Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Κι είναι το πράσινο

 

 

 

Κι είναι το πράσινο!
Είναι η ελπίδα, η χλωροφύλλη των ανθρώπινων ιστών μας.
Είναι η κάθαρση, το οξυγόνο του "σάπιου" μονοξειδίου μας.

Κι είναι το πράσινο!
Το ηλιόλουστο γρασίδι της λασπωμένης ψυχής μας.
Το φύκι που ξέρασε στην αμμουδιά η αιματοβαμμένη θάλασσα.

Κι είναι το πράσινο!
Μια κάμπια που έσκασε και θα γίνει πεταλούδα.
Ένα λουλούδι που φύτρωσε στη γη και σύντομα θα ανθίσει.

Κι είναι το πράσινο!
Μια εύηχη λέξη, μια κομπανία έγχορδων οργάνων που στόχο έχει
να μάθει να παίζει μουσική σαν τσοπανόπαιδο από τα φύλλα ενός δέντρου!

Κι είναι το πράσινο!
Ένα χρώμα, ένας συμβολισμός, ένα συσπειρωμένο θέλω τόσων ανθρώπων!
Μια αλυσίδα ανθρώπινων αντιδράσεων που στόχο έχει να ανακάμψει έναν βρώμικο αέρα που χρόνια τώρα αναπνέουμε.

Κι είναι το πράσινο!
Μια βροχή από συντονισμένες συνιστώσες ανθρώπων που προσπαθούν , δεν επαναπαύονται. Δεν ειναι οικολόγοι επειδή κάποιοι τους έμαθαν να αγαπάνε τη φύση μόνο όταν ειναι εντός της. Αγαπούν τη φύση γιατί ξέρουν να κάνουν χώρο στην επόμενη γενιά που θα κατοικήσει.

Κι είναι το πράσινο!
Μια θύελλα αντιδράσεων που όλοι μπορούν να νιώσουν και κυρίως να συμβάλουν.
Μια διαδικασία φωτοσύνθεσης που οι ίδιοι μπορούμε να δημιουργήσουμε.

Κι είναι το πράσινο!
Η ανάσα της φύσης!
Η αγκαλιά της προς τους ανθρώπους και τα είδη που κατοικούν σ’ αυτήν!

Κι είναι το πράσινο!
Το πράσινο που μπορεί να ανθίζει πάνω στο χώμα και να φυτρώνει ξανά στις περιοχές που μυρίζει κάρβουνο και μπαρούτι!

Και εσύ αυτό το πράσινο θες να το καταστρέψεις;
Σκέψου!

Πας να το καταστρέψεις!
Σταμάτα!

Συγκρατήσου!
Όσο ειναι νωρίς ακόμη, συγκρατήσου!

Κι είναι το πράσινο!
Είναι Ζωή!
Θα την καταστρέψεις;

Κι είναι το πράσινο!
Τα φύλλα δάφνης, το λάφυρο μιας ακόμη μισοτελειωμένης μάχης!

Θα νικήσουμε!

~~ Kι είναι το Πράσινο - Κική Κωνσταντίνου

#Τα_Λάφυρα_Της_Ψυχής_Μου
#Εκφράσου
#Κική_Κωνσταντίνου
#Δημιουργώ

Σχόλια

  1. Το πράσινο της ελπίδας και της φύσης. Και το γκρίζο της ανθρώπινης κερδοσκοπικής ματαιοδοξίας. Δύο σφοδρές αντιθέσεις με άμεση επέμβαση στο μέλλον μας. Πολύ όμορφο και συμβολικό Κική μου. Καλησπέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τι όμορφο όλο αυτό που έγραψες φίλη μου και πόσο αληθινό!!!!!!!Σιγουρα θα νικήσουμε όπως τελειώνεις.
    🌻Ευχομαι καλό μήνα από αυριο με υγεία και να μας φέρει όλα τα καλά.🌻

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Λατρευω τη φυση Κική μου και ειδικά τώρα την Άνοιξη που ανθίζει κάθε λογής λουλούδια🌸🌺🌻🌹🌷🌼💐 δυστυχώς όμως ο άνθρωπος δεν εκτιμά τιποτα μόνο καταστρέφει!!! Ας ελπίσουμε ότι κάποια στιγμή θα σταματήσει γιατί η φυση εκδικηται!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Al

Καλημέρα εκφραστικοί μου, ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Α μφιταλαντεύτηκα πολύ για το εάν πρέπει και εάν θέλω πράγματι να κάνω αυτή την ανάρτηση και πότε, και τελικά αποφάσισα πως θέλω. Η ψυχή μου δηλαδή, θέλει.  Ί σως συνέβαλε και το γεγονός ότι η τελευταία μου ανάρτηση στο blog είχε ιδιαίτερα μεγάλη απήχηση, κάτι που ένιωσα σαν σημάδι πως "περιμένετε" να διαβάσετε κάτι από εμένα.   Παρότι μου ζητήθηκε νωρίτερα να ανοίξω την καρδιά μου και να πω όσα νιώθω, δεν το έκανα και δεν το μετανιώνω. Το έκανα όμως εκεί που έπρεπε, την ώρα που έπρεπε, και βλέποντας ένα ανθρώπινο ενδιαφέρον για το αν είμαι καλά, εγώ.  Τούτη η ανάρτηση, λοιπόν, δεν θα δημοσιευθεί τη στιγμή που γράφεται, θα προγραμματιστεί και θα δημοσιευθεί λίγο αργότερα και ίσως να είναι η πρώτη φορά που θα έχω κλειστά τα σχόλια και ο λόγος αυτού, γιατί το αντιλαμβάνομαι σαν μία πράξη "Αντίου".  Η παρομοίωση ποιητικά, θα ήταν σαν να κλείνεις μια πόρτα και να μην έχεις ανάγκη να ακούσεις ή να δεις κάτι άλλο γιατί...

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Η Μουσταλευριά

Καλημέρα εκφραστικοί μου! Ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Σήμερα ένιωσα την ανάγκη να γράψω ένα διήγημα από εκείνα, τα αγαπημένα, που με γυρίζουν τόσο πίσω, σε μια ζεστή αγκαλιά… Ήταν απόγευμα, πριν λίγες μέρες, όταν με κέρασαν μια μουσταλευριά από ένα μικρό μίνι μάρκετ της γειτονιάς μου. Το φτιάχνει μια τοπική, οικογενειακή επιχείρηση. Δεν ξέρω αν ήταν η γεύση της, η υφή της ή η μυρωδιά του μούστου που με χτύπησε κατευθείαν στην καρδιά. Πάντως, δεν ήταν ούτε τόσο νόστιμη ούτε τόσο όμορφη (εξωτερικά) όπως ήταν η δική της. Ξαφνικά βρέθηκα αλλού. Σαν να γύρισα πίσω, πολλά χρόνια πριν. Εκεί, στο χωριό… Στην αυλή της γιαγιάς, της δικής μου της λεβέντισσας. Με το χώμα να μυρίζει φθινόπωρο και τα τζιτζίκια να έχουν πια σωπάσει. Με τα ρούχα πλυμένα στο πλυσταριό και έπειτα απλωμένα στο  σχοινί και το πατητήρι γεμάτο σταφύλια που μας περίμεναν υπομονετικά. Κι όλα αυτά πλαισιωμένα με τη μυρωδιά του ασβέστη όταν ασβέστωνε το σπίτι της. Η εποχή του τρύγου… Αχ, αυτή η εποχή πόσο γρήγορα πάντ...