Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΚΟΚΚΙΝΗ ΤΙΜΩΡΙΑ - ΚΙΚΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ



Μην με αδικείς.
Οι άνθρωποι δεν έμαθαν να γελάνε μέσα στο Χειμώνα.

Οι νότες δεν εφηύραν το μέλι.
Το πιόνι δεν ξεγέλασε το αντίπαλο.
Οι στρατιώτες δεν κοιμήθηκα, μήτε η κόρη.

Μερόνυχτα έτριβαν τις γυάλινες πέτρες σε εκείνο το ακρογιάλι.

Η φύση, θέλησε να τους εκδικηθεί.
Κανείς δεν τους υπερασπίστηκε.
Μήτε δικαστήριο, μήτε ετυμηγορία.
Μόνο μια τροπή ανίερη

Εξόριστοι δεν έγιναν,
δεν αναζήτησαν τη Νήσο.
Βοήθεια δεν ζήτησαν,
τρόφιμα οι "εύσπλαχνοι", δεν τους έστειλαν.
Αποκόμισαν μονάχα εικασίες.

Μετά από μπόρες και λιμούς, ο ανήρ, όπως εκλέχθηκε να είναι, αναζήτησε εξόδους σε δυσχερή σημεία.
Η Κόρη, έμεινε να λούζει τα μαλλιά της.

Μετά από φλογερά καλοκαίρια, ήρθε στην καρδιά της ένα μπάλο, τραγικό.
Στα κόκκινα την έντυσαν, οι νεαρές κορασίδες της φύσης.
Την θυσίασαν για μια απόρθητη καταιγίδα.

Το σώμα της έγινε φύλλο σφενδάμου και η σιωπή της κόκκινο χρώμα πάθους. Έτσι σιώπησε, έτσι εζησε, έτσι χρωμάτισε την υπομονή. Με πάθος.

Κάποιες φορές, κάτι "ανόητα" παιδιά, τη βλέπουν λέει, να λούζει τα κύματα με ένα απάγκιο αλλότριο.

Δεν είναι δυνατόν...
Δεν θα ήταν δυνατόν...

Οι καταρράκτες σήμερα, στάζουν Κόκκινον
Πάλι Κόκκινον

Η Κόρη, νοστάλγησε τον κόκκινη τιμωρία.

~~ Κόκκινη Τιμωρία - Κική Κωνσταντίνου

Σχόλια

  1. Πολύ όμορφο και επιβλητικό θα έλεγα Κική.
    Με εικόνες και νοήματα έντονα.
    Καλησπέρα κορίτσι μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κική μου καλημέρα, λίγο απαισιόδοξο το μήνυμα των στίχων σου. Χαμογέλα ομορφούλα, θέλω η ομορφιά και το χαμόγελο να βγαίνουν στους στίχους σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

ΝΑ ΜΕ ΧΑΙΡΕΣΤΕ ΒΡΕ! :) :)

Εκφραστικοί φίλοι καλημέρα! Καλό μήνα να έχουμε! Σήμερα είμαι πολύ χαρούμενη διότι έχω γενέθλια! Και δεν κάνω πλάκα! ;)  Και πρωτομηνιά και πρωταπριλιά, τί άλλο θέλω; Εμ βέβαια, σαν εκφραστικός άνθρωπος που θα γινόμουν, ήξερα εγώ όταν επέλεγα ημερομηνία; :P Mεσα στα ψέματα έσκασα μούρη στη γη. Ξέρετε, για να κάνω πιο εκφραστικά τα ψέματά μας. ;) Εντωμεταξύ τώρα θυμήθηκα πως στα πρώτα πάρτυ γενεθλιών που έκανα στο Δημοτικό σχολείο δεν είχα βρει προσκλητήρια στο χωριό και καλούσα με το στόμα τους συμμαθητές στο σπίτι και εκείνοι νομιζαν πως τους κορόιδευα. Βεβαια ολοι ήρθανε μετά! Εντάξει, όχι να το παινευτώ αλλά θα το παινευτώ. Κυρίως όταν ήμουν μικρή έκανα πολύ όμορφα πάρτυ γενεθλίων. Τι ωραίες στιγμές. :) Να, ένα τέτοιο πάρτυ θα σας κάνω σήμερα! Τώρα θα μου πείτε 28 χρονών γαιδούρα (διότι τα 28 κλείνω) θες και πάρτυ; Αλλά ναι θέλω, άλλωστε μέχρι τα 100 που έχω σκοπό να φτάσω νεογέννητο θεωρούμε ακόμη. :P Πορτοκαλαδίτσα;  ...

ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ.

Πόσες; Πόσες κορδέλες σέρνεις μαζί σου και τις κάνεις νύφες για πεταλούδες; Πές μου! Πές μου, πόσες; Γιατί; Γιατί δε μιλάς; Γιατί; Πές μου! Πές μου! Πόσα ξερόκλαδα κρατάς στο χέρι και τα κάνεις κλωνάρια μιας ζωής; Πόσα; Πές μου, πόσα; Κοίτα με Κοίτα με για λίγο μόνο! Κοίτα με! Γιατί στρέφεις πάντα το βλέμμα στον ουρανό; Γιατί; Πές μου! Πές μου! Πόσες στάχτες μαζεύεις κάθε χρόνο από το τζάκι και τις κάνεις φωλιά για χελιδόνια; Πόσες; Ε; Πές μου, πόσες; Μη μου γυρνάς τη πλάτη! Όχι, όχι μη μου τη γυρνάς! Πές μου! Μόνο πές μου! Πόσα; Πόσα χρώματα συγκεντρώνεις όλο το χρόνο για να συνθέσεις την αναγέννηση της μάνας Γής; Πές μου! Πόσο χρόνο διαθέτεις για να ανασάνεις, να φυσήσεις και να σκορπίσεις στον κόσμο μας με την ανάσα σου, ελπίδα και ζωή; Πές μου! Θέλω να μάθω! Πές μου! Γιατί; Γιατί δε μιλάς; Γιατί; Πές μου! Μα πώς μπορείς να εξαπλώνεις τοσο πράσινο κάτω από τον έναστρο ουρανό και ν...