ΜΟΡΦΟΠΟΙΗΣΗ ΑΝΘΡΩΠΩΝ - ΜΕΡΟΣ ΕΒΔΟΜΟ.

Εκφραστικοί φίλοι καλημέρα.

Λοιπόν, σήμερα σας έχω ευχάριστα νέα. Δε θα σας "ταλαιπωρήσω" άλλο με το διήγημα που ανεβάζω. Ήδη είναι μεγάλο για το μπλοκ, θα σας πω μόνο πως σημερα είναι το πρότελευταίο μέρος του και να μάστε καλά την επόμενη εβδομάδα θα μπορείτε να διαβάσετε το τέλος του.

Δε ξέρω αν έχετε φανταστεί κάτι αλλά νομίζω πως σήμερα θα έχετε μια ανατροπή. Αν δηλαδή μετά το έκτο μέρος με το σκύλο νομίζατε πως θα αλλάξει πλήρως κάτι σας λέω πως αμέσως τώρα θα δείτε αν πέσατε μέσα ή έξω... :)

Να θυμίσω μόνο πως όσοι δεν το έχετε διαβάσει ή θέλετε να το θυμηθειτε πρέπει να ακολουθήσετε τους παρακάτω συνδέσμους:

Για το πρώτο μέρος της ιστορίας εδώ: http://ekfrastite.blogspot.gr/2014/02/blog-post_8.html

Για το δεύτερο μέρος της ιστορίας εδώ: http://ekfrastite.blogspot.gr/2014/02/blog-post.html

Για το τριτο μέρος της ιστορίας εδώ: http://ekfrastite.blogspot.gr/2014/02/blog-post_12.html.

Για το τεταρτο μέρος της ιστορίας εδώ: http://ekfrastite.blogspot.gr/2014/02/blog-post_3613.html
Για το πέμπτο μέρος της ιστορίας εδώ: http://ekfrastite.blogspot.gr/2014/02/blog-post_17.html
Για το έκτο μέρος της ιστορίας εδώ: http://ekfrastite.blogspot.gr/2014/02/blog-post_6582.html

Και πάμε για τη συνέχεια....

Καλή σας ανάγνωση! :)

ΜΟΡΦΟΠΟΙΗΣΗ ΑΝΘΡΩΠΩΝ - ΜΕΡΟΣ ΕΒΔΟΜΟ.

Το βίαιο, κοφτερό βλέμμα της, ράπισμα για τα σώματα και την ψυχή των αυλικών.

Ξεστόμισε τόσες βρισιές από το στόμα της, όσες δεν είχε πει ποτέ στη μέχρι τότε προσωρινή ζωή της.

«Τι φταίμε εμείς; Έτσι είναι οι κανόνες…» πρόφερε μια δυσκολία μια γυναίκα για να εισπράξει ένα χαστούκι δυνατό.

«Όποιος τολμήσει να με αμφισβητήσει ξανά θα εχει να κάνει μαζί μου! Και εκεί θα δει ποιά είμαι και τί πραγματικά μπορώ να κάνω!» Βροντοφώναξε απειλώντας τους αυλικούς για να στραφεί προς τη μεριά του σκύλου και να του χαμογελάσει γλυκά.

«Συνεχίζουμε τη ροή των λειτουργιών μας» Συνέχισε αποκτώντας και πάλι την αυτοκυριαρχία της.

«Φτιάξτε τους χώρους!» πρόσταξε και μέσα σε λίγα λεπτά τα ράφια με τα μηχανήματα χώθηκαν στους τοίχους και το δωμάτιο έγινε παγερό και αδιάφορο όπως ηταν ανέκαθεν.

«Ο επόμενος παρακαλώ». Φώναξε δυνατά για να εισπράξει μια αμηχανία του πλήθους.

«Τι συμβαίνει;» αναρωτήθηκε φωναχτά.

Τότε, ένας αυλικός της έκανε νεύμα για να δει τον σκύλο.

«Ε, τί» αποκρίθηκε.

«Τι θα γίνει με αυτόν;» Ρώτησε με σκυμμένο το κεφάλι ως ένδειξη πειθαρχίας.

«Σαν τί να γίνει δηλαδή;» Τον χλεύασε με ένα βλοσυρό βλέμμα.

«Ήμασταν στη μέση ενός πειράματος. Πρέπει να ….» πρόλαβε να πει πριν αντιληφθεί το καυτερό βλέμμα της και σταματήσει να μιλά.

«Ο σκύλος από αυτή τη στιγμή είναι δικός μου! Μου ανήκει! Δε θα πειραματιστεί κανείς μαζί του για τίποτα!» Αποκρίθηκε με πυγμή.

«Μα…» ακούστηκε μια αντρική φωνή.

«Δε δέχομαι υποδείξεις από κατώτερους!» Τόνισε δυναμικά κόβοντας τη κουβέντα στη μέση.

«Ο επόμενος»! Διέταξε ξανά και το βλέμμα της αντίκρισε τον σκύλο που την κοιτούσε με πίστη και αφοσίωση. Του χαμογέλασε ξανά απορώντας με τον εαυτό της που αυτό το ζώο της έβγαζε γλυκύτητα και ζεστασιά.

Ξαφνικά ένα νεαρό αγόρι γύρω στο 14^ο έτος της ηλικίας του έκανε εμφανή τη παρουσία του στο χώρο με τα σκισμένα, βρώμικα ρούχα που έντυναν το ταλαιπωρημένο του κορμί.

«Δεν καταλαβαίνω! Το δικό μου δωμάτιο δεν ασχολείτε με τη μορφοποίηση και εκπαίδευση νέων. Γιατί φέρατε το νεαρό σε μένα;» Ρώτησε με έναν παράξενο μορφασμό έναν άντρα – στρατιώτη που ακολουθούσε κατά ποδας το μικρό αγόρι που τους κοιτούσε όλους με αηδία.

«Τον στέλνουν από το δωμάτιο των εφήβων. Οι αντιλήψεις, το πείσμα, το θάρρος και οι ιδέες του εχουν τοσο γερές βάσεις όσο ενός ενήλικα αγωνιστή. Πρέπει να το δεις αυτό!» Τόνισε δυναμικά και κάνοντας απότομη μεταβολή αποχώρησε από τον χώρο.

«Μάλιστα!» Αποφάνθηκε η δημιουργός για να πλησιάσει το μικρό αγόρι που εξεπλάγην μόλις διαπίστωσε πως του φορούσαν χειροπέδες.

Τα βρώμικα και ματωμένα χέρια του μικρού μαρτυρούσαν αγώνα!

«Τόσο επικίνδυνος είσαι και σου έβαλαν χειροπέδες;» Τον ρώτησε απαλά για να εισπράξει το σάλιο του στο πρόσωπό της.

Ο σκύλος γαύγισε. Οι αυλικοί ταράχθηκαν και η δημιουργός πρόσταξε με την παλάμη του χεριού της να σταματήσουν.

«Μάλιστα! Αυτή τη φορά έχουμε να κάνουμε με επαναστάτη. Δε σου φαίνεται αλλα κρύβεις μεγάλα «κότσια» μέσα σου.»

«Για να δούμε τι μας κρύβεις…» Πρόφερε και η έκφραση της μύτης της έδειξε πως εξερευνούσε τον παρελθόν του, οσμίζοντάς τον.

«Μάλιστα! Εσύ μυρίζεις πράγματι αγώνα. Δουλεύεις από μικρό παιδί και έχεις μάθει να παλεύεις για να επιβιώνεις. Σε λυπάμαι που είχες αυτή τη ζωή αλλα σου υπόσχομαι πως από δω και κάτω όλα θα φτιάξουν.» Ακούστηκε η πειθήνια φωνή της.

«Και εγω σας λυπάμαι γιατί εσείς δεν έχετε ζωή»! Απάντησε το αγόρι δυναμικά κοιτώντας τους αυλικούς, για να εισπράξει τους αρνητικούς μορφασμούς τους.

Η δημιουργός τον πλησίασε κοντά και αυτή τη φορά δεν τρόμαξε όταν είδε πως ο μικρός ηταν έτοιμος να την φτύσει ξανά.

Τον κοίταξε εντονα στα μάτια και ο νεαρός υπνωτίστηκε.

Στα μάτια του εμφανίστηκαν δυο λευκές στρογγυλές γυάλες και μέσα τους καθρεπτίστηκαν διάφορες οικογενειακές και προσωπικές στιγμές. Καθημερινές στιγμές που έδειχναν στοργική αγάπη και αγώνα για την επιβίωση της κάθε μέρας.

Μετά από λίγα λεπτά η δημιουργός πηρε το βλέμμα της από τα μάτια του αγοριού και το αγόρι επανήλθε στη φυσιολογική του συναισθηματική κατάσταση.

Πριν προλάβει να πει το οτιδήποτε είδε την δημιουργό να του γυρνά την πλάτη και να απομακρύνεται.

«Το μονο που χρειάζεται είναι διαγραφή μνήμης! Νέες ιδέες, νέες αντιλήψεις και νέα ζωή! Delete, restart και έτοιμος»! Πρόσταξε η δημιουργός καθώς περπατούσε πλάτη προς το αγόρι και με ένα «κλικ» των δάχτυλων της πρόσταξε τους αυλικούς να ακολουθήσουν τις διαταγές της.

Τρεις αυλικοί πήραν το αγόρι και εξαφανίστηκαν από το χώρο στο λεπτό.

Η δημιουργός πλησίασε το σκύλο και τον χάιδεψε απαλά.

Κατευθύνθηκε στο γραφείο της και φώναξε:

«Επόμενος», όταν ένας εκκωφαντικός θόρυβος διαπέρασε την ησυχία του δωματίου.

Ένα τρίξιμο και έπειτα ένας δεύτερος, δυνατός θόρυβος τους έκανε να κοιταχτούν αμήχανα.

Ένας αυλικός έτρεξε στον τοίχο και πατώντας επάνω του κάτι σαν κωδικό εμφανίστηκε ένα αόρατο παράθυρο. Κοίταξε στον ουρανό και έπειτα στράφηκε προς την αλαφιασμένη δημιουργό του...

 _________________ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ_________________

Αυτά μεχρι στιγμής!
Και οδεύουμε σιγά σιγά προς το τέλος! 

Καλό υπόλοιπο ημέρας φίλοι!

Να περάσετε ένα όμορφο ΣΚ!
Φιλάκια πολλά! Να είστε όλοι καλά!