ΜΟΡΦΟΠΟΙΗΣΗ ΑΝΘΡΩΠΩΝ - ΜΕΡΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟ.

Εκφραστικοί φίλοι, καλημέρα και πάλι.

Ξέρω, ξέρω, δε προλάβατε να διαβάσετε την πρωινή μου ανάρτηση και τσουπ σας βάζω και δεύτερη στο καπάκι. Είμαι τόσο ενθουσιασμένη όμως με την ιστορία που γράφω που δε μπορώ να μη τη μοιραστώ μαζί σας.

Μόλις την έγραψα, σας τη παρουσιάζω "ατόφια - ατοφια". Εύχομαι να σας αρέσει.

Να πω μόνο πως για το πρώτο μέρος της ιστορίας πατάμε εδώ: http://ekfrastite.blogspot.gr/2014/02/blog-post_8.html, για το δεύτερο εδώ: http://ekfrastite.blogspot.gr/2014/02/blog-post.html και για το τρίτο μέρος εδώ: http://ekfrastite.blogspot.gr/2014/02/blog-post_12.html.

Καλή ανάγνωση!

ΜΟΡΦΟΠΟΙΗΣΗ ΑΝΘΡΩΠΩΝ - ΜΕΡΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟ.

Μια ψιλόλιγνη, αυτάρεσκη, γυναικεία φιγούρα έκανε αισθητή την παρουσία της στο χώρο.

Προχώρησε στο δωμάτιο χωρίς να την αναγκάσει κανείς να το κάνει. Μελετούσε το χώρο σαν να ανυπομονούσε εδώ και καιρό να διαβεί το κατώφλι του.

Οι αυλικοί και η δημιουργός την παρακολουθούσαν ευχάριστα σαστισμένοι.

Φορούσε γρι ολόσωμη κολλητή φόρμα και η παρουσία της σε καθήλωνε από την τραβηγμένη κοτσίδα που κοσμούσε τη κεφαλή της. Ήταν τοσο τραβηγμένα προς τα πίσω τα μαλλιά της που ηταν λες και «κάποιος» ήθελε να της «ξεκολλήσει» το κεφάλι.

Κοιτούσε το χώρο ευχάριστα και έδειχνε να απολαμβάνει τα βλέμματα και τις κινήσεις των σωμάτων των παρευρισκομένων.

«Είναι καλύτερο απ ότι είχα φανταστεί.» Μίλησε με σταθερότητα.

«Ώστε το είχες φανταστεί!» Συνέχισε η ενθουσιασμένη δημιουργός.

«Ναι το περίμενα λευκό χρώμα, όπως είναι άλλωστε αλλα τοσο καθαρό, τακτοποιημένο και άψογο, δε το περίμενα.»

Περίεργο. Εκεί που άλλοι έβλεπαν έναν παστεριωμένο, νεκρό χώρο εκείνη έβλεπε τάξη και αρχοντιά.

«Πώς ονομάζεσαι;» Ρώτησε η δημιουργός.

«Το όνομα μου είναι Ρένα», αποφάνθηκε εξερευνώντας τα άπαντα του δωματίου.

«Και τί μπορούμε να κάνουμε για σένα Ρένα;» Τη ρώτησε κοιτώντας τη διερευνητικά.

«Ότι καλύτερο! Ότι χρειάζομαι, ότι κι αν είναι αυτό! Θέλω να μου το πετύχετε στο μέγιστο!» Τόνισε με πείσμα και η άγρια ματιά της φανέρωσε πυγμή.

«Για να δούμε» αποκρίθηκε η άλλη γυναίκα και τη πλησίασε κοιτώντας τη κατάματα.

Ξαφνικά, τα μάτια της δημιουργού έγιναν θολά και μέσα στις κόρες των ματιών τις εμφανίστηκαν κάτι ακαταλαβίστικες και ανεξήγητες γραμμές και στιγμιότυπα που έδειχναν σκληρότητα, καταχνιά και βία.

Μετά από λίγα λεπτά, η δημιουργός έδειξε να επανηθλε στη νοητική και συναισθηματική της κατάσταση, γύρισε πίσω και κοίταξε τα μάτια της στον ξύλινο καθρέπτη που κοσμούσε τον τοίχο επάνω από το γραφείο της.

Μόλις διαπίστωσε ότι τα μάτια της είχαν επανέλθει στο φυσιολογικό «επίπεδο», γύρισε και πάλι προς τη μεριά της κοπέλας και τη κοίταξε αφήνοντας ένα χαμόγελο κατανόησης και ενθουσιασμό να στολίσει το άλλοτε άσπλαχνο πρόσωπό της.

«Είσαι μια χαρά! Δε χρειάζεσαι καμία επεξεργασία! Από σήμερα μάλιστα μπορείς να δουλεύεις μαζί μας! Όχι με το «εμπόρευμα» φυσικά, με εμάς τους «δημιουργούς». Το δωμάτιο της σοβαροφάνειας και της «υστερικής» ψυχραιμίας είναι ιδανικά για σένα! Οι συνάδελφοι θα σε ξεναγήσουν αμέσως » Τόνισε δυναμικά τη στιγμή που κάνοντας νεύμα σε δυο αυλικούς, της έδειξε τη πόρτα της εξόδου.

Η «γυναίκα – μηχανή» την ευχαρίστησε με μια υποψία νεύματος στο πρόσωπο και ακολουθώντας τους αυλικους αποχώρησε από το δωμάτιο όλο χάρη και υπερηφάνεια!

Είχε κατακτήσει αυτό που πάντα ονειρευόταν! Μια θέση μέσω της οποία μπορούσε να ασκήσει επιρροή, δύναμη και εξουσία σε όσους θεωρούσε κατώτερους και αδύναμους.

«Ήταν απίστευτη!» Τόνισε η δημιουργός στους αυλικούς.

«Τέτοια σκληρότητα και «παγωμάρα» σε αυτό τον κόσμο έχω να δω καιρό… Σε τόσο μεγάλο βαθμό τουλάχιστον! Είναι ίδια με εμάς!» Συνέχισε με θαυμασμό!

«Ο επόμενος παρακαλώ», φώναξε δυνατά  και γούρλωσε τα μάτια όταν είδε πως ο επόμενος δεν ήταν ακριβός επόμενος αλλά ήταν «επόμενο».

Ο «εισαγωγέας» μπήκε στο δωμάτιο κρατώντας στο δεξί του χέρι ένα λουρί. Στο κάτω μέρος του λουριού υπήρχε ένα καφέ δερμάτινο κολάρο και το κολάρο αυτό κοσμούσε τον όμορφο λαιμό ενός κούκλου σκύλου με μπλε μάτια…..

«Τι είναι αυτό;» Αναρωτήθηκαν πολλές, αμήχανες φωνές μέσα στο χώρο….

  

 _________________ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ_________________

Καλή συνέχεια εκφραστικοί φίλοι!

Να περνάτε όμορφα!