Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

#η αγάπη δηλώνει πιστεύω

 

 


 


 

"Η μαγεία της Αγάπης είναι ένα πέρασμα από κόσμο σε κόσμο, από πύλη σε πύλη, από αλήθεια σε αλήθεια και κυρίως από ψυχή σε ψυχή".
 
Έρχεται... προς τα τέλη της Άνοιξης, από τις εκδόσεις "Ανατολικός".

 

 



 

Η Αγάπη Πιστεύει, πάντα θα πιστεύει, και με κλειστά τα μάτια, έτοιμη να σκοτωθεί, θα πιστεύει.
Πάντα θα πιστεύει.
Γιατί η Αγάπη, είναι...
 
 
 
 
Τα "παιδάκια" μου! Σύντομα, ακόμη ένα, το νεογέννητο, το ''λευκό", κοντά τους.
Δηλώνω υπερήφανη και συγκινημένη, "μαμά".
Κοιτούσα το βιογραφικό μου σημείωμα, ως δημιουργός, και έχω μέσα μου, αυτή τη στιγμή, μια πληθώρα συναισθημάτων.
Ξεκίνησα χωρίς τίποτα, μόνο με ένα blog, το "εκφράσου" και με ένα όνειρο, να ξεκινήσω τη διαδρομή μου στον κόσμο της φαντασίας και της συγγραφής και ξαφνικά συνειδητοποιώ, πως έχει γεμίσει το "αυτάκι" του βιογραφικού του νέου μου βιβλίου, με πολλά προσωπικά έργα, καθώς και με πολλές συμμετοχές σε συλλογικές εκδόσεις, αξιόλογων φίλων - δημιουργών. Και φυσικά, συμμετοχές και σε πολλά άκρως ενδιαφέρουντα, e - books.
Να πω την αλήθεια, πότε έγιναν όλα αυτά, δεν τα κατάλαβα.
Κύλησαν... όπως συνήθως, συμβαίνει... Βαδίζεις, δημιουργείς, χαράζεις το δικό σου μονοπάτι.
Και θυμάμαι πάλι...
Ξεκίνησα με ένα μπλοκ και ένα όνειρο... Σίγουρα, δεν έχασα ποτέ τον εαυτό μου.
Σίγουρα, είδα πολλά από τα όνειρά μου να πραγματοποιούνται.
Αδιαμφισβήτητα, δημιουργήσαμε συντροφιά με υπέροχους, δημιουργικούς ανθρώπους, δρώμενα, παρουσιάσεις, παραστάσεις... ανεκτίμητες στιγμές και μνήμες.
Ειλικρινά, δεν υπάρχουν λόγια για να εκφράσω τα όσα νιώσω, ωστόσο, οι περισσότεροι γνωρίζεται πλήρως το τι αισθάνομαι.
Στα όσα έρθουν λοιπόν, τα όμορφα, τα φωτεινά, που τόσο έχουμε ανάγκη.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όσους έχω κοντά μου τόσα χρόνια, γιατί στην ουσία, η μόνη αλήθεια είναι, πως το σημαντικότερο δώρο μου, ήσασταν και είσαστε και θα είσαστε εσείς. Και γνωρίζεται πλήρως ποιοι είστε!
Η φωτογραφία αυτή, με τα "παιδάκια'' μου, έρχεται από την όμορφη Βόρεια Εύβοια και είναι λήψη της φίλης μου και νέας ποιήτριας - συνοδοιπόρισσας,
Μαρια Τρυφωνια

Σε ευχαριστώ πολύ!
Σας ευχαριστώ πολύ!

Σχόλια

  1. Καλοτάξιδο το νέο σου βήμα ομορφούλα μου, ξέρω πως είναι δύσκολοι καιροί και σε θαυμάζω γιατί κάνεις ότι αγαπάς. Μη ξεχάσεις τα παραμύθια,

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Άντε με το καλό και το καινούργιο σου πνευματικό παιδί Κική μου. Να το έχουμε μαζί με τα άλλα σου, που τόση ομορφιά και στιγμές μας χάρισαν. Καλή αναμονή κορίτσι μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλοταξιδο και πολυδιαβασμένο να είναι. Πόνημα ψυχής, με νεανική φρεσκάδα οσμιζομαι. Αναμένουμε την έκδοση του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μπράβο Κική μου , έτσι, συνέχισε να πραγματοποιείς τα όνειρά σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΜΕ ΚΑΠΟΙΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ.

Καλημέρα και καλό μήνα! Εύχομαι ολόψυχα αυτός ο μήνας και όχι μόνο αυτός φυσικά, να έχει χαρμόσυνες ειδήσεις για όλους μας. Και επειδη σήμερα είναι η αρχή ενός νέου η μήνα, η αρχή μιας νέας εβδομάδας και γιατί όχι η αρχή μιας καλύτερης ζωής, θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας καποια αποσπάσματα από ένα δοκίμιο που έγραψα μόλις αλλα για διάφορους λόγους δε θα το αναρτήσω ακόμη ολοκληρωμένο. " Η ψυχή των ανθρώπων φαντάζει στο νου μου ως ένα μικρό (εξωτερικά) θησαυροφυλάκιο. Η καρδιά είναι το κουτί του θησαυρού, το μυαλό είναι το λουκέτο του και τέλος τα συναισθήματα και οι αξίες των ανθρώπων είναι τί άλλο; Μα φυσικά το περιεχόμενο του θησαυρού! Ο ίδιος ο θησαυρός αν θέλετε." " Ο άνθρωπος γεννήθηκε για να προσφέρει και εμείς νομίζουμε πως υπάρχουμε για να λάβουμε. Ναι να λάβουμε, μόνο όταν μάθουμε να προσφέρουμε. Και προσφορά δεν είναι «δίνω» ότι υλικό αγαθό μου περισσεύει, είναι μαθαίνω να μάχομαι, να αναγνωρίζω, να θαυμάζω και να βοηθάω τον συνάνθρωπό μου. "

Ιστορίες ραδιοφώνου: Ένα ναυάγιο που μύριζε αλάτι

    Έβγαιναν οι ήχοι σαν αχτίδες ήλιου και ξεχύνονταν στο δωμάτιο ως μια μικρή ανάσα βροχής.   Ένα σούρουπο, μια μελωδία γλυκιά με ώθησε να εξερευνήσω τον κόσμο όμως σαν ένα μάτι καρφωμένο στη πλάτη μου με έκανε να απωθήσω τη σκέψη και να αφοσιωθώ σε ένα ναυάγιο που δεν ορίζει τη στιγμή.   Γιατί σε κάτι τέτοια σενάρια του νου στέκεται ο χρόνος. Και τότε, όλα άδεια και νεκρά, αναζητούν μια θύμηση που προ πολλού μας έχει εγκαταλείψει   Κι όλα σε σένα καταλήγουν, σε ένα άδειο σκηνικό που μυρίζει αλάτι. Αλάτι, σαν ένα πνιγμένο κορμί. Σαν ένα φαγητό που του είπανε πως μόνο έτσι νόστιμο θα γίνει.   Όμως όλα, παράταιρα φαίνονται. Όλα, σε αχτίδες ήλιου καθοδηγούν και πλέκουν μια ανάμνηση βασανισμένη.   Και δεν βγάζουν νόημα…   Μα   πως γίνεται στη φυλακή, ο χρόνος, να ανθίσει;   Και τώρα που χορεύουν οι τρελοί Και τώρα που τραγουδούν οι ξεμυαλισμένοι Θα σου πω πως όλα οξύμωρα γίνονται.   Γιατί ο ρεαλισμός γεννά