Κλαίει το παιδί.
Παίζει και χορεύει και εκλιπαρεί και περιμένει τα δώρα, να νιώσει ελεύθερο.
Κλαίει το παιδί.
Μαγεύει και ονειρεύεται και ελπίζει και γεννά την αντίθεση, να νιώσει σπουδαίο.
Κλαίει το παιδί.
Κοιμάται και ξυπνά και τρώει και παίζει και χτυπά, να νιώσει ανέμελο.
Κλαίει το παιδί.
Προσπαθεί και εξυμνεί και αναπαρίσταται, να νιώσει γενναίο.
Κλαίει το παιδί.
Μιλά και εμπιστεύεται και μοιράζεται, να νιώσει ενεργό.
Κλαίει το παιδί.
Και γελά και νομίζει και εξερευνά και χάνεται και έρχεται και φεύγει και κλαίει το παιδί γιατί φαύλο παραμύθι η ζωή του.
Αλλαγή σελίδας....
Αλλαγή χρωματισμού...
Α παιχνιδιού
Γελάει το παιδί...
Παίζει και χορεύει και εκλιπαρεί και περιμένει τα δώρα, να νιώσει σπουδαίο.
~~ Το Παιδί - Κική Κωνσταντίνου
...να νιώσει σπουδαίο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκριβώς. Η κρυφή ματαιοδοξία που γεννιέται μαζί με το είναι μας...
Να είσαι καλά, με μια καρδιά παιδιού,που πρέπει να την προσέχεις πολύ!!!
Αστοριανή, ΝΥ
Ένα ακόμα όμορφο και γεμάτο ποίημά σου. Ένα ακόμα πνευματικό σου παιδί. Σαν τον τίτλο σου εδώ. Καλησπέρα Κική μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ όμορφο για ακόμα μια φορά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια ...
Πολυ όμορφο Κική μου! Και ποσο μέσα στην εποχή!!
ΑπάντησηΔιαγραφή