Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η Επιβίωση

 

 

Εκείνες τις ώρες, τις δύσκολες, τις μελαγχολικές, που σε ζητώ όσο τίποτα, νιώθω πως όλος ο κόσμος, είναι ένα σκοινί· δεμένος, σε μια αντίξοη οφθαλμαπάτη.

Τι γυρεύεις, μου λες;
Μπορείς να μου εξηγήσεις τι θα πει, ανθρωπότητα; Τι θα πει αλήθεια, και τι πλασματική οφθαλμαπάτη;

Μπορείς να μου δείξεις που έχουν κρυμμένα τα παιδιά; Πού βρίσκονται τα αληθινά βουνά του τόπου μας; Πού είναι το σημείο εκείνο, που πέφτουν οι μετεωρίτες;

Δεν θέλω να σου πω πολλά, νιώθω ό,τι τα ξέρεις, όλα. Τα έζησες κι εσύ, έτσι δεν είναι;

Δεν είναι φτωχή από αισθήματα η ανθρωπότητα, όμως οι άνθρωποι νομίζουνε, ό,τι υπερτερούν από τα ζώα.

Για ποιές αγέλες ομιλούμε, αδερφέ μου;
Σε ποιές πεδιάδες, θανατώσαμε τους εχθρούς μας;
Ποιούς νόμους καταπατήσαμε και σε ποιόν βωμό, θυσιάσαμε τη ψυχή μας;

Μην γελάς, ιδρώνει το μέσα μας. Μετριάζεται, ως μια σταγόνα παρακμής και μια ανεξάρτητη παγίδα των ανθρώπων.

Δες τον ήλιο, κρύφτηκε.
Κι εμείς, εδώ.
Να υποκινούμε τα νήματα των αμφοτέρων.

Μεθυσμένη αγκαλιά, η ανάγκη μας.
Όλα τα αστέρια καταλήγουν στην αγκαλιά μας, και εμείς, αναζητούμε ένα ομιχλώδες πρωινό, γιατί κάποιος
· είπε πως το καράβι της νίκης, έριξε άγκυρα, στο σημείο εκείνο, που όλα μοιάζουν Παράδεισος.

Και τρέξαμε να βρούμε το σημείο, να θυσιάσουμε και την τελευταία πληγή της ελπίδας μας. Γιατί κανείς δεν σκέφτηκε, πως όλα όσα ακολουθούμε, είναι πλάνη;

Στους βοσκοτόπους βρίσκεται η ζωή, στους βοσκοτόπους ανθίζει η ελπίδα, στους βοσκοτόπους βλέπω την Ελλάδα να αναπνέει και το πράσινο της ελπίδας, γέννησε το Φως.

Γιατί αυτές τις ώρες, τις δύσκολες, τις μελαγχολικές, που σε ζητώ όσο τίποτα, σε προσμένω, άγρυπνος φρουρός τα λάθη μας, μα στο προσκέφαλό μας, υπάρχει πάντα ένα γράμμα.

Κι είναι το γράμμα: "Έ".
Όχι της Ευτυχίας, όχι της Ελπίδας...

Είναι το γράμμα ''Ε"... της Επιβίωσης.

~~ Η Επιβίωση - Κική Κωνσταντίνου

Είναι το πρώτο ποίημα που έγραψα για το 2021.

Δεν ξέρω γιατί δημιουργήθηκε και δεν έχει και σημασία άλλωστε, τα έργα μιλάνε από μόνα τους και εμείς οι δημιουργοί, καλά θα κάνουμε να το βουλώνουμε, όταν μιλούν εκείνα.

Σας φιλώ όλους.
Να είστε καλά!

Καλό ΣΚ!

Σχόλια

  1. Εμβληματικό το πρώτο ποίημα της χρονιάς Κική. Στέκομαι στο γράμμα "Ε" και στον όρο "επιβίωση". Η Επιβίωση είναι αυτό που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε σήμερα. Αυτό μας συντρέχει και μας κυνηγά. Και μέσα στη χρονιά θα το βρούμε μπροστά σε πολλές μορφές της.
    Πολύ ωραίο Κική μου, καλές εμπνεύσεις στη χρονιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Όμορφες και δυναμικές οι σκέψεις σου ομορφούλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ❤Ειχα πολύ καιρό να περάσω απο την αγαπημένη μπλοκογειτονιά μας.Ειδα φως και είπα ν αφησω ευχες για ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ με υγεία στο σπιτικο σου.❤Εκπληκτικό το ποιημα σου.Ευχομαι μόνο Επιτυχίες φίλη μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Όταν έχεις ν’ αντιμετωπίσεις την επιβίωση, ένας τοίχος ανάμεσα σε σένα και στον κόσμο σε υποχρεώνει να δημιουργήσεις άμυνες, όχι από απανθρωπιά αλλά από ανάγκη να κρατήσεις όσο μακριά γίνεται την περιρρέουσα αθλιότητα. Όμορφος στίχος Κική, Μπράβο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΣΤΗΝ ΚΑΣΤΟΡΙΑ ΠΗΓΑΖΕΙ ΑΓΑΠΗ!

    Έως το τέλος του κόσμου λοιπόν... Έως.... Και μεταφορικά και κυριολεκτικά Σαν επιφώνημα... Πάντα ένα επιφώνημα.. Ένα επιφώνημα θαυμασμού, απόγνωσης, πολλών συναισθημάτων και ένωσης... Πάντα Ένωσης! ~~ Η Αγάπη Δηλώνει Πιστεύω - Κική Κωνσταντίνου Εκδόσεις Ανατολικός Η πανέμορφη φωτογραφία μας έρχεται από τα τρυφερά και δημιουργικά χεράκια μιας γυναίκας που αγαπώ και θαυμάζω! Κι όπως η ίδια μου είπε, άργησε αλλά έχει τη θέση που του αξίζει, επειδή περίμενε, υπομονετικά και καρτερικά! Ευχαριστώ ολόψυχα αγαπημένη μου, Alexandra Mouriopoulou !         Η κατανομή του χώρου ήταν άρτια μοιρασμένη και δομημένη στις δύο πλευρές με σκοπό και τα δύο μέρη να είναι ίδια. Ότι υπήρχε στη μία πλευρά υπήρχε και στην άλλη. Ακόμη και οι πετρούλες που στόλιζαν τις ρίζες των μεγάλων δέντρων ήταν ίδιες μεταξύ τους. Ήταν προφανές! Το πρόσωπο που είχε αναλάβει την φροντίδα και την επιμέλεια του κήπου εκτός από το ότι αφιέρωνε πάρα πολύ χρόνο σε αυτόν, για κάποιο ιδιαίτερο λόγο ήθελε και τα δύο

ΔΙΑΦΟΡΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΜΠΛΟΚΟΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΜΑΣ

Κρατώ στα χέρια μου το Λογοτεχνικό Ημερολόγιο 2020 απο το Λογοτεχνικό Περιοδικό της Κεφαλλονιάς "Κέφαλος" , όπου συμμετέχω με τρία έργα μου. Ξεφυλλίζοντας το, ανάμεσα σε τόσους δημιουργούς και έργα, νιώθω υπερήφανη και ευγνώμων. Τα συγχαρητήρια μου, σε όλους! Eπίσης, ΕΔΩ, μπορειτε να διαβασετε μια υπέροχη συνέντευξη του δικού μας "Σκρουτζάκου"  Giannis Koutris !! Συγχαρητήρια αγαπημένε μου φίλε! Ακόμη, σας έχω δύο εξαιρετικές προτάσεις, δικών μας πάλι, αγαπημένων προσώπων! "Στα παπούτσια των άλλων¨" το νέο βιβλίο της Μαρίας Κανελλάκη, εκδ. 24γραμματα Ανατομικές ιστορίες παντός καιρού και εδάφους, σε ποικιλία δερμάτων και χρωμάτων, για όλες τις (χ)ώρες και για όλα τα πέλματα. Η νέα τάξη υποδημάτων θέλει έντονες αντιθέσεις και άτολμους βηματισμούς. Σ’ αυτό το καλαπόδι κατασκευάστηκαν και οι ιστορίες του βιβλίου. Ψηλοτάκουνες γόβες για «φλατ» ήρωες και παπούτσια γδαρμένα για ανθρώπους-λουστρίνια. Ολοκαίνουργια

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να