Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Διάβασα, Είδα, Άκουσα

Kαλημέρα, εκφραστικοί μου.

Ελπίζω να σας βρίσκω καλά και χαρούμενους.

Τον τελευταίο καιρό, προσπαθώ να αξιοποιώ τον ελεύθερο χρόνο μου διαβάζοντας περισσότερα βιβλία και παρακολουθώντας σειρές ή ταινίες στο Netflix, που μου αρέσει πολύ.

Σκέφτηκα λοιπόν να μοιραστώ μαζί σας κάποιες από τις αγαπημένες μου επιλογές.

Όπως καταλάβατε από τον τίτλο της ανάρτησης, «Διάβασα, Είδα, Άκουσα», θα σας δώσω μερικές προτάσεις που πιστεύω ότι αξίζουν την προσοχή σας.

Πριν λίγες μέρες ολοκλήρωσα το "αμαρτωτό" βιβλίο «Κάνε μια αμαρτία», της σειράς Συνευρέσεις, των εκδόσεων ΛΟΓΟ_ΤΥΠΟ, στο οποίο και συμμετέχω με την "Συμφωνία του Κέλετρου",  και μπορώ να σας πω με βεβαιότητα πως είναι από τα βιβλία που δεν μπορείς να τα κατατάξεις εύκολα. Πρόκειται για ένα συλλογικό έργο με 49 ιστορίες, κάθε μία τόσο διαφορετική, τόσο δική της, που σχεδόν ξεχνάς πως διαβάζεις μια ενιαία έκδοση. Είναι σαν να περπατάς σε ένα δωμάτιο με πολλές πόρτες και να μην ξέρεις ποτέ τι θα βρεις πίσω από την επόμενη.

Κάποιες από αυτές τις ιστορίες με στεναχώρησαν. Έπιασαν κάτι βαθύ μέσα μου, κάτι που δεν περίμενα να με ακουμπήσει τόσο έντονα, και με ανάγκασαν να σταθώ για λίγο παραπάνω στη σελίδα. Άλλες πάλι με έκαναν να γελάσω με εκείνο το αυθόρμητο, ανθρώπινο γέλιο που μόνο η αλήθεια μπορεί να προκαλέσει. Και υπήρξαν και πολλές που με έβαλαν σε σκέψεις, όχι μόνο για όσα διάβαζα, αλλά και για δικά μου κομμάτια, στιγμές και «αμαρτίες» που ίσως ποτέ δεν ομολόγησα ούτε στον εαυτό μου.

Αυτό είναι το πιο όμορφο στοιχείο του βιβλίου, ότι μέσα από τελείως διαφορετικές φωνές, καταφέρνει να σου δείξει πόσο πολύπλευρη είναι η ανθρώπινη εμπειρία. Δεν υπάρχει μία αμαρτία, ένα συναίσθημα, μία οπτική. Υπάρχουν πολλές και καθεμία από αυτές έχει τη δική της αλήθεια, το δικό της βάρος, το δικό της χρώμα αλλά και το δικό της χώρο στον κόσμο μας. Kαι για να είμαι ειλικρινής, υπήρχαν διηγήματα που δεν θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ οτι σχετίζονται με την αμαρτία που επιλέχθηκε. Ο τρόπος όμως πλοκής και εξέλιξης, ήταν συναρπαστικός και σε έκανε να βλέπεις και μία άλλη πλευρά της αμαρτίας όπως θα είχες εσύ στο νου σου.

Ως δημιουργός που συμμετείχα στο δημιούργημα αυτό, νιώθω πως διάβαζα τις ιστορίες με μια παραπάνω τρυφερότητα. Ήξερα, λίγο ή πολύ, πως πίσω από κάθε μικρό κείμενο κρυβόταν ένας άνθρωπος που τόλμησε να μοιραστεί κάτι μικρό ή μεγάλο. Να εκτεθεί, να αποκαλυφθεί, να πει μια αλήθεια που ίσως δεν είχε ειπωθεί αλλού. Αυτή η γνώση δίνει στο βιβλίο μια ιδιαίτερη ζεστασιά και το κάνει θα έλεγα πιο ανθρώπινο, σχεδόν οικείο.

Και καθώς διαβάζεις όλες αυτές τις ιστορίες, αρχίζεις και εσύ να βλέπεις την «αμαρτία» αλλιώς. Όχι σαν κάτι βαρύ, σκοτεινό ή απαγορευμένο, αλλά σαν μια στιγμή αλήθειας. Μια πράξη, μια σκέψη, ένα συναίσθημα που σε κάνει άνθρωπο. 

Το «Κάνε μια αμαρτία» είναι ένα βιβλίο που σε κάνει να νιώσεις πολλά και διαφορετικά πράγματα. Κι αυτό είναι, τελικά, η μεγαλύτερη επιτυχία του. Σε μια εποχή που όλα τείνουν να γίνονται επιφανειακά, εδώ βρίσκεις 49 μικρά κομμάτια αλήθειας. Ίσως κάποιες ιστορίες να μην σου ταιριάξουν. Ίσως άλλες να σε πονέσουν. Αλλά σίγουρα μια–δύο θα σε βρουν εκεί που δεν το περίμενες.

Και αυτό το «άγγιγμα» είναι που μένει και κάνει το βιβλίο να αξίζει.

Κλείνοντας, θα ευχηθώ καλή επιτυχία στην παρουσίασή του στην Αθήνα και συγχαρητήρια στους συμμετέχοντες και στον εκδοτικό για το συλλογικό αυτό αποτέλεσμα.

 

Πάμε τώρα στο τι είδα…

Έχω παρακολουθήσει πολλά έργα στο Netflix, αλλά θα σας παρουσιάσω ενδεικτικά τα πιο πρόσφατα που μου άρεσαν και θέλω οπωσδήποτε να μοιραστώ μαζί σας.

Το Τέρας Μέσα Μου

  • Έτος: 2025

  • Σειρά: 1 σεζόν

  • Κατάλληλο για: 16+

  • Είδος: Θρίλερ

Μια διάσημη συγγραφέας παγιδεύεται σε ένα επικίνδυνο και διαστροφικό παιχνίδι με τον νέο, πλούσιο και πανίσχυρο γείτονά της, ο οποίος μπορεί να κρύβει σκοτεινά μυστικά… ίσως ακόμα και να είναι δολοφόνος.

Πρωταγωνιστούν: Κλερ Ντέινς, Μάθιου Ρις, Μπρίτανι Σνόου
Δημιουργός: Γκέιμπ Ρότερ

«Το Τέρας Μέσα Μου» είναι ένα θρίλερ που με καθηλώνει από την πρώτη σκηνή. Η ένταση χτίζεται αργά, οι χαρακτήρες είναι πολύπλοκοι και το μυστήριο σε κρατάει σε εγρήγορση. Η Κλερ Ντέινς και ο Μάθιου Ρις δίνουν εξαιρετικές ερμηνείες, κάνοντας την ιστορία ακόμα πιο καθηλωτική. Είναι μια σειρά που σε κρατάει κολλημένο στην οθόνη, με ανατροπές που δεν περιμένεις και έχει σημεία φλας μπακ που εμένα μου αρέσουν πολύ.

 

Δύο Τάφοι

  • Έτος: 2025

  • Σειρά: 1 σεζόν

  • Κατάλληλο για: 16+

  • Είδος: Θρίλερ

Μετά τη σοκαριστική εξαφάνιση δύο έφηβων κοριτσιών σε μια ήσυχη παραθαλάσσια πόλη, μια πληγωμένη γιαγιά αποφασίζει να ρισκάρει τα πάντα για να αποκαλύψει την αλήθεια και να πάρει εκδίκηση. Η ένταση χτίζεται αργά, οι ανατροπές είναι συνεχείς και οι χαρακτήρες πολυδιάστατοι, κάνοντας τη σειρά καθηλωτική από το πρώτο μέχρι το τελευταίο επεισόδιο.

Πρωταγωνιστούν: Κίτι Μάνβερ, Άλβαρο Μόρτε, Χόβικ Κουτσκέριαν
Δημιουργός: Αγκουστίν Μαρτίνεθ

Το Δύο Τάφοι είναι μια σειρά που σε καθηλώνει με την ένταση και τις ανατροπές της, ενώ η ιστορία της πληγωμένης γιαγιάς που αναζητά εκδίκηση είναι συγκινητική και καθηλωτική. Οι πρωταγωνιστές δίνουν εξαιρετικές ερμηνείες, αλλά προσωπικά ένιωσα ότι το τέλος δεν μου άρεσε, θα ήθελα κάτι πιο ανατρεπτικό και δυνατό που να ολοκληρώνει καλύτερα την ιστορία.

 

Μυστική Πράκτορας

  • Έτος: 2025

  • Επεισόδια: 6

  • Κατάλληλο για: 16+

  • Είδος: Θρίλερ

Μια νεαρή πράκτορας βρίσκεται σε μια επικίνδυνη μυστική αποστολή, προσπαθώντας να γίνει φίλη με τη γυναίκα ενός λαθρέμπορου ναρκωτικών. Καθώς πλησιάζει στον στόχο της, η αποστολή περιπλέκεται και η ένταση κορυφώνεται, με ανατροπές που σε κρατούν σε εγρήγορση μέχρι το τελευταίο επεισόδιο.

Πρωταγωνιστούν: Κλάρα Ντεσάου, Μαρία Κόρντσεν, Αφσίν Φιρούτσι

Η Μυστική Πράκτορας με εντυπωσίασε! Τα δανέζικα πάντα έχουν αυτή την μοναδική, σκοτεινή και ατμοσφαιρική αίσθηση, και η σειρά δεν αποτέλεσε εξαίρεση. Η ένταση, οι ανατροπές και οι χαρακτήρες είναι τέλεια δοσμένα, κάνοντας την παρακολούθηση συναρπαστική από την αρχή ως το τέλος. Σουπερ σειρά, απλά καθηλωτική!

 

Και πάμε τώρα στην ταινία που λάτρεψα:

 

Καραμέλο

  • Έτος: 2025

  • Κατάλληλο για: 13+

  • Είδος: Δράμα

Όταν ένας πολλά υποσχόμενος σεφ ανακαλύπτει ότι πάσχει από μια ασθένεια που θα αλλάξει τη ζωή του, βρίσκει ελπίδα, χαρά και χιούμορ με τη βοήθεια ενός πιστού σκύλου. Ένα τρυφερό και συγκινητικό δράμα που μιλάει για την αγάπη, τη φιλία και τη δύναμη να συνεχίζεις, ακόμα και στις πιο δύσκολες στιγμές.

Πρωταγωνιστούν: Ραφαέλ Βίτι, Αμεντοΐν, Αριάνε Μποτέλιο
Δημιουργός: Ντιέγκο Φρέιτας

Η ταινία Καραμέλο είναι μια ταινία που μπορώ να πω πως τη λατρεύω! Κάθε στιγμή της είναι τρυφερή, συγκινητική και γεμάτη ζεστασιά. Οι χαρακτήρες είναι γλυκύτατοι και η ιστορία του σεφ μαζί με τον πιστό του σκύλο με έκανε να γελάσω, να συγκινηθώ και να νιώσω έμπνευση. Για μένα, όλα ήταν απλά τέλεια! Και τα τραγούδια που ακούστηκαν, μου άρεσαν επίσης. Αν δεν την έχετε δει, δείτε τη, θα τη λατρέψετε! 

 

Τι άκουσα… ή μάλλον τι ακούω!

Το τελευταίο καιρό, υπάρχει ένα τραγούδι που μου φτιάχνει τη διάθεση κάθε φορά που το ακούω. Πρόκειται για το νέο τραγούδι της Φουρέιρα, «Αλληλούια», που με ξεσηκώνει με τον ρυθμό του και τη χαρούμενη ενέργειά του. Είναι από αυτά τα κομμάτια που σε κάνουν να θέλεις να χορέψεις αμέσως και να χαμογελάς χωρίς λόγο!




Πριν χρόνια, είχα γράψει έναν ποιητικό διάλογο με τίτλο «Αδηφάγο εγώ», και πάντα ονειρευόμουν να γίνει ταινία μικρού μήκους. Κοιτάζοντας την εικόνα που βλέπετε παραπάνω, φαντάστηκα τους ήρωες απλά καθισμένους κάτω, να ακουμπάνε τις πλάτες τους και το "εγώ" του ενός να προσπαθεί να κατασπαράξει το "εγώ" του άλλου μέσα από τον ποιητικό διάλογο. Δεν ξέρω γιατί σας το λέω τώρα, αλλά το θυμήθηκα και ήθελα να το μοιραστώ. Δεν έχει καμία σχέση με το τραγούδι που ακούμε σήμερα, αλλά έτσι όπως τους είδα και το το ένιωσα ξανά, ήθελα να το μοιραστώ.

 

Αυτά από εμένα, εκφραστικοί.

Να είστε καλά και να περνάτε όμορφα. 




Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Συλλογικό Βιβλίο "Κάνε μία Αμαρτία" της σειράς "Συνερεύσεις" των Εκδόσεων Λογότυπο

Καλημέρα, εκφραστικοί μου! Ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Με μεγάλη χαρά μοιράζομαι ότι συμμετέχω κι εγώ στο νέο συλλογικό -και γλυκά αμαρτωλό- βιβλίο "ΚΑΝΕ ΜΙΑ ΑΜΑΡΤΙΑ" της σειράς "ΣΥΝΕΥΡΕΥΣΕΙΣ" των εκδόσεων "ΛΟΓΟ_ΤΥΠΟ !" Από όλες τις «αμαρτίες» που μας προτάθηκαν, εγώ διάλεξα  την Κακή Μουσική . Πάνω σε αυτήν έπλεξα το διήγημά μου, που βρήκε τον δικό του χώρο μέσα στη συλλογή, και νιώθω πραγματικά ευγνωμοσύνη για την επιλογή και την εμπιστοσύνη των εκδόσεων.   Χαίρομαι κάθε φορά που συμμετέχω σε συλλογικά έργα, αλλά αυτή τη φορά χαίρομαι λίγο περισσότερο, γιατί αμφιταλαντεύτηκα, δυσκολεύτηκα, δημιούργησα και στο τέλος απόλαυσα και απολαμβάνω.   Το διήγημα με το οποίο συμμετέχω ονομάζεται «Η Συμφωνία του Κέλετρου» και είναι εμπνευσμένο από το γνωστό  έργο " Το Φάντασμα της Όπερας ",  ένα βιβλίο που είχα αγοράσει πριν χρόνια σε χρυσή κασετίνα με άλλα έργα του Γκαστόν Λερού, αρκετά ακριβή για εκείνη την εποχή και μοναδική, αλλά ποτέ δεν τ...

ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ.

Τα μάτια της είναι δυο άντρα όπου σπινθηρίζει αόριστα το μυστήριο, και το βλέμμα της φωτίζει σαν αστραπή: είναι μια έκρηξη μέσα στα σκότη… Υπάρχουν γυναίκες που εμπνέουν την επιθυμία να τις νικήσεις και να τις απολαύσεις… αλλά αυτή εδώ σου γεννάει τον πόθο να πεθάνεις αργά κάτω απ’ το βλέμμα της (Σαρλ Μπωντλαίρ, από το ποίημα «Η επιθυμία της περιγραφής»)