Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Φωτεινή Κοροβού / Μαζί σου η αγάπη ένα αστέρι.

Καλημέρα εκφραστικοί μου, ελπίζω να σας βρίσκω όλους καλά.

Σήμερα σας έχω μια διαφορετική ανάρτηση από τις συνηθισμένες και είμαι ιδιαιτέρως χαρούμενη για αυτό.

Θα σας παρουσιάσω δύο υπέροχα τραγούδια, τους στίχους των οποίων έχει γράψει η συμμαθήτρια μου στο Γυμνάσιο (καθόμασταν και στο ίδιο θρανίο για δύο χρόνια αν θυμάμαι καλά), Φωτεινή Κοροβού.

Δηλώνω υπερήφανη και με χαρά σας προσκαλώ να απολαύσουμε τα τραγούδια, τον τρόπο που δημιουργήθηκαν οι στίχοι της και φυσικά την ίδια τη στιχουργό. 

 

 
Η Φωτεινή Κοροβού, είναι μία νέα κοπέλα από το Μαντούδι Ευβοίας, απόφοιτη Γυμναστικής Ακαδημίας (ΑΠΘ) και σήμερα μητέρα, αποτυπώνει σε στίχους την έμπνευση που βγαίνει από τα βάθη της ψυχής της ,με ένα συναίσθημα που συναρπάζει! 

Οι στίχοι της έχουν μελοποιηθεί από την Ειρήνη Τουμπάκη και τον Μάριο Στρόφαλη.
 

Ακολουθούν λόγια της στιχουργού για τον τρόπο έμπνευσης των στίχων της:

"Στη νέα μου δουλειά, το 2021 σε ένα γραφείο χωρίς υπολογιστή στην αρχή,  έπρεπε
ανάμεσα στα διαλείμματα και όταν δεν υπήρχε κάτι να διεκπεραιώσω, να γεμίζω κάπως δημιουργικά τον χρόνο μου..
Έτσι έχοντας κάποιες εικόνες στο μυαλό μου, *για όσους είναι συγχωριανοί μου και γνωρίζουν, σκεφτόμουν τον λόφο στη θέση "πελέκι" όπου το φθινόπωρο είναι ένα όμορφο κ μελαγχολικό συνάμα τοπίο κ από κάτω η παραλία της "Κρύας Βρύσης" με τα σπάνια "κρινάκια της θάλασσας" να συμπληρώνει μοναδικά την εικόνα...
Απ την περιοχή αυτή,από παιδί έχω πολλές όμορφες αναμνήσεις κυρίως απ τους όμορφους περιπάτους αλλά και τις εξορμήσεις μου για γυμναστική...Θυμάμαι ότι πάντα επέστρεφα με άλλη διάθεση.. ένας άλλος άνθρωπος.. λες και το τοπίο είχε μαγικές ιδιότητες και έδιωχνε κάθε τι σκοτεινό...
Έτσι λοιπόν έχοντας στο μυαλό μου αυτές τις εικόνες , πολύ εύκολα άρχισα να τις μετατρέπω σε στίχους..πολύ γρήγορα *την ίδια μέρα κιόλας ,πριν σχολάσω, είχα ήδη ολοκληρώσει το νέο μου στίχο..
Με χαρά αλλά και πολλή αγωνία τον έστειλα στην φίλη μου Eirini Toumpaki B φυσικά,να μου πει τη γνώμη της.
Την συνέχεια την βλέπετε...
Το καθετί γύρω μας κ μέσα μας μπορεί να μετατραπεί σε κάτι όμορφο που πάντα θα το θυμίζει
..αρκεί να αφήσουμε την ψυχή μας να μιλήσει.."

 

 
Στίχοι: 

Άναψε ο έρωτας το κόκκινο φεγγάρι, 
Κι έγιναν οι ψίθυροι φλόγα στην καρδιά, 
Μάγισσα η θάλασσα το νου μου έχει πάρει, 
Με χορό τσιγγάνικο με ρίχνει στα βαθιά.
 
 Κράτα μου το χέρι, κράτα την καρδιά μου,
 Άκουσε το αγέρι που σιγοτραγουδά, 
Φόρεσε η νύχτα, η νύχτα την ματιά σου,
 Κι έκανε τον έρωτα να μοιάζει με φωτιά.
 
Άναψε ο έρωτας τ ‘ουρανού το αστέρι, 
Και το πρόσωπό σου έκλεψε το φως, 
Σα μικρό παιδί, έλα πιάσε με απ’ το χέρι,
Μέχρι το ξημέρωμα μαζί σου να χαθώ. 
 
Κράτα μου το χέρι, κράτα την καρδιά μου, 
Άκουσε το αγέρι που σιγοτραγουδά, 
Φόρεσε η νύχτα, η νύχτα τη ματιά σου,
Κι έκανε τον έρωτα να μοιάζει πυρκαγιά.
 
Σώπασε η θάλασσα, χάθηκε το φεγγάρι, 
Κάποιες φορές τα όνειρα βγαίνουν στη στεριά.
 
Credits:
▶ Ερμηνεία: Eιρήνη Τουμπάκη 
▶ Μουσική: Μάριος Στρόφαλης 
▶ Στίχοι: Φωτεινή Κοροβού
 
▪ Έπαιξε το «Μarios Strofalis Quartet» ▪ Aκορντεόν: Βαγγέλης Βεργωτής ▪ Bιολί: Λαέρτης Κοκολάνης ▪ Βιολοντσέλλο: Φαίη Νικολοπούλου ▪ Ενορχήστρωση – Πιάνο: Μάριος Στρόφαλης ▪ Ηχοληψία: Kώστας Κατσαντώνης & Μάριος Στρόφαλης @ Studio Giamtso ▪ Μίξη: Σωτήρης Παπαδόπουλος @ Studio Stendor ▪ Album: Ο Μυστικός Κήπος Με Τα Άνθη Του Καλού Eirini Toumpaki & Marios Strofalis – Krata Mou To Heri | Official Audio Video (HD)
 
 
 Στίχοι: 
 
“Μη με λησμόνει” δες πώς ξεφυτρώνει, 
Μες στου Μαγιού τ’ ατέλειωτο μεθύσι, 
Σε μια στιγμή ο Έρωτας ζυγώνει, 
Να κεραστεί απ’ τα χείλη σου το μέλι, 
Με ένα φιλί γλυκό, να μ’ αναστήσεις, 
Σα μέλισσα που έπλασαν οι αγγέλοι. 
 
Μαζί σου η αγάπη ένα αστέρι, 
Σε έρωτες θεούς θα τραγουδήσω, 
Σ’ αγαπώ λευκό μου περιστέρι, 
‘Μη με λησμόνει' θα μείνω ανθισμένο, 
Της άνοιξης χορό να σου χαρίσω, 
Σαν όνειρο του Μάη ξεχασμένο.
 
 Σαν τέλειωσε το πρώτο το τρυγήσι, 
Ασφόδελος ξεπρόβαλε στο χώμα, 
Εκκίνησες με μιας να τ’ ανταμώσεις, 
Το πιο πικρό, το άγλυκο ανθάρι, 
“Μη με λησμόνει” μύριζε ακόμα, 
Μα κάηκε στης λήθης το χορτάρι. 
 
 Credits: 
▶ Ερμηνεία: Eιρήνη Τουμπάκη
▶ Μουσική: Μάριος Στρόφαλης 
▶ Στίχοι: Φωτεινή Κοροβού 
 
▪ Έπαιξε το «Μarios Strofalis Quartet» ▪ Aκορντεόν: Βαγγέλης Βεργωτής ▪ Bιολί: Λαέρτης Κοκολάνης ▪ Βιολοντσέλλο: Φαίη Νικολοπούλου ▪ Ενορχήστρωση – Πιάνο: Μάριος Στρόφαλης ▪ Ηχοληψία: Kώστας Κατσαντώνης & Μάριος Στρόφαλης @ Studio Giamtso ▪ Μίξη: Σωτήρης Παπαδόπουλος @ Studio Stendor ▪ Album: Ο Μυστικός Κήπος Με Τα Άνθη Του Καλού Eirini Toumpaki & Marios Strofalis – Mi Me Lismoni | Official Audio Video (HD).
 
Είμαι σίγουρη πως σας άρεσαν πολύ!
Φωτεινή μου, σου εύχομαι ολόψυχα κάθε επιτυχία!
Είμαι εμφανή η αγάπη σου για τον τόπο μας, τη φύση, το περιβάλλον, τους ανθρώπους.
Και εις ανώτερα!
 
Την αγάπη μου σε όλους!

Σχόλια

  1. Είναι θαυμάσια εμπειρία, γεμάτη φως, να απολαμβάνεις γύρω σου, τα πετάγματα και τα δημιουργήματα νέων ανθρώπων, που με τις καρδιάς τους τις εμπνεύσεις, δίνουν ζωή σε μουσική, στίχους, τραγούδια, λόγο και ποίηση.
    Κική μου, τα συγχαρητήριά μου στην αγαπητή σου φίλη και τις ευχές μου πάντα να δημιουργεί.
    Καλό βράδυ, κορίτσι μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πολλά συγχαρητήρια.
    Κατάθεση ψυχής οι στίχοι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ.

Τα μάτια της είναι δυο άντρα όπου σπινθηρίζει αόριστα το μυστήριο, και το βλέμμα της φωτίζει σαν αστραπή: είναι μια έκρηξη μέσα στα σκότη… Υπάρχουν γυναίκες που εμπνέουν την επιθυμία να τις νικήσεις και να τις απολαύσεις… αλλά αυτή εδώ σου γεννάει τον πόθο να πεθάνεις αργά κάτω απ’ το βλέμμα της (Σαρλ Μπωντλαίρ, από το ποίημα «Η επιθυμία της περιγραφής»)

Ευτυχία, η Κλόουν

  Την λέγανε Ευτυχία. Όχι ειρωνικά. Αυτό της είχαν δώσει για όνομα κι ας μην τα έφερε εύκολα η ζωή της. Είχε περάσει πολλά. Είχε χάσει ανθρώπους, είχε κλείσει πράγματα μέσα της, είχε κλάψει σιωπηλά αλλά ποτέ της δεν τα ξέχασε. Δεν έκανε πως δεν υπάρχουν. Τα κράτησε! Όχι για να την βαραίνουν, αλλά για να τα γυρίσει ανάποδα και να τα κάνει κάτι άλλο, κάτι το αναγεννητικό. Μια μέρα αποφάσισε να γίνει Κλόουν . Όχι για να κάνει την αστεία. Δεν της ταίριαζε αυτό, το έκανε γιατί ήθελε να είναι κοντά σε παιδιά που πονούσαν. Να τους δώσει κάτι απλό, κάτι καθαρό, κάποιου είδους μαγεία. Κάτι που της είχε λείψει όταν ήταν εκείνη μικρή. Λίγη χαρά χωρίς ερωτήσεις. Έραψε μόνη της τη στολή της. Ζωγράφισε στο μάγουλο ένα μικρό φεγγάρι. Πήρε μια σακούλα, την γέμισε μπαλόνια και πήγε σε παιδικά νοσοκομεία. Όμως τα μπαλόνια της δεν ήταν απλά ούτε μονότονα. Ήταν πολύχρωμα. Κόκκινα, μπλε, πράσινα, κίτρινα, ροζ. Και το καθένα είχε ζωγραφισμένο πάνω του ένα  δάκρυ . Όχι όπως το φαντάζεσαι. Όχι...