Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

#όταν οι άγγελοι ξυπνούν


 


Καλημέρα εκφραστικοί μου, τι κάνετε, πώς είστε;

Ελπίζω να σας βρίσκω καλά!


Λοιπόν φίλοι μου, θα χρειαστώ τη βοήθειά σας, το πνεύμα, την έμπνευση και τη καθοδήγησή σας... Είναι γνωστό πως οι περισσότεροι δημιουργοί δεν επαναπαύονται, το μυαλό, οι σκέψεις τους δηλαδή, ταξιδεύουν, δημιουργούν κόσμους νοερούς, συνομιλούν με ήρωες, είναι μια ιδιαίτερη και ανεξήγητη διαδικασία. Κάποιοι με καταλαβαίνετε ήδη... Που θέλω να καταλήξω λοιπόν...

Εδώ και μέρες, έχει "καρφωθεί'' στο μυαλό μου ο τίτλος για το επόμενο βιβλίο που θέλω να δημιουργήσω και είναι ο εξής "Όταν οι Άγγελοι Ξυπνούν". Θα αφορά διηγήματα γύρω από τους ανθρώπους, τα συναισθήματα, τη ζωή και το θάνατο. Ο προβληματισμός μου όμως είναι ο ακόλουθος:

Γνωρίζοντας πως τίποτα δεν είναι τυχαίο στον εσωτερικό μας κόσμο και πως όλα μα όλα, ακόμα και μια μικρή φευγαλέα σκέψη, έχει λόγο και αντίκρισμα, θέλω να με βοηθήσετε να βρω γιατί μου κόλλησε τόσο έντονα αυτός ο τίτλος, ο οποίος μάλιστα, ξέρω σίγουρα πως εκτός από τίτλος του βιβλίου θα είναι και ο τίτλος της τελευταίας ιστορίας του βιβλίου που θα το κλείσει. Γνωρίζοντας αυτά τα δύο σημαντικά για εμένα στοιχεία, μου λείπει το τι θα πραγματεύεται η ομότιτλη ιστορία. Κι εδώ χρειάζομαι τη βοήθειά σας. Κάτι έχω σκεφτεί σαν story αλλά μέσα μου δεν νιώθω ακόμα πλήρης και έτσι, ζητώ τις δικές ιδέες - προτροπές. "Όταν οι Άγγελοι Ξυπνούν", τι είδους ιστορία θα μπορούσε να έχει έναν τέτοιο τίτλο; 

Σαφέστατα και πιστεύω πως έχω επηρεαστεί από την επικαιρότητα, το δυσάρεστο αυτό γεγονός που με στεναχώρησε και πιστεύω και πολλούς από εσάς. Αναφέρομαι στον Ιάσονα, που έφυγε από τη ζωή με τόσο άδικο τρόπο και οι γονείς του, αποφάσισαν να δωρίσουν τα όργανά του, δίνοντας έτσι ζωή, σε πολλούς συνανθρώπους μας. Πόσο δύσκολη και συνάμα γενναία και θαυμαστή απόφαση είναι αυτή! Κουράγιο στην οικογένεια και αιωνία η μνήμη του νέου. Να αναπαυθεί η ψυχή του όπως της αξίζει. Τι να πω.. δεν μπορώ να διαχειριστώ εύκολα τέτοιου είδους θέματα. Μπορώ να εκφραστώ μέσω της γραφής για πολλά γεγονότα αλλά για κάτι τέτοια τραγικά συμβάντα, ειλικρινά δεν μπορώ να εκφραστώ ούτε προφορικά, ούτε γραπτά. Ίσως εδώ, η σιωπή να ειναι το μόνο που μπορώ - ουσιαστικά - να κάνω...

Για κάποιον λόγο πιστεύω ό,τι μου καρφώθηκε αυτός ο τίτλος από το συγκεκριμένο γεγονός, δεν είμαι και σίγουρη όμως, αλλα η αλήθεια ειναι πως μου ήρθε, εντελώς ξαφνικά, αυτές τις ημέρες. Οπότε όπως καταλαβαίνετε, η σκέψη μου ήταν και είναι, ως ένα βαθμό, μία αντίστοιχη ιστορία. Υπάρχει και μια εξαιρετική ταινία - που αν δεν την έχετε δει - σας την προτείνω ανεπιφύλακτα:

Επτά Ζωές
Seven Pounds


Επτά Ζωές

Δραματική 2008 | Έγχρ. | Διάρκεια: 123'

Αμερικανική ταινία, σκηνοθεσία Γκαμπριέλε Μουτσίνο με τους: Γουίλ Σμιθ, Ροζάριο Ντόουσον, Γούντι Χάρελσον, Μάικλ Ίλι

Ο Μπεν Τόμας, εφοριακός υπάλληλος με σκοτεινό παρελθόν που βαραίνει τη συνείδησή του, επιλέγει εφτά άγνωστους μεταξύ τους ανθρώπους και προσπαθεί να τους βοηθήσει για να εξιλεωθεί.

 

Ο προβληματισμός μου όμως, είναι ο ακόλουθος: 

Γνωρίζοντας πλήρως την εσωτερική διαδικασία που με διακατέχει όταν εμπνέομαι και γράφω, δεν νιώθω εκείνο το έντονο ερέθισμα μέσα μου, που έχει αποφασίσει τι θέλει και μου ζητά να το υπηρετήσω. Και εδώ, νιώθω μπερδεμένη. Δεν ειναι αυτή η ιστορία που το έργο θέλει, ή εγώ, λόγω φορτισμένης συναισθηματικής κατάστασης, αποφεύγω να γράψω για αυτό το γεγονός; Ίσως να χρειάζομαι χρόνο, αποστασιοποίηση, δεν ξέρω... Όμως νιώθω περίεργα μέσα μου και προσπαθώ και εγώ να δω τι θέλει να μου πει η πηγή. Έχω βρει την ιστορία μου; Δεν την έχω βρει; Γιατί νιώθω έτσι; "Δημιουργικά ζητήματα...".


Τέλος πάντων, ο χρόνος πάντα μας δείχνει την αλήθεια. Ωστόσο, θα χαρώ να μάθω τις ιδέες σας. 

 
"Όταν οι Άγγελοι Ξυπνούν", τι είδους ιστορία θα μπορούσε να έχει έναν τέτοιο τίτλο; 


Για να δούμε λοιπόν... Όσοι θέλετε, αφήστε μου τις περιληπτικές σας, ιδέες!

 

Ευχαριστώ πολύ εκ των προτέρων!

Σχόλια

  1. Χμμ βάζεις τώρα μια σειρά θέματα Κική μου. Υπάρχει ένα γεγονός που σε έχει επηρεάσει και ένας τίτλος. Αν προσπαθήσεις να γράψεις και συνδέσεις τίτλο με το ερέθισμά σου τότε το στενεύεις. Η λογική λέει ότι πρέπει να το αποσπάσεις από το τραγικό γεγονός.
    Ως τίτλος, αυτός ο συγκεκριμένος μπορεί να δώσει πάρα πολλά είδη.
    Από ένα θρίλερ τρόμου και φαντασίας, ένα ρομαντικό ερωτικό αισθηματικό δράμα με πολλά θέματα. Εσύ πρέπει να διαλέξεις τι είδος θέλεις να δουλέψεις.
    Εδώ είμαστε και μιλάμε ξανά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Για μένα ο τίτλος παραπέμπει σε έναν άνθρωπο που είχε χάσει το δρόμο του και τελικά με κάποια συγκυρία το βρήκε. Επειδή πιστεύεις στους ανθρπωπους πιστεύεις ότι όλοι κρύβουμε έναν άγγελο μέσα μας που είτε είναι εμφανής είτε έχει χάσει το δρόμο του από διάφορα. Ε η ιστορία που θα επέλεγα εγώ θα ήταν ενός ανθρωπου που βρήκε το δρόμο του που ξύπνησε τον άγγελο μέσα του.
    Δεν ξέρω αν βοήθησα.
    Βέβαια και με το δωρητή οργάνων-να αναπαυτεί η ψυχούλα του- Ιάσονα, μπορείς να θεωρήσεις ότι κάθε όργανο που έδωσε ξύπνησε ένας άγγελος στον νέο παραλήπτη
    Δεν ξέρω αν σε μπέρδεψα
    Φιλάκια μάτια μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αποδεσμευσου από τον τίτλο για μια στιγμή, μην τον συνδέεις με το προηγούμενα σου γραπτά και άσε τον χρόνο κ την πένα σου να σε οδηγήσουν σε αυτό που θα γράψεις. Πάντως δεν είναι καλή ιδέα οι εκ των προτέρων τίτλοι, στη λογοτεχνία. Σε δεσμεύουν αδικαιολόγητα κ περιορίζουν κάθε προσπάθεια διαφυγής της ιστορίας σου.
    Την καλημέρα μου, Κική!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΣΤΗΝ ΚΑΣΤΟΡΙΑ ΠΗΓΑΖΕΙ ΑΓΑΠΗ!

    Έως το τέλος του κόσμου λοιπόν... Έως.... Και μεταφορικά και κυριολεκτικά Σαν επιφώνημα... Πάντα ένα επιφώνημα.. Ένα επιφώνημα θαυμασμού, απόγνωσης, πολλών συναισθημάτων και ένωσης... Πάντα Ένωσης! ~~ Η Αγάπη Δηλώνει Πιστεύω - Κική Κωνσταντίνου Εκδόσεις Ανατολικός Η πανέμορφη φωτογραφία μας έρχεται από τα τρυφερά και δημιουργικά χεράκια μιας γυναίκας που αγαπώ και θαυμάζω! Κι όπως η ίδια μου είπε, άργησε αλλά έχει τη θέση που του αξίζει, επειδή περίμενε, υπομονετικά και καρτερικά! Ευχαριστώ ολόψυχα αγαπημένη μου, Alexandra Mouriopoulou !         Η κατανομή του χώρου ήταν άρτια μοιρασμένη και δομημένη στις δύο πλευρές με σκοπό και τα δύο μέρη να είναι ίδια. Ότι υπήρχε στη μία πλευρά υπήρχε και στην άλλη. Ακόμη και οι πετρούλες που στόλιζαν τις ρίζες των μεγάλων δέντρων ήταν ίδιες μεταξύ τους. Ήταν προφανές! Το πρόσωπο που είχε αναλάβει την φροντίδα και την επιμέλεια του κήπου εκτός από το ότι αφιέρωνε πάρα πολύ χρόνο σε αυτόν, για κάποιο ιδιαίτερο λόγο ήθελε και τα δύο

ΔΙΑΦΟΡΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΜΠΛΟΚΟΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΜΑΣ

Κρατώ στα χέρια μου το Λογοτεχνικό Ημερολόγιο 2020 απο το Λογοτεχνικό Περιοδικό της Κεφαλλονιάς "Κέφαλος" , όπου συμμετέχω με τρία έργα μου. Ξεφυλλίζοντας το, ανάμεσα σε τόσους δημιουργούς και έργα, νιώθω υπερήφανη και ευγνώμων. Τα συγχαρητήρια μου, σε όλους! Eπίσης, ΕΔΩ, μπορειτε να διαβασετε μια υπέροχη συνέντευξη του δικού μας "Σκρουτζάκου"  Giannis Koutris !! Συγχαρητήρια αγαπημένε μου φίλε! Ακόμη, σας έχω δύο εξαιρετικές προτάσεις, δικών μας πάλι, αγαπημένων προσώπων! "Στα παπούτσια των άλλων¨" το νέο βιβλίο της Μαρίας Κανελλάκη, εκδ. 24γραμματα Ανατομικές ιστορίες παντός καιρού και εδάφους, σε ποικιλία δερμάτων και χρωμάτων, για όλες τις (χ)ώρες και για όλα τα πέλματα. Η νέα τάξη υποδημάτων θέλει έντονες αντιθέσεις και άτολμους βηματισμούς. Σ’ αυτό το καλαπόδι κατασκευάστηκαν και οι ιστορίες του βιβλίου. Ψηλοτάκουνες γόβες για «φλατ» ήρωες και παπούτσια γδαρμένα για ανθρώπους-λουστρίνια. Ολοκαίνουργια

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να