Κι όταν σου μιλώ για Ελευθερία,
θυμάμαι το όνειρο που δεν πραγματοποιήθηκε ακόμα.
Θυμάμαι το μικρό, λευκό περιστέρι, τους "νόμους" τους παράλογους, τις εκνευριστικές τις υποθέσεις και τις ανεξόφλητες, τις διαδικασίες.
Το μέσα και το έξω, μας ατίμασε.
Το τώρα και το πάντα, κρύφτηκαν φοβούμενα ένα απύθμενο χθες.
Μόνο οι σκέψεις έμειναν, κι αυτές, μια άυλη κυριαρχία.
Πέταξε, γιατί όπου να 'ναι θα βρέξει. Κι αυτό δεν είναι το πρόβλημα, το μεθοδικό.
Γίνε η λύση, και η Επιστήμη μου.
Τελεσίγραφο των δικών μας παιδιών.
~~ Λευκό Τελεσίγραφο - Κική Κωνσταντίνου
Πόσο χαίρομαι κάθε σου έμπνευση. Πόσο παρατηρώ κάθε σου γραφή. Πόση έμπνευση κουβαλάει η σκέψη σου. Πόση έκφραση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή και γόνιμη βδομάδα Κική μου.
Τι όμορφα που εκφραζεσαι Κικη μου!!! Και μενα ο Νοεμβριος ειναι ο μηνας μου απλα επειδη εχω γενεθλια στο τελος του αλλα σιγουρα η Αυρα της ποιησης θα εχει πολύ ενδιαφερον στην Χαλκιδα.. καλη επιτυχια σου ευχομαι σε ότι κανεις καλή μου..φιλω σε ..
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα πραγματοποιηθεί Κική μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ ωραίο ποίημα!
Συγχαρητηρια
Εμπνέεσαι από το παραμικρό..αυτό σημαίνει καλλιτέχνης φίλη μου.
ΑπάντησηΔιαγραφή