρου που είναι η λογοτεχνία του θεάτρου, κάτι που σχεδόν συστηματικά αγνοείται. Η ανάγνωση ενός έργου που απευθύνεται σε κοινό, σε κάποιο α

ΝΥΦΗ ΤΟΥ ΑΟΡΑΤΟΥ - ΚΙΚΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

Δεν μας φτάνει η νύχτα, μικρό μου. Τα πουλιά δεν κρύφτηκαν, το φεγγάρι δεν μάτωσε, τα νυχτολούλουδα δεν σώπασαν και εγώ....  Εγώ πως να σου πω ότι σ' αγαπώ; Πως να παραδεχτώ ότι η γύμνια των χειλιών σου φωλιάζει στο σκοτάδι; Πως να σου πω ότι τα νυχτοπούλια κρύφτηκαν; Πως να φέρω την μαγεία σε ένα κόσμο ερωτικό; Μήπως ο έρωτας νικάει την μαγεία; Μήπως την σιωπή την έπνιξαν τα παθιασμένα φιλιά; Μήπως το πρόσωπό σου είναι η εξιλέωση; Σε κρατώ, μα σαν ατμός, γίνεσαι σύννεφο. Σε πενθώ, μα σαν χάδι γεννιέσαι και έπειτα, γίνεσαι βάσανο. Είναι άραγε η τιμωρία ένα ακόμη παιχνίδι του έρωτα; Νύφη του αοράτου, απόψε φανερώσουν. Τα δάχτυλά μου, έγιναν αέρας. ~~ Νύφη του Αοράτου - Κική Κωνσταντίνου

ΜΑ Η ΒΡΟΧΗ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΤΟΥ... ΔΕΝ ΈΡΧΕΤΑΙ

Δεν του αρκούσε ο κόσμος, ήθελε την μικρογραφία του. Έκτοτε, περιμένει.. Μα η βροχή στο μυαλό του δεν έρχεται.. #εκφράσου #Κική_Κωνσταντίνου

ΑΝΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΗ

Η κόρη δεν λάτρεψε τα λειβάδια. Κροκοδείλιους χάρτες έψαξε. Η νοητή ατμόσφαιρα ήταν παγίδα. Ανυπεράσπιστη, κατεδαφίζει χωμάτινους εφιάλτες. #εκφράσου #Κική_Κωνσταντίνου

ΟΙ ΠΟΡΟΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ... ΕΓΙΝΑΝ ΈΝΩΣΗ

Ανακωχή ζήτησε ο Έρωτας. Σημαδεύει ανόητων νήματα ο αθώος Έφηβος. Με ένα τριαντάφυλλο βέλος, αναζητεί θαλπωρή. Οι Πόροι της Αγάπης, έγιναν Ένωση. #εκφράσου #Κική_Κωνσταντίνου

ΜΙΑ ΘΥΣΙΑ ΣΤΑ ΜΕΤΡΑ ΤΗΣ

  Είν' η τρέλα του αθώου που μας έκανε αμαρτωλούς και νομάδες. Είν' η γύρη που απαρνήθηκε ένα εξωτικό καλοκαίρι. Ειν' η κόρη που στράφηκε στο φως Το σκοτάδι, σαν θυσία και προσμονή, της ανήκει. Τοποθετεί σε στέρεες βαλίτσες τα όνειρά της. Κάθε λουλούδι και μια ευχή, σαν μια θυσία στα μέτρα της! #εκφράσου #Κική_Κωνσταντίνου

ΜΕΤΑΞΕΝΙΑ - ΚΙΚΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

Γλυκό τρυφερό παραμύθι, ένας κόσμος γεμάτος χρυσό και σκόνη. Αγγέλων σκόνη. Τα μεθυστικά τα άστρα, τα έκανα θυμίαμα. Μια ενορχήστρωση με κλάμα μωρού που ήρθε από ένα αμπάρι. Τι δουλειά έχει στο παραμύθι η αντάρα; Ας μην πει κανείς... Σε εκείνο το όνειρο, τα παιχνίδια ήταν ρίσκο. Ψεύτικο ρίσκο. Αληθινό όσο άλλοτε. Τα μικρά, μας κράτησαν το χέρι και εμείς, μεγαλώσαμε. Ένα νανούρισμα ακούω μα προέρχεται από μπάσα φωνή. Αναζητώ την νεράϊδα, τους δράκους, τα τέρατα, τα ξωτικά, τους βοηθούς του Άη Βασίλη. Τίποτα δεν μας έμεινε. Ούτε καν ένα φύλλο, που γεννήθηκε στο παραμύθι. Απόψε, θα αγκαλιάσω την Σελήνη και θα την τρίψω όλη εμπρός σου.. Ίσως έτσι, να μας λούσω με τη μαγεία που χρειάζεσαι. Σε αναζήτησα, είσαι νεκρή! Μα δεν πεθαίνουν οι ήρωες στο παραμύθι. Όχι σε τούτο, το παραμύθι. Μεταξένια, σου στέλνω απόψε ένα ανέγγιχτο όνειρο. ~ Μεταξένια - Κική Κωνσταντίνου

Η "ΑΥΡΑ" ΜΑΣ

    "Αύρα Γυναικών'' Θεατρικό Ποιητικό Αναλόγιο της Κικής Κωνσταντίνου σε ερμηνεία/σκηνοθεσία, Τζένης Σακοράφα 23 και 24 Νοεμβρίου, 9 μ.μ και 8 μ.μ αντιστοίχως, στο "ΕσωΘέατρο" (Ακταίου 3 - Θησείο) Για κρατήσεις θέσεων μπορείτε να καλέσετε στο τηλέφωνο της γραμματείας του θεάτρου καθημερινά μετά τις 5 μ.μ : 210 3410224  Eυχαριστούμε θερμά τον κύριο Γιάννη Κωβαίο για την φωτογραφία της αφίσας  και τον κύριο Προύσαλη, ιδιοκτήτη του υπέροχου θεατρικού χώρου. Σας περιμένουμε με χαρά! Ευχαριστούμε πολύ.    

Μην νοσταλγείς το παιδικό όνειρο. Η γειτονιά δεν παρέμεινε καταφύγιο. Τα παιχνίδια δεν μυρίζουν λεβάντα και θαλπωρή.

Μην νοσταλγείς το παιδικό όνειρο. Η γειτονιά δεν παρέμεινε καταφύγιο. Τα παιχνίδια δεν μυρίζουν λεβάντα και θαλπωρή. Οι ευχές, δεν είναι πρόθυμες διεκδικήσεις. Όλα καταλήγουν στο γνωστό ναυάγιο. Όλα οδηγούν στην εφήμερη λύση. Όλοι αναστενάζουν πετροβολώντας το αύριο. Ένα παιδί, στου φθινοπώρου τα φύλλα, αναζητεί τον κρυμμένο θησαυρό. Το μουράγιο, είναι τόσο κοντά του... #εκφράσου #Κική_Κωνσταντίνου

Μέσα μας φύτρωσαν, οι Αλκυονίδες μέρες.

Δεν κελαηδούν τα πουλιά Δεν μαραίνονται τα λουλούδια Δεν νιώθουν οι ανθρώποι. Αόρατοι είλωτες έγιναν. Μέσα μας φύτρωσαν, οι Αλκυονίδες μέρες. #εκφράσου #Κική_Κωνσταντίνου

Νεκροί, ωσάν ενα ελεύθερο χελιδόνι.

Και εμείς που αποδράσαμε από το καρουζέλ της αιχμαλωσίας, ήμασταν ήδη νεκροί. Νεκροί, ωσάν ενα ελεύθερο χελιδόνι. #εκφράσου #Κική_Κωνσταντίνου

Οι κοπετοί, μας ξεγέλασαν. Ο θυμός εξαπλώθηκε. Το σύννεφο συναινεί στην Αγάπη. Έτσι δημιουργήθηκε το φως​. Το σύμπαν αιμορραγεί και ανασαίνει!

Κολυμπώντας ανάμεσα στα άστρα, συνάντησα ένα ετερόφωτο σύμπαν. Μια διαρκή αναζήτηση, μας οδήγησε στο ανθεκτικό σήμερα. Σαν σε νήμα η ζωή προχωρά και μοιράζει συγκινήσεις. Αλανθάτων και ενδειγμάτων συγκινήσεις. Οι κοπετοί, μας ξεγέλασαν. Ο θυμός εξαπλώθηκε. Το σύννεφο συναινεί στην Αγάπη. Έτσι δημιουργήθηκε το φως​. Το σύμπαν αιμορραγεί και ανασαίνει! #εκφράσου #Κική_Κωνσταντίνου ο

Η ΒΡΟΧΗ ΠΑΝΤΑ ΦΕΡΝΕΙ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ...

Με μελαγχολεί η βροχή, μου δίνει έτσι… μια εσωτερική ώθηση - περι βαθέως – εξομολόγηση. Με διακατέχει μια ανάγκη να κάνω μια άλλου είδους ανάρτηση,   μια ανάρτηση σαν αυτές που είχα πρωτοξεκινήσει στο μπλοκ μου, πιο προσωπική αν θέλετε. Σκέφτομαι βέβαια πως με αυτές με αγαπήσατε, αλλά σκέφτομαι εξίσου, πως δεν άλλαξα. Μπορεί να εστιάζουν οι τωρινές μου αναρτήσεις σε άλλα σημεία - αυτά που τόσο λαχταρώ και αγαπώ - αλλά σίγουρα, προέρχονται όλες από το ίδιο άτομο, με την ίδια χαρά και αγάπη. Ο ενθουσιασμός και η τρέλα της υπερβολής δεν άλλαξαν και δεν θα αλλάξουν. Η δέχεσαι τον άλλον όπως είναι ή δεν τον δέχτηκες ποτέ. Και καλύτερα, να μην σε δέχονται οι άνθρωποι που θέλουν σε αλλάξουν, ενώ δεν κοιτάνε τα «χάλια» τους. Γιατί, για τέτοιου είδους χαρακτηριστικά, πρόκειται. Που λέτε εκφραστικοί, επειδή σε έναν κόσμο που οι περισσότεροι προσπαθούν να πείσουν ότι είναι ξεχωριστοί και ιδιαίτεροι και μακριά από τη μάζα, εγώ επιλέγω να είμαι ο εαυτός μου χωρίς να δίνω καμία μα καμία σημα