Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΈΝΑ ΜΠΟΥΚΕΤΟ ΜΕ ΧΡΥΣΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ Η ΦΥΣΗ ΕΠΕΙΔΗ ΖΗΛΕΨΕ ΤΗΝ ΛΙΑΚΑΔΑ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ! ΤΡΕΧΕΙ, ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΤΡΕΧΕΙ. ΤΡΕΞΕ ΣΕΛΗΝΗ ΜΟΥ, ΤΡΕΞΕ!


Νομίζω πως το μεγαλύτερο δώρο για κάθε δημιουργό, πέραν από τη αγάπη του κόσμου προς το έργο και το πρόσωπό του, είναι το να μπορεί να διακρίνει πως η αγάπη αυτή ξεφεύγει πέρα από ένα προκαθορισμένο και αποδεκτό πρότυπο και πάει ένα βήμα πιο πέρα και πιο βαθιά στην καρδιά του. Είναι εκείνο το σημείο που διαχωρίζει τον δημιουργό από τον αναγνώστη και ομολογώ πως χαίρομαι, γιατί από το ξεκίνημά μου θα έλεγα, κατάφερα να "σπάσω" αυτό το όριο που δεν μου πολυάρεσε. Πάντα ένιωθα πως τα έργα, τα οποιαδήποτε έργα, ανήκουν σε αυτούς που μπορούν να διεισδύσουν καθαρά μέσα τους, να βρουν δικά τους κομμάτια, να τα ενώσουν και τοποθετώντας την δική τους ψυχή έπειτα, να κατακτήσουν κυριολεκτικά το έργο. Είναι αυτή η κτητική αντωνυμία "μου", με την οποία επέλεξα να "ντύσω" τα βιβλία, στηριζόμενη στο υπόβαθρο πως ο κάθε αναγνώστης, όταν τα κρατήσει στην αγκαλιά του και αποφασίσει να σκύψει ευλαβικά και ολοκληρωτικά επανω και μέσα τους, να καταφέρει αυτό το "μου" να το κάνει να του ανήκει και να είναι δοσμένο από τη δική του πλευρά και προσωπικότητα. Και θεωρώ, τρία σχεδόν χρόνια μετά, πως το κατάφερα, το καταφέραμε, με τον καλύτερο δυνατό τρόπο γιατί ο κάθε αναγνώστης, δικά του έκανε τα "λάφυρα" και τους "φεγγίτες", με τρόπους που ο ίδιος επέλεξε και ακόμη ένας τρόπος είναι ο σημερινός, αυτός που μοιράζομαι με χαρά και καμάρι μαζί σας. Απαγγελία της "Σελήνης" από τη συλλογή των "Λαφύρων", από τον φίλο μου Γρηγόρη, Greg Kinezos που όχι μόνο την έντυσε με την μαχητική φωνή του, αλλά συνέχισε, με το βίντεο και τις εικόνες του. Ευχαριστώ πάρα πάρα πολύ για όλο το οπτικοακουστικό υλικό και επέτρεψέ μου να σου πω πως η απαγγελία σου είναι για εμένα, συγκλονιστική. Σε ευχαριστώ από καρδιάς! Δηλώνω ευλογημένη και άκρως ενθουσιασμένη: 



Επιμέλεια βίντεο και απαγγελία: Γρηγόρης Γετίμης
Η Σελήνη, Τα Λάφυρα της Ψυχής μου
σειρά: κήπος, εκδόσεις: mystory.gr



"Κι είναι το πράσινο!
Η ανάσα της φύσης!
Η αγκαλιά της προς τους ανθρώπους και τα είδη που κατοικούν σ’ αυτήν!

Κι είναι το πράσινο!
Το πράσινο που μπορεί να ανθίζει πάνω στο χώμα και να φυτρώνει ξανά στις περιοχές που μυρίζει κάρβουνο και μπαρούτι!

Και εσύ αυτό το πράσινο θες να το καταστρέψεις;
Σκέψου!

Πάς να το καταστρέψεις!
Σταμάτα!

Συγκρατήσου!
Όσο ειναι νωρίς ακόμη, συγκρατήσου!

Κι είναι το πράσινο!
Είναι Ζωή!
Θα την καταστρέψεις;

Κι είναι το πράσινο!
Τα φύλλα δάφνης, το λάφυρο μιας ακόμη μισοτελειωμένης μάχης!

Θα νικήσουμε!"



"Σε κοιτάζω προσεκτικά και σκέφτομαι.
Παρατηρώ το πόσο όμορφη είσαι.

Δείχνεις μια ολοκληρωμένη προσωπικότητα
και μου θυμίζεις όσα θέλω κάποτε να γίνω.

Έχεις μόλις κάνεις τον κύκλο σου!
Τελείωσες, μα μπορείς να αρχίσεις και πάλι!

Είσαι στρογγυλή, πυκνή.
Όμορφη μα σκοτεινή.
Σκοτεινή, με πολλές φωτεινές, αθέατες πλευρές.

Συνεχίζω να σε κοιτάζω και πλέον ξέρω.
Είμαι σίγουρη πως ξέρω.

Είσαι το θηλυκό του ήλιου,
η κυρά του ουρανού και των αστεριών.

Σε θαυμάζουν, σε υπηρετούν
και σε σέβονται όλοι εξίσου.

Δεν είσαι συναισθηματικά τόσο κοντά με εμάς για κάποιον λόγο μα όλοι σε αγαπάμε και σε έχουμε ανάγκη περισσότερο απ' όσο νομίζεις.
Σαν γνήσιο, άγριο θηλυκό δημιουργείς αντιπάλους και ενίοτε προκαλείς εκνευρισμό. Είσαι γυναίκα όμως και ξέρεις να μάχεσαι μα και να τιθασεύεις όλους εκείνους τους δούρειους ανέμους που απειλούν να ταράξουν τη φιλήσυχη ζωή σου."





"Ναι!
Αυτόν τον ήλιο ονειρεύομαι για τους συνανθρώπους μου!

Ένα μπουκέτο με χρυσά λουλούδια που δημιούργησε η φύση επειδή ζήλεψε την λιακάδα των ουρανών!

Ναι!
Αυτόν τον ήλιο θέλω!

Ξέρω!
Ένα βράδυ σε έκλεψε η φύση και σε έφερε στην αγκαλιά της.
Γεννήθηκες για να είσαι ψηλά!
Δεν άντεξες!
Έφυγες!
Ανέβηκες και πάλι πάνω!

Μας αγάπησες όμως
και θα μας αγαπάς για πάντα!"



#Τα_Λάφυρα_της_Ψυχής_μου
#Ποιητική_συλλογή
#Ελεύθερος_στίχος
#Κική_Κωνσταντίνου
#Εκφράσου
#Δημιουργώ



Το πιο μαγικό σημείο, εκεί που αλλάζει ο στίχος και όταν μου έστειλε το βίντεο της απαγγελίας, δώρο ο Γρηγόρης, χωρίς να το ξέρω και να το ζητήσω - άλλωστε αυτό δεν θα είχε και την ίδια αξία -, του λέω τι έγινε, αλλάξαμε το στίχο; Ωραίος μου φαίνεται κι έτσι και μου απαντά: "Φαντάσου, ταυτίστηκα τόσο με την Σελήνη που δεν κατάλαβα την αλλαγή, πάντα έτσι το διάβαζα."

Καταλαβαίνετε πως αυτή η απάντηση είναι η πιο θριαμβευτική μου νίκη κι επιβράβευση. Η κτητική αντωνυμία βρήκε τον λόγο ύπαρξής της.

Σε ευχαριστώ Γρηγόρη και κάθε Γρηγόρη, για κάθε ανάπλαση που μου προσφέρεται!

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Nέο Διαδικτυακό Δρώμενο - Καλοκαιρινός Θησαυρός: Τα Κρυμμένα Σημεία της Γειτονιάς μας - Η Βρύση «Μαυρομαντήλα»

Καλημέρα, εκφραστικοί μου φίλοι! Ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Υπάρχει χώρος και όρεξη για ένα ακόμη καλοκαιρινό διαδικτυακό δρώμενο στη γειτονιά μας; Νομίζω πως ναι! 😉 Ελάτε λοιπόν να σας παρουσιάσω τη δική μου ιδέα, η οποία εύχομαι να μην σας μπερδέψει, αλλά αντίθετα να σας βάλει στη διαδικασία της συμμετοχής και του μοιράσματος — η οποία, φυσικά, είναι ανοιχτή και αφορά όλο το καλοκαίρι. Εύχομαι να την απολαύσετε! Το concept είναι απλό: 🌞 Καλοκαιρινός Θησαυρός: Τα Κρυμμένα Σημεία της Γειτονιάς μας 🌿 Έχεις κάποιο αγαπημένο, κρυφό σημείο στη γειτονιά που λίγοι γνωρίζουν; Εκείνη τη γωνιά που σε μαγεύει, το μικρό μονοπάτι που ανακαλύπτεις στα καλοκαιρινά σου περπατήματα ή το μυστικό μέρος με την πιο όμορφη θέα; 📸 Μοιράσου μαζί μας μια φωτογραφία, ένα βίντεο, ένα τραγούδι ή ήχο που στο θυμίζει, μια ιστορία ή μια σύντομη περιγραφή. Αν θέλεις, πρόσθεσε και οδηγίες για να το βρούμε κι εμείς! Ας φτιάξουμε μαζί έναν χάρτη με τους μικρούς θησαυρούς που κρύβει η γειτονιά μας — να τα αν...

Ντύθηκε Θάλασσα

Ντύθηκε θάλασσα, όχι για να εντυπωσιάσει — αλλά γιατί δεν άντεχε πια να είναι στεριά. Άφησε πίσω της τους δρόμους, τα χαρτιά με τις εκκρεμότητες, τις λέξεις που δεν ειπώθηκαν ποτέ. Έπλεξε τα μαλλιά της με φύκια, φρόντισε να μπλέξει μέσα κι έναν μικρό ιππόκαμπο. Κανείς δεν τον είδε να κρύβεται, παρά μόνο ο άνεμος, που της μιλούσε σαν παλιός εραστής. Αστερίες για πιάστρες. Λευκά, χρυσά, κοκκινωπά — έστεκαν ήσυχα πάνω στους κυματισμούς των μαλλιών της, σαν να ήξεραν πως εκεί ανήκουν. Το φόρεμά της από διάφανο νερό. Στιγμές που κυλούν, λάμψεις ήλιου, μυστικά που άκουσαν τα βράχια και κράτησαν. Στο λαιμό της κρεμόταν ένα κοχύλι. Αν το πλησίαζες, θα άκουγες τη φωνή της — όχι να λέει λόγια, αλλά να τραγουδά παλιούς αποχαιρετισμούς. Περπατούσε ξυπόλυτη στην άμμο. Τα πόδια της δεν άφηναν ίχνη, λες και η γη δεν ήθελε να την κρατήσει, λες και της έδινε την ελευθερία να φεύγει όποτε το θελήσει. Πίσω της, τα παιδιά την φώναζαν "θεά", οι γέροι την κοιτούσαν με τα μάτ...