ΕΚΦΡΑΣΟΥ - ΚΙΚΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

    Κλαίει το παιδί. Παίζει και χορεύει και εκλιπαρεί και περιμένει τα δώρα, να νιώσει ελεύθερο. Κλαίει το παιδί. Μαγεύει και ονειρεύεται και ελπίζει και γεννά την αντίθεση, να νιώσει σπουδαίο. Κλαίει το παιδί. Κοιμάται και ξυπνά και τρώει και παίζει και χτυπά, να νιώσει ανέμελο. Κλαίει το παιδί. Προσπαθεί και εξυμνεί και αναπαρίσταται, να νιώσει γενναίο. Κλαίει το παιδί. Μιλά και εμπιστεύεται και μοιράζεται, να νιώσει ενεργό. Κλαίει το παιδί. Και γελά και νομίζει και εξερευνά και χάνεται και έρχεται και φεύγει και κλαίει το παιδί γιατί φαύλο παραμύθι η ζωή του. Αλλαγή σελίδας.... Αλλαγή χρωματισμού... Α παιχνιδιού Γελάει το παιδί... Παίζει και χορεύει και εκλιπαρεί και περιμένει τα δώρα, να νιώσει σπουδαίο. ~~ Το Παιδί - Κική Κωνσταντίνου

      Μαζί σου, δεν έχω ανάγκη τα επιφωνήματα. Δεν ζητωκραυγάζουν μάτια μου, οι μελλοθάνατοι. Είμαι γεμάτος αισιοδοξία. Δεν κοιτάς σωστά, μάτια μου. Δεν εξερευνάς. Έχεις μάθει να γελάς με ανέκδοτα και να κλαις με «σάπιες» εκδηλώσεις.   ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~     Σήμερα η νύχτα, δεν έχει φεγγάρι. Δεν έχει άστρα. Δεν έχει νυχτοπούλια Δεν έχει νυχτολούλουδα Δεν έχει φωνές Δεν έχει ψιθύρους Έχει μόνο… μία κραυγή Μα κανείς δεν την ακούει, γαμώτο. Κανείς! Ούτε καν εγώ, κι ας πηγάζει από μέσα μου. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Δεν φεύγουν διάβολε, οι αναμνήσεις. Τι κι αν στο ζητώ, τι κι αν προκαταβάλλω τη μνήμη, τι κι αν κλείνω τα μάτια πίσω από τις ιδρωμένες, παλάμες μου. Οι ήχοι επιστρέφουν. Και επιστρέφουν και επιστρέφουν.     ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Μην με ταλαιπωρείς, μικρέ διαβάτη. Δεν έχουν σύνορα τα βουνά. Δεν αντέχουν οι πλάτες μου, άλλες αντίξοες «φτερουγισιές». Δεν μπορώ να σου πω με βεβαιότητα...

  Αγκάλιασέ με πριν ξυπνήσω. Πριν το όνειρο φύγει μακριά. Πριν το αληθινό ερωτευτεί την ουτοπία. Πριν ξημερώσει, άσε με να γευτώ το δειλινό.      ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~       Αλλοιώθηκα πάλι... Μικροσκοπικό καράβι έγινε η ψυχή μου και πέλαγος, γεμάτο λουλούδια, έγινε ο εσωτερικός μου λαβύρινθος. Καμία νηνεμία, μήτε φουρτούνα, δεν μπορεί, να περιθάλψει την τομή των γεωγραφικών συντεταγμένων που προσδιορίζει την ακριβή θέση της αιωνιότητας. Μέσα μου ταξιδεύει η γύρη και έξω μου, αφομοιώνονται οι αλλεργίες σαν νέκταρ αυταρχικό. Σαν μελισσόγυρος έρχονται οι σκέψεις και ο ψίθυρος της θάλασσας, θυμίσει οριστική ανεπάρκεια. Πεθαίνω καλλιεργώντας οίνο και θυμίαμα. Κοίτα με. Άνθισα σκοτώνοντας τον οίκτο μου...     ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~     Αέρινη, νοσταλγική, αγκαλιά μου.. γίνε όσα  δεν απέκτησα, γίνε όσα  δεν ζήτησα, γίνε όσα μου έκλεψαν τα δάκρυα, γίνε ...

  Είδος Δράμα, Επική Φαντασία Δημιουργοί Ντέιβιντ Μπένιοφ Ντάνιελ Μπ. Γουέις Πρωταγωνιστές Πίτερ Ντίνκλατζ Νικολάι Κόστερ Βαλντάου Λένα Χίντεϊ Κιτ Χάρινγκτον Εμίλια Κλαρκ Λίαμ Κάνιγχαμ Τζον Μπράντλι Γουέστ Σόφι Τέρνερ Μέισι Γουίλιαμς Αριθμός κύκλων 8 Αριθμός επεισοδίων 73 επεισόδια Μουσική τίτλων " Main Title " - Ραμίν Τζαβάντι Χώρα Η.Π.Α. Παραγωγή Διάρκεια 50-65 λεπτά [1] Προβολή Τηλεοπτικός σταθμός ΗΒΟ ( Η.Π.Α. ) Novacinema4 HD ( Ελλάδα ) Προβολή 17 Απριλίου 2011– 19 Μαΐου 2019 Εξωτερικοί σύνδεσμοι Ιστοσελίδα http://www.hbo.com/game-of-thrones/index.htm Το Game of Thrones ( Παιχνίδι των Θρόνων ) είναι μία αμερικανική δραματική σειρά επικής φαντασίας, η οποία βασίζεται στη σειρά βιβλίων Το Τραγούδι της Φωτιάς και του Πάγου . Η προβολή της άρχισε στις 17 Απριλίου 2011 και τελείωσε στις 19 Μαίου του 2019. Η σειρά έχει προσελκύσει ρεκόρ τηλεθεατών στο HBO και έχει αναπτύξει μια εξαιρετικά ευρεία και ενεργή διεθνή βάση οπαδών. Έχει λάβει καθολική αναγνώριση από...

    Τα θλιμμένα του μάτια, με παρατηρούσαν με αγάπη, με την ίδια ακριβώς αγάπη και θαυμασμό, που παρατηρούσα κι εγώ, τα δικά του μάτια. Η αλληλουχία, αυτή η ακριβή και πολιτική συνοχή. Τα θλιμμένα του μάτια, μου μιλούσαν, με την ίδια ακριβώς δύναμη, μου έδειχναν τι σημαίνει "αναπνέω". Τα θλιμμένα του μάτια, ακολουθούσαν σπιθαμή προς σπιθαμή τη διαδρομή της ψυχής μου στο άγνωστο. Αυτά τα μάτια, μου έδειξαν κατανόηση. Τα θλιμμένα του μάτια, είχαν στεγάσει στα δάκρυά τους, τη θαλπωρή. Τα θλιμμένα του μάτια, έσταζαν ευγένεια και αδικία. Τα θλιμμένα του μάτια, θύμιζαν τα δικά μου. Ακόμη, τα αγαπώ. Τα θλιμμένα του μάτια, έμοιαζαν με τα δικά σου. Ακόμη, περιμένω να κοιτάξουν μέσα μου. Τα θλιμμένα του μάτια, άφησαν ένα γιατί να κυλήσουν στα χείλη του... κι ύστερα, η σιωπή, έγινε γαϊτανάκι. ~~ Τα θλιμμένα του μάτια - Κική Κωνσταντίνου   Eσείς, τί πιστεύετε για τα θλιμμένα μάτια...;

Kαλημέρα εκφαστικοί μου, ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας και να ευχαριστήσω θερμά την αγαπημένη μας @iris ,  για τα τόσο όμορφα δώρα που μου έστειλε, για την διάκριση στο 26ο Συμπόσιο Ποίησης .         Το λέω ξανά και το εννοώ. Τιμή και χαρά μου να έχω κάτι δικό σου. Βλέπω τα δημιουργήματά σου και είναι όλα πανέμορφα. Μου φαίνονται τόσο δύσκολες όλες αυτές οι τεχνικές αλλά και τόσο εκθαμβωτικά υπέροχες. Σε παραπέμπουν σε άλλη εποχή και σε γεμίζουν με όμορφα συναισθήματα και μόνο που τα κοιτάς. Ευχαριστώ πάρα πάρα πολύ!  

  Στα γαλάζια μου όνειρα, συναντώ τη λησμονιά. Μικρή μου συνήθεια, όλα ένα γιατί κι ένα διότι μια απάντηση κι ένα ακόμη, ερωτηματικό. Στα γαλάζια μου όνειρα, συναντώ τη λησμονιά. Φεγγαρόλουστη υπομονή, προσταγή του νου γίνε, μα μην ημερεύσεις σαν διαπιστώσεις πως ο Αυγερινός, σου "έκρυψε" την αλήθεια. Στα γαλάζια μου όνειρα, συναντώ τη λησμονιά. Το χώμα της λήθης, αβέβαιο μας άφησε• δίχως φεγγάρι και εγώ, αναζητώ τη γυναίκα της νιότης. Εκείνη η γυναίκα, δεν είναι εδώ. Μην περιμένεις, δε θα 'ρθει. Στα γαλάζια μου όνειρα, συναντώ τη λησμονιά ~~ Γαλάζια Όνειρα - Κική Κωνσταντίνου

    Εκείνες τις ώρες, τις δύσκολες, τις μελαγχολικές, που σε ζητώ όσο τίποτα, νιώθω πως όλος ο κόσμος, είναι ένα σκοινί · δεμένος, σε μια αντίξοη οφθαλμαπάτη. Τι γυρεύεις, μου λες; Μπορείς να μου εξηγήσεις τι θα πει, ανθρωπότητα; Τι θα πει αλήθεια, και τι πλασματική οφθαλμαπάτη; Μπορείς να μου δείξεις που έχουν κρυμμένα τα παιδιά; Πού βρίσκονται τα αληθινά βουνά του τόπου μας; Πού είναι το σημείο εκείνο, που πέφτουν οι μετεωρίτες; Δεν θέλω να σου πω πολλά, νιώθω ό,τι τα ξέρεις, όλα. Τα έζησες κι εσύ, έτσι δεν είναι; Δεν είναι φτωχή από αισθήματα η ανθρωπότητα, όμως οι άνθρωποι νομίζουνε, ό,τι υπερτερούν από τα ζώα. Για ποιές αγέλες ομιλούμε, αδερφέ μου; Σε ποιές πεδιάδες, θανατώσαμε τους εχθρούς μας; Ποιούς νόμους καταπατήσαμε και σε ποιόν βωμό, θυσιάσαμε τη ψυχή μας; Μην γελάς, ιδρώνει το μέσα μας. Μετριάζεται, ως μια σταγόνα παρακμής και μια ανεξάρτητη παγίδα των ανθρώπων. Δες τον ήλιο, κρύφτηκε. Κι εμείς, εδώ. Να υποκινούμε τα νήματα των αμφοτέρων. Μεθυσμένη αγκαλιά, ...

  Elias Daskalaras Anestis Chatzigeorgiadis Η τέχνη είναι αποκάλυψη 2 -ΕΤΣΙ ΑΠΛ Η τέχνη είναι αποκάλυψη Σας ευχαριστώ τόσο πολύ για την απεικόνιση των στίχων μου, σε φωτογραφία δική σας και στην καταχώρησή της, στην όμορφη ομάδα και σελίδα σας. Ευχαριστώ για την συνολική σας στήριξη!       Ήθελες μόνο να παίρνεις να παίρνεις, να παίρνεις και να μη δίνεις τίποτα. Να περισυλλέγεις αλόγιστη Αγάπη και να δίνεις ένα φράγκο, μια δεκάρα πιστεύοντας πως αυτό ήταν όλη σου η περιουσία.     Κι αν ήταν, να το δεχτώ… δεν ήταν όμως Δεν ήτανε!     Δανεικό αντικείμενο ήταν κι αυτό που πριν λίγους μήνες, τυχαία – πιθανολογώ ·   είχες μαζέψει στο στενό ενός χαλκόστρωτου δρόμου.   Ήθελες μόνο να παίρνεις να παίρνεις, να παίρνεις και να μη δίνεις τίποτα.   Έπεισες τον ψεύτικο εαυτό σου εμένα, εσένα, τους γύρω, τους απ’ έξω. Τα αντικείμενα, τους ήχους, τον αέρα τη φύση, τα ζώα, τους ρομποτικούς ανθρώπους.     Όλου...

  Με γυμνά μάτια, βλέπω έναν Ήλιο.  Με ανοιχτά μάτια, αντικρίζω την Ανατολή.  Με κλειστά μάτια - οραματίζομαι δυο βουνά - που συνθλίβουν τον Ήλιο,  μα με τα μάτια της ψυχής,   κοιτάζω «Το Έμβρυο!»    ____________________   Εκφραστικοί μου καλημέρα. Ελπίζω να σας βρίσκω καλά.   Αυτή ήταν η συμμετοχή μου στο αγαπημένο μας δρώμενο, αυτό των "25 λέξεων" που διοργανώνει μια μπλοκερ που θαυμάζω για πολλούς λόγους, η Μαρία Νικολάου.    Στο λινκ που σας δίνω:  http://tokeimeno.blogspot.com/2021/01/25-13.html μπορείτε να δείτε τις υπέροχες συμμετοχές, καθώς επίσης και τη νικητήρια, που ομολογώ, πως αγάπησα πολύ.  Συγχαρητήρια σε όλους τους συμμετέχοντες και φυσικά, στην αγαπημένη μας Άννα Flo, για την νίκη της.   Μαρία μου, ευχαριστούμε για τη φιλοξενία και τη φωτογραφία - έμπνευση, που στάθηκε ο πυλώνας της δημιουργίας μας.    Ευχαριστώ όσους με ψήφισαν ή στάθηκαν στη συμμετοχή μου. Τέλος, θα ήθελα να σας πω, ό,τ...

    Τους ακούω… αλλά δεν ξέρω, τι θέλουν από εμένα.  Διακρίνω τις φωνές, τις προσταγές, τους απεγνωσμένους ψιθύρους τους,  όλα!  Όλα μέσα στο μυαλό μου,  όλα.  Δεν θέλω να μιλώ, οι αισθήσεις με εγκαταλείπουν.  Όμως…  Μάρτυρες,  παντού μάρτυρες.  Όπου κι αν κοιτάξω,  μάρτυρες.  Να με κατηγορήσουν  Να με προστατέψουν  Να με εξαγνίσουν  Λες και μπορούν  Λες και τους το ζήτησα  Λες και ξέρουν τι συμβαίνει  Τους ακούω… αλλά δεν ξέρω, τι θέλουν από εμένα.  Διακρίνω τις φωνές, τις προσταγές, τους απεγνωσμένους ψιθύρους τους,  όλα!  Όλα μέσα στο μυαλό μου,  όλα.  Δεν θέλω να μιλώ, οι αισθήσεις με εγκαταλείπουν.  Κρύφτηκα,  μέσα σε κάτι σκοτεινά στενά τοποθέτησα – ευλαβικά – τον εγωισμό μου.  Την αξιοπρέπειά μου, την έκρυψα μέσα σε ένα κάδο σκουπιδιών.  Τη ταπεινοφροσύνη μου, αφού την «έντυσα» με πέρλες, θαμπές· καταλαβαίνεις,  την χάρισα στον κύριο ε...