ΓΑΛΑΖΙΟΣ ΠΙΝΑΚΑΣ.

Για να μπορέσεις να διακρίνεις και να μελετήσεις τη ψυχή του κάθε ανθρώπου, πρέπει να μάθεις να διαβάζεις πρώτα τη δική σου!

Δε ξέρω αν τα φαινόμενα "απατούν", 

ξέρω πως οι άνθρωποι τείνουν να εξηγούν τα πάντα 

αφήνοντας εκτός τον κύριο Εαυτό τους.... 

ΓΑΛΑΖΙΟΣ ΠΙΝΑΚΑΣ.

          Ένας μεγάλος πίνακας στολίζει σα κόσμημα μεγάλης αξίας, ένα κάτασπρο τοίχο ενός χώρου, έκθεσης ζωγραφικής. Κύριο χαρακτηριστικό του είναι το γαλάζιο χρώμα. Ζωγραφισμένα επάνω του απεικονίζονται δύο μαγευτικά στοιχεία της φύσης, ο ουρανός και η θάλασσα. Γαλάζια και τα δύο. Δε ξέρω το λόγο, αλλά το περιεχόμενο αυτού του πίνακα καταφέρνει να μαγνητίσει όλα τα βλέμματα επάνω του.

            Ο ουρανός καταγάλανος, με λίγα άσπρα σύννεφα και ένα τεράστιο κίτρινο ήλιο που δείχνει να χαμογελά. Διάφορα είδη πουλιών ταξιδεύουν αμέριμνα υπό τη σκέπη του και ανάμεσα τους διακρίνονται πανέμορφες και πολύχρωμες πεταλούδες.

            Ανάλογο είναι και το σκηνικό που επικρατεί στη γαλάζια θάλασσα. Είναι πολύ ήρεμη, ενώ αχνοφαίνονται στο βάθος λίγα μικρά κυματάκια, τα οποία όμως δεν έχουν τη δύναμη να χαλάσουν την ηρεμία της. Μάλιστα δείχνει τόσο καθαρή, που μπορώ να διακρίνω τις πέτρες, τα κοχύλια, τα φύκια, το χαλίκι και τους αστερίες που υπάρχουν στο βυθό της. Βλέπω πολλά είδη ψαριών να κολυμπάνε αμέριμνα στο εσωτερικό της και επίσης διακρίνω αρκετά καραβάκια, μέσα στα οποία επιβαίνουν άνθρωποι, οι οποίοι δείχνουν να απολαμβάνουν τη βόλτα τους, έχοντας για συντροφιά το κυματισμό και τον ήχο της θάλασσας.

            Όπως καταλάβατε μιλάμε για ένα πίνακα γεμάτο ζωή, που με μια ματιά μπορεί να μας χαρίσει αισιοδοξία και ένα τεράστιο χαμόγελο στα χείλη. Σίγουρα ο δημιουργός του είναι άξιος συγχαρητήριων.

            Πολλοί άνθρωποι, ανάμεσά τους και εγώ θα πίστευαν ότι ένα τέτοιο πορτρέτο θα μπορούσε να το ζωγραφίσει ένας καλλιτέχνης, ο οποίος πλέει σε πελάγη ευτυχίας και επικρατεί αγαλλίαση στη ψυχή του.

Άραγε έχουμε δίκιο;

Ποιός ξέρει….

 Ίσως ναι….

            Ίσως όχι….

Μόνο ο καλλιτέχνης ξέρει τη πηγή έμπνευσής του. Προσπαθούμε να μπούμε στη ψυχολογία του, αλλά δε μπορούμε και αυτό  συμβαίνει γιατί είναι αδύνατο να νιώσουμε ακριβώς το ίδιο συναίσθημα που είχε ο καλλιτέχνης την ώρα που εκφραζόταν μέσω της ζωγραφικής του. Ίσως να προσπαθεί να μας το μεταδώσει μέσω του έργου του, ίσως και να προσπαθεί να μας το κρύψει όμως.

            Έχει σημασία η ψυχολογία του καλλιτέχνη όταν ζωγράφιζε το πίνακα ή η ψυχολογία η δική μας όταν τον αντικρίσαμε; Έχετε αναρωτηθεί ποτέ αν όντως αισθανόμαστε αυτό που βλέπουμε ή αν βλέπουμε  αυτά που αισθανόμαστε;

            Τι θέλω να πω με αυτό. Λοιπόν έστω ότι θαύμασα το πίνακα. Στη συνέχεια έκανα μια βόλτα στον υπόλοιπο χώρο της έκθεσης, συζήτησα με κάποιους εκ των παρευρισκομένων και για κάποιο λόγο αισθάνθηκα ενοχλημένη από μια συζήτηση που είχα με κάποιον από αυτούς.

 Έπειτα έφυγα και βρέθηκα ξανά να χαζεύω το γαλάζιο πίνακα, μόνο που αυτή τη φορά ούτε ένιωθα, αλλά ούτε έβλεπα το ίδιο με πριν. Το περιεχόμενό του μου φαινόταν κάπως διαφορετικό από αυτό που είχα θαυμάσει προηγουμένως.

            Συγκεκριμένα ο ουρανός δεν ήτανε τόσο καθαρός όσο πριν και τα σύννεφα δεν ήταν κάτασπρα, αντίθετα διέκρινα και κάποιες γκρι πινελιές ανάμεσά τους, ενώ ταυτόχρονα μου φάνηκαν αρκετά δυνατά για να μπορούν να αναγγείλουν τον ερχομό μιας δυνατής καταιγίδας, που από λεπτό σε λεπτό θα έκανε την εμφάνισή της. Επίσης ο ήλιος δε μου φάνηκε να χαμογελά, αντίθετα θα έλεγα ότι μου φάνηκε ότι ήταν θλιμμένος, ενώ τα πουλιά  και οι πεταλούδες δε ταξίδευαν, αλλά έτρεχαν να κρυφτούν από τον ερχομό της καταιγίδας.

            Επίσης το χρώμα της θάλασσας ήταν πια έντονο σκούρο μπλε  και τα άλλοτε μικρά κύματα της μου φάνηκαν σα θεριό που ήταν έτοιμο να κατασπαράξει ότι βρει στο διάβα του. Δε μπορούσα να διακρίνω το βυθό της, το μόνο που έβλεπα ήταν κάτι αντικείμενα που δε μπορούσα να προσδιορίσω τι ακριβώς ήταν, θα έλεγα ότι έμοιαζαν με σκουπίδια, ενώ κάποια ψάρια που μπορούσα να διακρίνω μου φάνηκαν τρομαγμένα, σα να έτρεχαν να κρυφτούν από κάτι που τα φόβιζε. Το ίδιο συνέβαινε και με τους επιβάτες των καραβιών, ενώ πριν έδειχναν να απολαμβάνουν τη γαλήνη της θάλασσας, τώρα έδειχναν ανήσυχοι και έτοιμοι να την εγκαταλείψουν πριν ξεσπάσει η αναμενόμενη καταιγίδα.

            Όχι, δεν ήθελα να κρατήσω αυτό το συναίσθημα από το συγκεκριμένο πίνακα. Δε μπορεί να έχει δυο όψεις. Παρόμοιο σκηνικό, αλλά με διαφορετικά συναισθήματα. Τι φταίει αναρωτήθηκα; Ώσπου τελικά το κατάλαβα και θα το μοιραστώ μαζί σας.

Τη πρώτη φορά που αντίκρισα το πίνακα, είδα ακριβώς αυτά που αισθανόμουν στη ψυχή μου, ενώ τη δεύτερη φορά που ήμουν αρνητικά επηρεασμένη από μια άσχημη συζήτηση που είχα, είδα ξανά πάλι αυτά που αισθανόμουν. Βλέπουμε αυτά που νιώθουμε και νιώθουμε αυτά που βλέπουμε.

            Ο καλλιτέχνης που απεικόνισε αυτό το πορτρέτο μπορεί να διένυε μια ευτυχισμένη περίοδο της ζωής του και έτσι να εμπνεύστηκε το έργο του, μέσω του οποίου πιθανό να ήθελε να εκφράσει  και να μοιραστεί με εμάς τα συναισθήματα του. Μπορεί όμως, τη στιγμή που το ζωγράφιζε να διένυε μια άσχημη πλευρά της ζωής του και να αποτύπωσε επάνω στο πίνακα το τοπίο που τον ηρεμούσε και τον έκανε να αισθάνεται ευτυχισμένο. Άρα ήθελα να μοιραστεί με το κοινό τα συναισθήματα που δεν ένιωθε μέχρι στιγμής και τα αναζητούσε απεγνωσμένα.

            Σημασία δεν έχει το πώς αντιλαμβανόμαστε τη ψυχολογία των άλλων. Σημασία έχει να προσπαθούμε να τη βελτιώσουμε και αυτό γιατί εκτός από το ότι θα μας κάνει καλύτερους ανθρώπους, θα βοηθηθεί και η δική μας ψυχολογία. Το ίδιο έκανε και ο καλλιτέχνης του πίνακα τη συγκεκριμένη στιγμή. Δεν ήθελε να κάνει τους άλλους να αισθανθούν τον αρνητισμό που ένοιωθε τη στιγμή που δημιουργούσε το πίνακα, ήθελε να κάνει τους άλλους να αισθανθούν τη ψυχολογία που είχε κάθε φορά που ονειρευόταν ότι είναι ευτυχισμένος, παρόλο που οι ίδιος ήταν σε άσχημη κατάσταση.

            Κάποιες φορές από το να προσπαθείς να αισθανθείς τι αισθάνεται ο συνάνθρωπος σου, είναι πολύ καλύτερα να προσπαθείς να καταλάβεις πως δε θα ήθελες να αισθάνεσαι εσύ αν ήσουν στη θέση του. Έτσι λοιπόν θα έχεις καταφέρει να μην τον αντιμετωπίσεις με το τρόπο που δε θα ήθελες να σου συμπεριφερθούν οι άλλοι όταν θα βρισκόσουνα εσύ σε ανάλογη θέση.  Έτσι λοιπόν με αυτό τον τρόπο θα πετύχεις να κάνεις έναν άνθρωπο πιο δυνατό και χαρούμενο, γιατί θα ξέρεις από προσωπική σου εμπειρία τι χρειάζεται για να πετύχεις κάτι τέτοιο.

            Και είναι ότι πιο όμορφο και μεγαλόψυχο μπορείς να κάνεις το να δημιουργείς χαμόγελα στα χείλη των ανθρώπων.

______________________ ΤΕΛΟΣ ____________________

 

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα!  

Νομίζω πως δε χρειάζεται να σας πω τίποτα για το πως εμπνεύστηκα το θέμα του άνω δοκιμίου...

Εύχομαι σε όλους να περάσετε όμορφα, ζητώ την θετική σας ενέργεια και σκέψη για να απολαύσω στο έπακρο τις μέρες που ακολουθούν και σύντομα θα είμαι και πάλι κοντά σας.

Λογικά τη Δευτέρα θα σας πω για την εμπειρία της κουμπαριάς που πρώτη φορά στη ζωή μου κάνω!

Να περνάτε όμορφα και να χαμογελάτε!

Φιλάκια πολλά! <3