Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

"ΑΥΡΑ ΓΥΝΑΙΚΩΝ" - ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΠΟΙΗΤΙΚΟ ΑΝΑΛΟΓΙΟ - ΓΙΑ ΔΥΟ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΣΤΟ "ΕΣΩΘΕΑΤΡΟ" (ΣΑΣ ΠΡΟΣΚΑΛΟΥΜΕ ΚΑΙ ΣΑΣ ΠΡΟΣΜΕΝΟΥΜΕ)



Η "Αύρα Γυναικών" είναι ένα θεατρικό, ποιητικό αναλόγιο, με έντονη τη γυναικεία διαίσθηση και παρουσία.

Αποσκοπεί στην ανάδειξη μιας μυστηριώδους θηλυκής πλευράς, μέσω της διαδοχής τριών μονολόγων - που ως πέπλο μυστηρίου - μας αποκαλύπτουν ένα νήμα αόρατο, που μας οδηγεί στην απόλυτη συνειδητοποίηση ζωής και θανάτου. Όλα αυτά, ξεκινούν και καταλήγουν στην Αγάπη. Η Αγάπη ως Ποίηση και ως Θέατρο.

Ως απαιτητικές ερωμένες, εμφανίζονται ο πόνος, ο φόβος, η ύπαρξη, ο θάνατος, η ανάμνηση, η παράκληση και πάνω από όλα, ο ίδιος ο Άνθρωπος.

Οι γυναικείοι μονόλογοι, έργα της Κικής Κωνσταντίνου που αναγεννήθηκαν για την παράσταση αυτή, εμπλέκονται και περιπλέκουν την ηρωίδα σε δρόμους "τριγωνικούς" και "απροσπέλαστους". Η μόνη πυξίδα της ηρωίδας - που θα αναπλάθεται επί σκηνής - είναι η ψυχή της. Άλλοτε ως αντικείμενο και άλλοτε ως ανάμνηση.

Για δύο παραστάσεις στο "Εσωθέατρο" Ακταίου 3 στο Θησείο
Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Εσωθεάτρου, ο ηθοποιός/σκηνοθέτης, Τάσος Προύσαλης


Σάββατο 23 Νοεμβρίου στις 21:00
Κυριακή 24 Νοεμβρίου στις 20:00
Για κρατήσεις θέσεων στο τηλέφωνο του θεάτρου: 210 - 3410224



Συντελεστές Παράστασης
Ερμηνεία/Σκηνοθεσία:
Τζένη Σακοράφα
Συγγραφέας:
Κική Κωνσταντίνου
Φωτογραφία Αφίσας:
Γιάννης Κωβαίος
Μουσική επιμέλεια:
Τζένη Σακοράφα
Υπεύθυνη ενδυματολογίας:
Τζένη Σακοράφα
Σκηνικά:
Τάσος Προύσαλης
Φωτισμός/Ήχος:
Ομάδα του Εσωθεάτρου



__________

Eκφραστικοί μου, εννοείτε πως είστε όλοι προσκεκλημένοι και καλοδεχούμενοι!!! 

Σχόλια

  1. Αν με ρωτούσε κανείς πριν χρόνια που σε γνώρισα εδώ στην δικτυακή γειτονιά, αν θα έφτανε σήμερα να σε καμαρώσω σε τέτοια μονοπάτια, δεν ξέρω τι θα απαντούσα. Όμως αυτό που βλέπω με συγκινεί. Με τις δικές σου δυνάμεις, την πίστη στον εαυτό σου, τόλμησες, πάλεψες, ωρίμασες και προχωράς. Πόσο όμορφο. Συνέχισε Κική μου στο δικό σου όνειρο. Το αξίζεις δικαιωματικά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΔΙΑΦΟΡΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΜΠΛΟΚΟΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΜΑΣ

Κρατώ στα χέρια μου το Λογοτεχνικό Ημερολόγιο 2020 απο το Λογοτεχνικό Περιοδικό της Κεφαλλονιάς "Κέφαλος" , όπου συμμετέχω με τρία έργα μου. Ξεφυλλίζοντας το, ανάμεσα σε τόσους δημιουργούς και έργα, νιώθω υπερήφανη και ευγνώμων. Τα συγχαρητήρια μου, σε όλους! Eπίσης, ΕΔΩ, μπορειτε να διαβασετε μια υπέροχη συνέντευξη του δικού μας "Σκρουτζάκου"  Giannis Koutris !! Συγχαρητήρια αγαπημένε μου φίλε! Ακόμη, σας έχω δύο εξαιρετικές προτάσεις, δικών μας πάλι, αγαπημένων προσώπων! "Στα παπούτσια των άλλων¨" το νέο βιβλίο της Μαρίας Κανελλάκη, εκδ. 24γραμματα Ανατομικές ιστορίες παντός καιρού και εδάφους, σε ποικιλία δερμάτων και χρωμάτων, για όλες τις (χ)ώρες και για όλα τα πέλματα. Η νέα τάξη υποδημάτων θέλει έντονες αντιθέσεις και άτολμους βηματισμούς. Σ’ αυτό το καλαπόδι κατασκευάστηκαν και οι ιστορίες του βιβλίου. Ψηλοτάκουνες γόβες για «φλατ» ήρωες και παπούτσια γδαρμένα για ανθρώπους-λουστρίνια. Ολοκαίνουργια...

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

ΈΝΑ ΠΟΙΗΜΑ ΠΟΥ ΖΗΤΗΣΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΤΙΤΛΟ.

Εγώ τη Πατρίδα μου τη βάφτισα Χαρά να μου θυμίζει πως μπορεί να δακρύζει από συγκίνηση η Ελπίδα. Της φόρεσα ένα πέπλο λευκό και της στόλισα με ένα κλαδί ελιάς τα καστανά μαλλιά της. Της έδωσα να κρατά στο χέρι έναν υδάτινο σταυρό και ράντισα τους ώμους της με λίγες στάλες μύρο. Της είπα να πάψει να με ακολουθεί και να με αφήσει να ζήσω με το τρόπο που επέλεξα μα εκείνη θέλοντας να με αγκαλιάσει μου χάρισε ένα σκοινί χρώματος μπλε. Ήξερα πως ήθελε να με ξεγελάσει μα μέσα μου ένιωθα πως δεν ηταν κακιά, ίσως   όμως να ήταν ένα παιδί που ήθελε να παίξει. Μια γάτα λευκή είδα να κυνηγά ένα μαύρο κουφάρι και σκέφτηκα πως θα ήθελα να ήταν αντίστροφοι οι ρόλοι. Έτσι για μια αλλαγή, για μια ουτοπική παράσταση που λίγοι, ίσως μόνο εγώ να είχα την τύχη να πληρώσω, να κοιτάξω. Είδα κι ένα γιασεμί να μαραίνεται σε μια αυλή που κάποτε άνηκε στη γειτονιά μου μα τώρα πια δε με πείραξε, σκέψου δε με πείραξε. Κι ας αγαπώ ακόμη τόσο πολύ τα γιασεμιά, τα κρίνα, τις δά...