Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΣΗΜΕΡΑ... ΣΤΟΥΣ STRANGES IN THE NIGHT

 

 

 

Την Τετάρτη 10/3/21, 9:00μμ
το Strangers in the night
ταξιδεύει με τις φωνές και τις απαγγελίες 12 ποιητών.

Όλγα Αχειμάστου
Γιώργος Γούναρης
Παναγιώτα Ζαλώνη
Κική Κωνσταντίνου
Νατάσσα Θάνου
Χριστίνα Λέλη
Βασιλική Πανταζή
Ηλίας Παπακωνσταντίνου
Άννα Πάτσου
Κωνσταντίνος Πετρολέκας
Νίκη Σκουτέρη
Θανάσης Τριψας

Συνδεθείτε όπως πάντα εδώ:
https://syllogos1gym.radio12345.com/
Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων 1ου Γυμνασίου Ζωγράφου 

 

Θα ήθελα και από εδώ να ευχαριστήσω, την αγαπημένη μου Σταυρούλα Δεκούλου ( https://st-dekouloupapadimitriou.blogspot.com) για την  τιμή και τη χαρά, της πρόσκλησης.


Συγχαρητήρια σε όλους τους ποιητές που θα μας ταξιδέψουν με τις απαγγελίες τους!

Labels:

Σχόλια

  1. Giannis Pit.10 Μαρτίου 2021 στις 5:40 μ.μ.

    Ω να μια εξαιρετική πρωτοβουλία Κική μου! Μπράβο. Μπράβο και στη Σταυρούλα για την πρωτοβουλία της εκπομπής. Νομίζω ότι το συγκεκριμένο ράδιο και ο σύλλογος κάνουν πολύ ενδιαφέροντα πράγματα. Καλησπέρα κορίτσι μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ANNA FLO10 Μαρτίου 2021 στις 7:09 μ.μ.

    Μπράβο σου για την συμμετοχή σου και στη Σταυρούλα για την πρόσκληση. Πάντα τέτοια Κική μου
    Τα φιλιά μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. George Gounaris10 Μαρτίου 2021 στις 11:02 μ.μ.

    Τιμή μου! Συγχαρητήρια θερμά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Χελώνα11 Μαρτίου 2021 στις 8:17 π.μ.

    Συγχαρητήρια.Μπράβο και εις ανώτερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Mia Petra11 Μαρτίου 2021 στις 12:38 μ.μ.

    Μπράβο κορίτσια, πάντα τέτοια! 🌸

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Al

Καλημέρα εκφραστικοί μου, ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Α μφιταλαντεύτηκα πολύ για το εάν πρέπει και εάν θέλω πράγματι να κάνω αυτή την ανάρτηση και πότε, και τελικά αποφάσισα πως θέλω. Η ψυχή μου δηλαδή, θέλει.  Ί σως συνέβαλε και το γεγονός ότι η τελευταία μου ανάρτηση στο blog είχε ιδιαίτερα μεγάλη απήχηση, κάτι που ένιωσα σαν σημάδι πως "περιμένετε" να διαβάσετε κάτι από εμένα.   Παρότι μου ζητήθηκε νωρίτερα να ανοίξω την καρδιά μου και να πω όσα νιώθω, δεν το έκανα και δεν το μετανιώνω. Το έκανα όμως εκεί που έπρεπε, την ώρα που έπρεπε, και βλέποντας ένα ανθρώπινο ενδιαφέρον για το αν είμαι καλά, εγώ.  Τούτη η ανάρτηση, λοιπόν, δεν θα δημοσιευθεί τη στιγμή που γράφεται, θα προγραμματιστεί και θα δημοσιευθεί λίγο αργότερα και ίσως να είναι η πρώτη φορά που θα έχω κλειστά τα σχόλια και ο λόγος αυτού, γιατί το αντιλαμβάνομαι σαν μία πράξη "Αντίου".  Η παρομοίωση ποιητικά, θα ήταν σαν να κλείνεις μια πόρτα και να μην έχεις ανάγκη να ακούσεις ή να δεις κάτι άλλο γιατί...
Δημοσίευση σχολίου
Read more »

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...
42 σχόλια
Read more »

Η Μουσταλευριά

Καλημέρα εκφραστικοί μου! Ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Σήμερα ένιωσα την ανάγκη να γράψω ένα διήγημα από εκείνα, τα αγαπημένα, που με γυρίζουν τόσο πίσω, σε μια ζεστή αγκαλιά… Ήταν απόγευμα, πριν λίγες μέρες, όταν με κέρασαν μια μουσταλευριά από ένα μικρό μίνι μάρκετ της γειτονιάς μου. Το φτιάχνει μια τοπική, οικογενειακή επιχείρηση. Δεν ξέρω αν ήταν η γεύση της, η υφή της ή η μυρωδιά του μούστου που με χτύπησε κατευθείαν στην καρδιά. Πάντως, δεν ήταν ούτε τόσο νόστιμη ούτε τόσο όμορφη (εξωτερικά) όπως ήταν η δική της. Ξαφνικά βρέθηκα αλλού. Σαν να γύρισα πίσω, πολλά χρόνια πριν. Εκεί, στο χωριό… Στην αυλή της γιαγιάς, της δικής μου της λεβέντισσας. Με το χώμα να μυρίζει φθινόπωρο και τα τζιτζίκια να έχουν πια σωπάσει. Με τα ρούχα πλυμένα στο πλυσταριό και έπειτα απλωμένα στο  σχοινί και το πατητήρι γεμάτο σταφύλια που μας περίμεναν υπομονετικά. Κι όλα αυτά πλαισιωμένα με τη μυρωδιά του ασβέστη όταν ασβέστωνε το σπίτι της. Η εποχή του τρύγου… Αχ, αυτή η εποχή πόσο γρήγορα πάντ...
12 σχόλια
Read more »