Η ΜΟΥΤΖΟΥΡΑ.

Διότι καταβάθος, μουτζουρώνω θα πει ανασχεδιάζω! ;)

  

H ΜΟΥΤΖΟΥΡΑ.

            

           Τα ανθρώπινα λάθη είναι σα τις μουτζούρες… Γίνονται για να διαγράφονται!

          Είναι σα τα μικρά παιδιά των πρώτων τάξεων του δημοτικού που αρχίζουν να μαθαίνουν την έννοια της γραφής και της ανάγνωσης. Είναι αναπόφευκτο να μη κάνουν λάθη και να μη γεμίσουν ολόκληρες σελίδες με μουτζούρες μέχρι να μάθουν να γράφουν καθαρά και σωστά.

          Κάπως έτσι λοιπόν είναι και τα ανθρώπινα λάθη στις ζωές μας! Είναι αναπόφευκτο να μη κάνουμε λάθη και όχι επειδή δε προσέχουμε αλλά επειδή υπάρχουν και αυτές οι στιγμές που είναι σα μια «αόρατη» δύναμη να σε στέλνει ολοταχώς επάνω στα λάθη σου… 

             Κι όμως, έχετε αναρωτηθεί τελικά το πόσο σημαντικό είναι να ενδίδουμε και στη συνέχεια να μαθαίνουμε από αυτά; 

          Θα έλεγα ότι τα λάθη μας είναι κάτι σα τα τεστ γνώσεων που βάζουν οι δάσκαλοι στους μαθητές τους. Τα πρώτα τεστ είναι τα πιο μουτζουρωμένα, στη πορεία όμως βελτιώνονται… 

Ίσως τα λάθη των γραπτών να συνεχίσουν να υπάρχουν κατά τη διάρκεια της σχολικής πορείας ενός ατόμου… διορθώνονται όμως και αυτό έχει σημασία!

Όλοι μας μάθαμε και γίναμε καλύτεροι μέσα από τα τεστ του σχολείου μας, πώς είναι δυνατό να μη μάθουμε πολλά περισσότερα μέσα από τα διορθωμένα πλέον γραπτά της ζωής μας;

Τελικά το κύριο συστατικό για ένα άρτιο γραπτό χωρίς μουτζούρες δεν είναι το διάβασμα, η τύχη, το σκονάκι κι ένα σωρό άλλοι παράγοντες που συνιστούν σε ένα άριστο γραπτό, είναι η θέληση του κάθε ατόμου να κάτσει και να δώσει σημασία στα λάθη του… να δει τί έκανε λάθος, γιατί το έκανε, τί κατάλαβε από τη διόρθωση του "δασκάλου" του και τί θα κάνει στη συνέχεια με τις επιλογές του!

Άρα η θέληση του κάθε ανθρώπου, συνάμα με τις επιλογές του είναι και αυτές που θα μας βοηθήσουν να διατηρήσουμε το δικό μας γραπτό ζωής καθαρό, αστραφτερό, όμορφο και πάνω απ’ όλα γεμάτο!

Αδιαμφισβήτητα ένα ολόλευκο γραπτό θα μπορούσε κάποιος να το πει και άδειο… και μεταξύ μας δε θα χει και άδικο! Ένα γραπτό με μουτζούρες στην αρχή και καθαρό μετά δείχνει μάθηση, ενώ ένα αστραφτερό λαμπερό γραπτό δείχνει κενό… δείχνει στασιμότητα και ψευτιά… ναι ψευτιά γιατί για σκεφτείτε λίγο… ένα γραπτό κάτασπρο θα μπορούσε να είναι ένα γραπτό γεμάτο μπλάνκο! Ναι μπλάνκο! Κάποιος ήθελε όχι απλά να διαγράψει… ήθελε να υπερκαλύψει τα πάντα και αυτό δεν είναι καλό… γιατί κάποτε το μπλάνκο θα τελειώσει… και στη τελική κανένας ποτέ δεν είπε ότι οι μουντζούρες είναι κακό για ένα γραπτό… δείχνουν απλά ένα λάθος που ο «κάτοχός» του το αντιλήφθηκε εγκαίρως και το διέγραψε…

Και σκεφτείτε και το άλλο… Στις πανελλήνιες εξετάσεις, που εκεί όλοι μας καταθέτουμε ίσως τα πιο σημαντικά γραπτά της σχολικής μας πορείας… η χρήση του μπλάνκου απαγορεύεται ρητά ενώ η μουτζούρες ούτε απαγορεύονται αλλά ούτε μειώνουν και τις βαθμολογίες των μαθητών!

Γιατί πάντοτε ένα γραπτό παίρνει «σώμα και ψυχή» μέσα από τη γραφή και το νόημα αυτής και όχι από τις μουτζούρες και τις διορθώσεις. Για να καταφέρει κάποιος άνθρωπος να γράψει κάτι πολύ καλό, πιστέψτε με θα χρειαστεί πολλές φορές να κάνει μουτζούρες μέχρι να καταφέρει να δημιουργήσει αυτό που πραγματικά επιθυμεί και τότε είναι πολύ απλό το τι κάνει… Ξένοιαστος και χαρούμενος πια… αντιγράφει το δημιούργημά του με καλλιγραφικά γεμάτα χρυσόσκονη γράμματα σε ένα νέο καθαρό γραπτό… Το γραπτό της ζωής του! :)

______________________

Ένα μικρό δοκίμιο για να ευχηθώ ένα όμορφο Σαββατοκύριακο με λάθη που μπορούν να σας φτιάξουν το κέφι! Γιατί ακόμη κι αυτά μπορούν! :)

Να περάσετε όμορφα εκφραστικοί μου φίλοι! Φιλάκια πολλά! <3