Τα θλιμμένα του μάτια,
με παρατηρούσαν με αγάπη, με την ίδια ακριβώς αγάπη και θαυμασμό, που παρατηρούσα κι εγώ, τα δικά του μάτια.
Η αλληλουχία, αυτή η ακριβή και πολιτική συνοχή.
Τα θλιμμένα του μάτια,
μου μιλούσαν, με την ίδια ακριβώς δύναμη, μου έδειχναν τι σημαίνει "αναπνέω".
Τα θλιμμένα του μάτια,
ακολουθούσαν σπιθαμή προς σπιθαμή τη διαδρομή της ψυχής μου στο άγνωστο.
Αυτά τα μάτια, μου έδειξαν κατανόηση.
Τα θλιμμένα του μάτια, είχαν στεγάσει στα δάκρυά τους, τη θαλπωρή.
Τα θλιμμένα του μάτια, έσταζαν ευγένεια και αδικία.
Τα θλιμμένα του μάτια, θύμιζαν τα δικά μου.
Ακόμη, τα αγαπώ.
Τα θλιμμένα του μάτια, έμοιαζαν με τα δικά σου.
Ακόμη, περιμένω να κοιτάξουν μέσα μου.
Τα θλιμμένα του μάτια, άφησαν ένα γιατί να κυλήσουν στα χείλη του... κι ύστερα, η σιωπή, έγινε γαϊτανάκι.
~~ Τα θλιμμένα του μάτια - Κική Κωνσταντίνου
Eσείς, τί πιστεύετε για τα θλιμμένα μάτια...;
Καλησπέρα Κική μου, πολύ όμορφο. Μια αλληλουχία και αλληλεπίδραση βλεμμάτων με τόσο νόημα και συναισθήματα. Όμορφο βράδυ καλή μου.
ΑπάντησηΔιαγραφή...και τί δεν θα έδινα να δω τα γκριζοπράσινά του μάτια... να ακούσω την καρδιά του που δεν άντεξε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα, μόνο οι φωτογραφιες
με συντονιζουν... Πώς πέρασαν ήδη έξι μήνες... Δύσκολος ο ανήφορος...
Σε δέκα μέρες θα ήταν μισός αιώνας κι ένας χρόνος, μαζί του...
Να είσαι με καθάριο νου και καρδιά.
Ωραία τα θλιμμένα μάτια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε προκαλούν να ανακαλύψεις
την αιτία για τη θλίψη μέσα τους..
Καλό βραδάκι Κικάκι! 🌺