Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Το Παιδί

 

 

Κλαίει το παιδί.
Παίζει και χορεύει και εκλιπαρεί και περιμένει τα δώρα, να νιώσει ελεύθερο.

Κλαίει το παιδί.
Μαγεύει και ονειρεύεται και ελπίζει και γεννά την αντίθεση, να νιώσει σπουδαίο.

Κλαίει το παιδί.
Κοιμάται και ξυπνά και τρώει και παίζει και χτυπά, να νιώσει ανέμελο.

Κλαίει το παιδί.
Προσπαθεί και εξυμνεί και αναπαρίσταται, να νιώσει γενναίο.

Κλαίει το παιδί.
Μιλά και εμπιστεύεται και μοιράζεται, να νιώσει ενεργό.

Κλαίει το παιδί.
Και γελά και νομίζει και εξερευνά και χάνεται και έρχεται και φεύγει και κλαίει το παιδί γιατί φαύλο παραμύθι η ζωή του.

Αλλαγή σελίδας....
Αλλαγή χρωματισμού...
Α παιχνιδιού

Γελάει το παιδί...
Παίζει και χορεύει και εκλιπαρεί και περιμένει τα δώρα, να νιώσει σπουδαίο.

~~ Το Παιδί - Κική Κωνσταντίνου

Σχόλια

  1. ...να νιώσει σπουδαίο...

    Ακριβώς. Η κρυφή ματαιοδοξία που γεννιέται μαζί με το είναι μας...

    Να είσαι καλά, με μια καρδιά παιδιού,που πρέπει να την προσέχεις πολύ!!!
    Αστοριανή, ΝΥ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ένα ακόμα όμορφο και γεμάτο ποίημά σου. Ένα ακόμα πνευματικό σου παιδί. Σαν τον τίτλο σου εδώ. Καλησπέρα Κική μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πολύ όμορφο για ακόμα μια φορά.
    Φιλάκια ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πολυ όμορφο Κική μου! Και ποσο μέσα στην εποχή!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Η Μουσταλευριά

Καλημέρα εκφραστικοί μου! Ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Σήμερα ένιωσα την ανάγκη να γράψω ένα διήγημα από εκείνα, τα αγαπημένα, που με γυρίζουν τόσο πίσω, σε μια ζεστή αγκαλιά… Ήταν απόγευμα, πριν λίγες μέρες, όταν με κέρασαν μια μουσταλευριά από ένα μικρό μίνι μάρκετ της γειτονιάς μου. Το φτιάχνει μια τοπική, οικογενειακή επιχείρηση. Δεν ξέρω αν ήταν η γεύση της, η υφή της ή η μυρωδιά του μούστου που με χτύπησε κατευθείαν στην καρδιά. Πάντως, δεν ήταν ούτε τόσο νόστιμη ούτε τόσο όμορφη (εξωτερικά) όπως ήταν η δική της. Ξαφνικά βρέθηκα αλλού. Σαν να γύρισα πίσω, πολλά χρόνια πριν. Εκεί, στο χωριό… Στην αυλή της γιαγιάς, της δικής μου της λεβέντισσας. Με το χώμα να μυρίζει φθινόπωρο και τα τζιτζίκια να έχουν πια σωπάσει. Με τα ρούχα πλυμένα στο πλυσταριό και έπειτα απλωμένα στο  σχοινί και το πατητήρι γεμάτο σταφύλια που μας περίμεναν υπομονετικά. Κι όλα αυτά πλαισιωμένα με τη μυρωδιά του ασβέστη όταν ασβέστωνε το σπίτι της. Η εποχή του τρύγου… Αχ, αυτή η εποχή πόσο γρήγορα πάντ...

ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ.

Τα μάτια της είναι δυο άντρα όπου σπινθηρίζει αόριστα το μυστήριο, και το βλέμμα της φωτίζει σαν αστραπή: είναι μια έκρηξη μέσα στα σκότη… Υπάρχουν γυναίκες που εμπνέουν την επιθυμία να τις νικήσεις και να τις απολαύσεις… αλλά αυτή εδώ σου γεννάει τον πόθο να πεθάνεις αργά κάτω απ’ το βλέμμα της (Σαρλ Μπωντλαίρ, από το ποίημα «Η επιθυμία της περιγραφής»)