Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αλαζονεία

 

 

 

Σε κοιτάζω και ξέρεις τί βλέπω;
Αλαζονεία!

Κρύα, ανέκφραστα μάτια που προσπαθούν να δηλώσουν την πορεία τους μέσα σε έναν κόσμο γεμάτο από άδεια και κενά συναισθήματα.

Σε κοιτάζω και ξέρεις τί βλέπω;
Αλαζονεία!

Μια παγερή, κέρινη έκφραση προσώπου που προσπαθεί να πείσει ότι είναι σημαντική
στην κοινωνία μας. Άραγε πόσα ουσιαστικά πράγματα μπορεί να προσφέρει μια ψυχρή φυσιογνωμία που δεν κρύβει, μα και δε φανερώνει τίποτε το ουσιαστικό και το υποτυπώδες;

Σε κοιτάζω και ξέρεις τί βλέπω;
Αλαζονεία!

Μια κενότητα που μου δείχνει πόσο βάθος έχεις μέσα στην ψυχή σου. Και δυστυχώς αυτό το βάθος δεν ορίζει γέμισμα, ορίζει κενό!
Και ως γνωστόν, ότι προσπαθεί να γεμίσει κάτι κενό καταλήγει το ίδιο να αδειάσει.

Σε κοιτάζω και ξέρεις τί βλέπω;
Αλαζονεία!

Ένα άκαμπτο σκληρό κορμί που νομίζει πως είναι άγαλμα μα στην ουσία είναι κέρινο ομοίωμα, στη θερμοκρασία λιώνει!

Σε κοιτάζω και ξέρεις τί βλέπω;
Αλαζονεία!

Ένα ακριβό περιτύλιγμα που προωθεί και τυλίγει τον άσχημο Εαυτό σου.

Σε κοιτάζω και ξέρεις τί βλέπω;
Αλαζονεία!

Όμορφες και σύνθετες εκφράσεις που υπερκαλύπτουν τον ακατέργαστο, σκληροτράχηλο εγωκεντρισμό σου.

Σε κοιτάζω και ξέρεις τί βλέπω;
Αλαζονεία!

Μια πανοπλία με την οποία καλύπτεις το απλοϊκό για σένα παρελθόν σου.

Σε κοιτάζω και ξέρεις τί βλέπω;
Αλαζονεία!

Ένα συναίσθημα που κάποτε και πιθανόν και σήμερα να απεχθάνεσαι, μόνο όταν το βλέπεις στους άλλους όμως.

Σε κοιτάζω και ξέρεις τί βλέπω;
Εμένα να κοιτάζει την αλαζονεία σου!

Σε κοιτάζω και δεν αντέχω άλλο γιατί πονάει αυτό που βλέπω.

Προς στιγμήν φοβήθηκα μήπως είμαι και εγώ σαν εσένα όμως τα δάκρυα που βρέχουν αυτή τη στιγμή το πρόσωπό μου, μου μαρτυρούν πως όχι.

Ένα αλαζονικό βλέμμα που αντιπάλλεται με ένα όμοιό του, δεν αισθάνεται, δεν προσδοκάται. Ένα καθάριο όμως βλέμμα πονάει και εγω αυτή τη στιγμή πονάω.

Πονάω όχι για μένα, για σένα!
Γιατί μπόρεσα και είδα!
Είδα την καταστροφή της αλαζονείας σου
Και πίστεψέ με, δε θες να ξέρεις.

Άλλαξε γιατί είναι ύπουλη. Είναι καταστροφική.
Σαράκι είναι που σου κατατρώει τη ψυχή.

Είναι όμορφη το ξέρω! Μοιάζει με νεράιδα αλλά δεν είναι έτσι! Η αληθινή της μορφή είναι άσχημη. Ένα τέρας με κίτρινα μάτια.

Άλλαξε γιατί ο πρώτος/ η πρώτη που θα αφανίσει θα είσαι εσύ!
Άλλαξε γιατί ακόμη μπορείς!

Και να θυμάσαι!
Πρόσεχε!
Τη λένε Αλαζονεία!

Μη ξεχάσεις ποτέ το όνομα της!
Τη λένε Αλαζονεία!
Κι αυτή τη στιγμή με κοιτάει στα μάτια!

Ζει μέσα σου!
Τρέφεται από σένα!
Θεριεύει!
Μα ακόμη μπορεί να νικηθεί!

Μην την αφήσεις να σε πάρει μαζί της!
Το θέλεις κι εσύ!

Εξουδετέρωσέ την!
Μπορείς!
Μόνο εσύ μπορείς!

Πρόσεχε!

Και να θυμάσαι!
Τη λένε Αλαζονεία!

~~ Αλαζονεία - Κική Κωνσταντίνου

#Τα_Λάφυρα_Της_Ψυχής_Μου
#Εκφράσου
#Κική_Κωνσταντίνου
#Δημιουργώ

Σχόλια

  1. Αχ αυτή η αμαρτία που έρχεται και ριζώνει στο νου του ανθρώπου και υποτάσσει την ψυχή του. Αλαζονεία λοιπόν.
    Πολύ όμορφο και εύστοχο Κική μου, καλησπέρα σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλώς σε βρήκα. Ελπίζω να σε βρίσκω καλά. Μετά από ένα διάλειμμα 4 μηνών , επέστρεψα και στη blogoγειτονιά μας και στο blog μου , με νέα ανάρτηση .
    Πόσο με νευριάζουν , οι αλαζόνες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. "Σε κοιτάζω και ξέρεις τί βλέπω;
    Εμένα να κοιτάζει την αλαζονεία σου!"
    Κάθε φορά που διάβαζα το παραπάνω, ένιωθα το πόνο αυτού, -ής που μιλούσε.
    Περί αλαζονείας...που δεν αφήνει να δούμε τον άνθρωπο δίπλα μας, αυτόν που ίσως έχει γίνει θυσία για εμάς.... Πόσοι και πόσοι την έχουμε κι αν ακόμα νομίζουμε ότι την έχουμε ξεπεράσει...
    Την καλημέρα μου, Κική!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

ΝΑ ΜΕ ΧΑΙΡΕΣΤΕ ΒΡΕ! :) :)

Εκφραστικοί φίλοι καλημέρα! Καλό μήνα να έχουμε! Σήμερα είμαι πολύ χαρούμενη διότι έχω γενέθλια! Και δεν κάνω πλάκα! ;)  Και πρωτομηνιά και πρωταπριλιά, τί άλλο θέλω; Εμ βέβαια, σαν εκφραστικός άνθρωπος που θα γινόμουν, ήξερα εγώ όταν επέλεγα ημερομηνία; :P Mεσα στα ψέματα έσκασα μούρη στη γη. Ξέρετε, για να κάνω πιο εκφραστικά τα ψέματά μας. ;) Εντωμεταξύ τώρα θυμήθηκα πως στα πρώτα πάρτυ γενεθλιών που έκανα στο Δημοτικό σχολείο δεν είχα βρει προσκλητήρια στο χωριό και καλούσα με το στόμα τους συμμαθητές στο σπίτι και εκείνοι νομιζαν πως τους κορόιδευα. Βεβαια ολοι ήρθανε μετά! Εντάξει, όχι να το παινευτώ αλλά θα το παινευτώ. Κυρίως όταν ήμουν μικρή έκανα πολύ όμορφα πάρτυ γενεθλίων. Τι ωραίες στιγμές. :) Να, ένα τέτοιο πάρτυ θα σας κάνω σήμερα! Τώρα θα μου πείτε 28 χρονών γαιδούρα (διότι τα 28 κλείνω) θες και πάρτυ; Αλλά ναι θέλω, άλλωστε μέχρι τα 100 που έχω σκοπό να φτάσω νεογέννητο θεωρούμε ακόμη. :P Πορτοκαλαδίτσα;  ...

ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ.

Πόσες; Πόσες κορδέλες σέρνεις μαζί σου και τις κάνεις νύφες για πεταλούδες; Πές μου! Πές μου, πόσες; Γιατί; Γιατί δε μιλάς; Γιατί; Πές μου! Πές μου! Πόσα ξερόκλαδα κρατάς στο χέρι και τα κάνεις κλωνάρια μιας ζωής; Πόσα; Πές μου, πόσα; Κοίτα με Κοίτα με για λίγο μόνο! Κοίτα με! Γιατί στρέφεις πάντα το βλέμμα στον ουρανό; Γιατί; Πές μου! Πές μου! Πόσες στάχτες μαζεύεις κάθε χρόνο από το τζάκι και τις κάνεις φωλιά για χελιδόνια; Πόσες; Ε; Πές μου, πόσες; Μη μου γυρνάς τη πλάτη! Όχι, όχι μη μου τη γυρνάς! Πές μου! Μόνο πές μου! Πόσα; Πόσα χρώματα συγκεντρώνεις όλο το χρόνο για να συνθέσεις την αναγέννηση της μάνας Γής; Πές μου! Πόσο χρόνο διαθέτεις για να ανασάνεις, να φυσήσεις και να σκορπίσεις στον κόσμο μας με την ανάσα σου, ελπίδα και ζωή; Πές μου! Θέλω να μάθω! Πές μου! Γιατί; Γιατί δε μιλάς; Γιατί; Πές μου! Μα πώς μπορείς να εξαπλώνεις τοσο πράσινο κάτω από τον έναστρο ουρανό και ν...