Σάββατο, 10 Οκτωβρίου 2015, σελίδα 21, Στήλη: Ομογενειακά Νέα - Εφημερίδα Ομογενών της Νέας Υόρκης, GR Press - Η πρώτη μου έντυπη συνέντευξη. Ευχαριστώ θερμά τον κύριο Διονύση Κονταρίνη, τον δικό μας Denni Kontarini. Το "Ευχαριστώ" μου μοιάζει μικρό μα πηγάζει κατευθείαν απο τη καρδιά μου. :)

Η αλήθεια είναι πως το Εκφραστικό μου μπλοκάκι με βοήθησε πάρα πολύ σε αρκετά πράγματα στη ζωή μου. Μου έφερε ανθρώπους, Εκφραστικούς και Διαφορετικούς Ανθρώπους, που ο καθένας με τον τρόπο του είχε κάτι να δώσει μα και κάτι να πάρει (θέλω να πιστεύω) απο μένα, γιατί στη ζωή, η σωστή "διαδικασία", η ανθρώπινη αλληλουχία αν θέλετε, είναι να δίνουμε μα και να παίρνουμε συνάμα. Η ανατροφοδότηση των χεριών μας είναι το λεγόμενο "Δούναι και λαβείν"

Χάρη στο μπλοκ Εκφράσου λοιπόν ήρθαν και εύχομαι να έρθουν κι άλλοι άνθρωποι στη ζωή μου, που με στήριξαν, με αγάπησαν τολμώ να πω και ξεκίνησαν να είναι κοντά μου απο το πρώτο μικρό βήμα έως ότου πάει, θέλω να πιστεύω και εύχομαι.

Πρόσφατα λοιπόν, σε αυτό τον χώρο της μπλοκόσφαιρας, μίλια μακριά απο εμένα, κάπου εκεί στο εξωτερικό, στη Νέα Υόρκη, ανακάλυψα τα μπλοκ του αγαπητού σε όσους τον γνωρίζουμε και τον παρακολουθούμε, Ντένι Κονταρίνη,  ο οποίος μέσω των  Εφτανήσων αλλά και του Καφενείον η Ελλάς, φρόντισε και φροντίζει να μας δείχνει τακτικά την αγάπη του για Πατρίδα και τους Συμπατριώτες τους.

Ο αγαπητός Dennis Κοntarinis, με τις Κεφαλονίτικες ρίζες, το πλούσιο ενεργητικό του επάνω σε πολλές δραστηριότητες και τομείς, που μπορείτε να διαβάσετε στο προφίλ του, με πλησίασε με έναν πάρα πολύ όμορφο τρόπο και μου πρότεινε να κάνουμε μία συνέντευξη για το βιβλίο μου στην εφημερίδα Gr Press, των Ελλήνων Ομογενών της Νέρας Υόρκης. Μου είπε χαρακτηριστικά πως τον συγκίνησε η προσπάθειά μου για το να ταξιδέψω τα Λάφυρα σε όλο το κόσμο που θέλησε με τόση γενναιοδωρία να με βοηθήσει.

Το πόσο τιμητικό είναι για εμένα να με στηρίζουν και να με βοηθάνε άτομα σαν τον Ντένι, καταλαβαίνεται πως δε μπορώ να σας το περιγράψω μα λόγια, όμως συγκινούμαι και νιώθω ευγνωμοσύνη για όλους τους ανθρώπους που τόσο απλόχερα μου χαρίζει κάτι, το οτιδήποτε, απο τη ψυχή τους.

Μιας και που είναι συγγραφέας και ο ίδιος, έχει άλλωστε εκδώσει τρία βιβλία, την συλλογή διηγημάτων "Οι 'Αγκυρες" το ιστορικό ¨Στα χρόνια της Δόξας" και το οδοιπορικό ¨Η Γειτονιά του Κάστρου", ομολογώ πως ένιωσα μια ακόμη ιδαίτερη τιμή και χαρά για τη πρόταση αυτή, που εννοείτε πως με τόση χαρά και ενθουσιασμό, υλοποίησα με το καλύτερο τρόπο που μπορούσα, δηλαδή με το να είναι ο εαυτός μου.

Το Σάββατο λοιπόν, στις 10 Οκτωβρίου του 2015, κυκλοφόρησε η πρώτη μου συνέντευξη σε έντυπο μέσο και αφήστε με να ονειρευτώ και άλλες. :)

Ξέρετε, σκέφτομαι, πως ξεκίνησα "αντίστροφα", μιας και που το πιο πιθανό είναι να δώσει κάποιος του τη πρώτη του συνέντευξη σε μέσο της περιοχής του, σε τοπική δηλαδή εφημερίδα και μου αρέσει πάρα πολύ αυτό το "αντρίστροφο".

Συνηθίζω να λέω στους φίλους μου και να μου λένε κι εκείνοι, πως όσο απλός και συνηθισμένος άνθρωπος φαίνομαι, τόσο αντιστρόφως ανάλογα λειτουργούν τα πράγματα στη δική μου ζωή.

Δε χρειάζεται να σκεφτώ κάτι για να ξεχωρίσω, νιώθω πως οι στιγμές απο μόνες του ξεχωρίζουν μόνο και μόνο για να μη χρειαστέι να αλλάξω εγώ.

Δε ξέρω αν έγινα πλήρως κατανοητή αλλά θα κλείσω αυτό τον μικρό πρόλογο θέλοντας να πω όσο τυχερή, ευλογημένη μα πάνω απ' όλα ευγνώμων νιώθω για όλους εσάς που σας έχω στη ζωή μου (ιντερνετικά και μη) και προχωραμε μαζί, ο καθένας με το σκοπό και το όνειρό του μα όλοι με την χαρά και τη κατανόηση προς τους στόχους και τα όνειρα του συνανθρώπου.

Αν δε λέγεται αυτό Ανθρωπιά, τι άλλο θα μπορούσε να θεωρηθεί;

Ο τίτλος της ανάρτησης, τα είπε όλα.  Δε χρειάζεται να τα επαναλάβω, θα ήθελα μόνο να πω πως ο αριθμός 21 που είναι η σελίδα της συνέντευξης, είναι για μένα αρκετά σημαντικός γιατί μ' αρέσει σαν νούμερο και τον θεωρώ καλότυχο. Δεν ήξερα βέβαια τη σελίδα που θα φιλοξενηθώ, χάρηκα όμως και εντυπωσιάστηκα όταν είδα οτι θα βρίσκομαι εκεί τελικά.

Σας έχω εδώ το εξώφυλλο της εφημερίδας της Νέας Υόρκης, Gr Press, την οποία και παρέλαβα εχθές απο το ταχυδρομείο διότι ο αγαπητός μου Ντένις, προθυμοποιήθηκε να μου στείλει ένα αντίτυπο για να το δω απο κοντά και να το έχω ως ενθύμιο και συγκινήθηκα πάρα πολύ. Πρώτον γιατί πάντα συγκινούμαι με τον απόδημο Ελληνισμό και τα έργα του και δεύτερον γιατί εεεε... πως να το κάνουμε, όταν προσωπικότητες τόσο ενδιαφέρουσες και αξιόλογες μπαίνουν στη διαδικασία να κάνουν κάτι για σένα, είναι άκρως ανθρώπινο να νιώθεις όμορφα, τιμητικά, να χαίρεσαι και να συγκινείσαι. :)

Kαι ακριβώς απο κάτω σας έχω τη σελίδα με τη συνέντευξη 

που εντάξει δε θα μπορέσετε να διαβάσετε, την έχω "φτιασιδώσει" άλλωστε αλλά και πάλι δε θα μπορούσατε να τη διαβάσετε άμεσα απο εδώ, όμως μη σας αγχώνει καθόλου αυτό, διότι άμεσα στο μπλοκ θα ανεβάσω το πρόλογο, τα λόγια του Διονύση μας, τις ερωτήσεις του και τις απαντήσεις μου.

Η σχετική ανάρτηση δε θα αργήσει να γίνει, μεχρι στιγμής όμως απολαύστε μαζί μου τις φωτογραφίες που εχθές ανέβασα και στους προσωπικούς μου λογαριασμούς στο facebook.

Θα μου επιτρέψετε να κλείσω την ανάρτηση τούτη με ένα ακόμη μεγάλο Ευχαριστώ στον Διονύση Κονταρίνη για πολύτιμη στήριξή τους γιατί η αλήθεια είναι πως για μένα αυτή η συνέντευξη ήταν ένα ανέλπιστο δώρο ειδικά για τα πρώτα μου βήματα, και πόσο μάλλον η ολοσέλιδη αφιέρωση στο έργο των Λαφύρων και να ευχηθώ μέσα απο τη καρδιά μου τη χαρά που μου έδωσε να τη λάβει πίσω εις διπλούν και να έχει στη ζωή του ότι πραγματικά επιθυμήσει.

Οι Άνθρωποι που βοηθούν τόσο θερμά είναι Άνθρωποι. Δε χρειάζονται τίποτε άλλο από αυτό το Α το κεφαλαίο! :)

Την αγάπη και την εκτίμησή μου όλη για αυτό το ανέλπιστο και ανεκτίμητο δώρο!

__________________________________

Και επειδή ποτέ δε κουράζομαι να λέω ευχαριστώ θα μου επιτρέψετε να τα προφέρω και για τρία ακόμη site που φιλοξένησαν τα Λάφυρα στις λογοτεχνικές τους στήλες:

Το ΜcNews της Μαρίας Χατζηνικολάου: http://www.mcnews.gr/logotexnia/nea-apo-ton-kosmo-tou-vivliou/ta-lafira-tis-psihis-moy-zoh-konstantinoy.html

Το Μεγαλείο των Τεχνών της Γιώτας Παπαδημακοπούλου: http://www.culture21century.gr/2015/10/blog-post_144.html

Το Κείμενο της δικής μας Μαρίας Νικολάου: http://tokeimeno.blogspot.gr/2015/10/blog-post_17.html

Αυτά απο μένα εκφραστικοί μου φίλοι. 

Να είστε πάντα καλά και να έχετε ένα όμορφο μεσημέρι.