Η Γεύση της Kikressence

 

 Η φωτογραφία έχει δημιουργηθεί με τη βοήθεια τεχνητής νοημοσύνης

Η πόρτα του ζαχαροπλαστείου άνοιξε με το απαλό και μελωδικό κουδούνισμα ενός παλιού τραγουδιού, που ξυπνούσε γλυκές και ξεχασμένες αναμνήσεις. Η ζεστή αύρα του χώρου γέμιζε κάθε γωνιά με αρώματα βουτύρου, φρέσκιας βανίλιας και σοκολάτας- μιας σοκολάτας πλούσιας και κρεμώδους, που έλιωνε απαλά στο στόμα και άφηνε πίσω της μια γλυκιά, νοσταλγική αίσθηση, σαν την αγκαλιά μιας παλιάς αγάπης.

Οι τοίχοι του ζαχαροπλαστείου ήταν βαμμένοι σε απαλούς παστέλ τόνους, ενώ τα μικρά εξαγωνικά πλακάκια στο δάπεδο έλαμπαν διακριτικά κάτω από το φως που έμπαινε από τα μεγάλα παράθυρα με τις ξύλινες περσίδες. Κάθε γωνιά έκρυβε μικρές λεπτομέρειες. Ένα παλιό ρολόι που χτυπούσε ήσυχα ανά μία ώρα, κάδρα με ασπρόμαυρες φωτογραφίες σοκολατοποιιών μιας άλλης εποχής, και γυάλινα βάζα γεμάτα πολύχρωμα καραμελάκια που θύμιζαν παιδικά όνειρα και ανεμελιά.

Μπροστά στην κρυστάλλινη βιτρίνα, σαν μια καλλιτεχνική παλέτα, εκτίθενται με φροντίδα πολύχρωμα γλυκίσματα: αφράτα μιλφέιγ με κρέμα τόσο ελαφριά που έμοιαζε με σύννεφο, φρούτα νωπά και ζουμερά να γυαλίζουν πάνω από λεπτά φύλλα ζύμης, τάρτες με κρέμες που έλιωναν στον ουρανίσκο, και μπισκότα βουτύρου πασπαλισμένα με ζάχαρη άχνη που θύμιζε τα πρώτα χιόνια του χειμώνα.

Στο κέντρο της βιτρίνας, σαν το αστέρι της παράστασης, βρισκόταν η σοκολάτα Kikressence- τετράγωνα κομμάτια με γυαλιστερή επιφάνεια σαν μαύρα μαργαριτάρια, που καθρεφτίζονταν στο φως και υπόσχονταν μια γεύση που ζέσταινε κάθε καρδιά.

Η Ελένη στεκόταν εκεί, με τα χέρια της απαλά κλεισμένα μπροστά, τα μάτια της καρφωμένα στα κομμάτια σοκολάτας. Τα σκούρα, κυματιστά μαλλιά της έπεφταν απαλά στους ώμους της, και το πρόσωπό της έλαμπε από τρυφερότητα και ελπίδα. Είναι η ίδια ελπίδα που έχουν όσοι πιστεύουν στα μικρά θαύματα της ζωής, στις γλυκιές στιγμές που δίνουν νόημα στην ύπαρξη.

Πίσω από τον πάγκο, ο κύριος Νίκος, ο ζαχαροπλάστης με τα γκρίζα λιγοστά μαλλιά και τα μάτια γεμάτα σοφία, δούλευε με αργές, προσεκτικές κινήσεις. Τα χέρια του, αφιερωμένα χρόνια στην τέχνη της ζαχαροπλαστικής, έπαιζαν με τη σοκολάτα σαν μουσικοί που συνθέτουν το πιο γλυκό τραγούδι.

Καθώς σχημάτιζε λεπτές καμπύλες σοκολάτας πάνω σε λεπτές πλάκες, το βλέμμα του συναντήθηκε με εκείνο της Ελένης, και ένα ζεστό, γεμάτο κατανόηση χαμόγελο σχηματίστηκε στα χείλη του.

Ο αέρας μέσα στο ζαχαροπλαστείο ήταν παχύς από αρώματα και συναισθήματα, σαν να αποτύπωνε την ιστορία τόσων ψυχών που είχαν περάσει από εκεί. Κάθε γωνιά αφηγούνταν τις δικές της μικρές ιστορίες: το τραπέζι στη γωνία όπου ένα ζευγάρι γέλαγε κρατώντας μικρές σοκολατένιες καρδιές, το παράθυρο απ’ όπου το φως έπεφτε απαλά πάνω στις ξύλινες καρέκλες, η μικρή ξύλινη σκάλα που οδηγούσε σε έναν πατάρι γεμάτο παλιά βιβλία και μπουκάλια με σιρόπια.

Η σοκολάτα Kikressence δεν ήταν απλά ένα γλύκισμα. Ήταν η γέφυρα που ένωνε παρελθόν και παρόν, όνειρα και πραγματικότητα, καρδιές που χτυπούσαν στην ίδια γλυκιά συχνότητα. Ήταν το μυστικό συστατικό που έκανε κάθε στιγμή πιο ζεστή, πιο ανθρώπινη.

Η νύχτα του Αγίου Βαλεντίνου πλησίαζε. Έξω, η πόλη είχε ντυθεί στα κόκκινα και ροζ, τα φώτα των καταστημάτων έκαιγαν απαλά, και ο κρύος αέρας μετέφερε μυρωδιές από άνθη και γλυκά. Μέσα στο ζαχαροπλαστείο, όμως, ο χρόνος φαινόταν να κυλά πιο αργά, σαν να περίμενε κάτι, μια ιστορία να ξεδιπλωθεί.

Η γυναίκα έκλεισε τα μάτια της για μια στιγμή, κρατώντας στην παλάμη της ένα κομμάτι Kikressence. Ένιωσε το κρύο του περιβλήματος που όμως έκρυβε μια ζεστασιά που μόνο μια γνήσια σοκολάτα μπορεί να προσφέρει. Στην πρώτη μπουκιά, η γλυκιά, κρεμώδης γεύση ξύπνησε μέσα της μνήμες παιδικές, πρώτες αγάπες και όνειρα που περίμεναν υπομονετικά να ζωντανέψουν ξανά.

Τη στιγμή εκείνη, η Ελένη κατάλαβε πως αυτή η γεύση δεν ήταν απλά γεύση, ήταν υπόσχεση. Μια υπόσχεση πως κάθε τέλος κρύβει μια νέα αρχή, και κάθε γεύση μπορεί να ανοίξει την καρδιά σε κάτι μοναδικό.

Λίγο αργότερα, η πόρτα άνοιξε ξανά. Ένας άντρας μπήκε με αέρα δροσιάς και μυστήριου. Ψηλός, με μάτια που έλαμπαν σαν ζεστός καφές και ένα ελαφρύ χαμόγελο στα χείλη, φαινόταν να φέρνει μαζί του μια αύρα από έναν κόσμο όπου το όνειρο και η πραγματικότητα μπλέκονταν αρμονικά.

Η κοπέλα τον κοίταξε με περιέργεια και ανεξήγητη προσμονή. Εκείνος πλησίασε τον πάγκο και ζήτησε με χάρη ένα κομμάτι Kikressence, την ίδια σοκολάτα που είχε μόλις γευτεί η ίδια.

«Άκουσα πως αυτή η σοκολάτα κρύβει ιστορίες», είπε με αστείρευτη ζεστασιά.

Η Ελένη χαμογέλασε, νιώθοντας το μυστήριο πίσω από τα λόγια του. «Και ίσως είναι η γέφυρα για να τις ζήσουμε», του απάντησε, καθώς το κομμάτι σοκολάτας άρχισε να λιώνει στα χείλη της.

Και τότε, σαν από μαγεία, ο κόσμος γύρω τους άρχισε να αλλάζει. Οι τοίχοι μαλάκωσαν, τα φώτα έσβησαν απαλά και μια βελούδινη σκιά τους τύλιξε. Βρέθηκαν ξαφνικά σε έναν άλλο χώρο, σε έναν κόσμο όπου οι γεύσεις και τα συναισθήματα ζωντάνευαν σαν ζωντανά πλάσματα.

Περπατούσαν μαζί σε μονοπάτια από σοκολάτα και καραμέλα, ανάμεσα σε δέντρα που έσταζαν μέλι και λουλούδια που μοσχοβολούσαν βανίλια. Ο αέρας ήταν γεμάτος μελωδίες που μόνο οι καρδιές μπορούσαν να ακούσουν, και κάθε βήμα ξεσήκωνε κύματα γλυκών αναμνήσεων.

Δεν ήταν απλά ταξίδι με τα πόδια,  ήταν ταξίδι με την ψυχή, αφήνοντας φόβους και αμφιβολίες πίσω, αγκαλιάζοντας το απροσδόκητο και το μαγικό που κρυβόταν μέσα σε κάθε γεύση.

 

~~ Κική Κωνσταντίνου

 

Καλημέρα, εκφραστικοί μου!

Ελπίζω να σας βρίσκω καλά.

Η σοκολάτα Kikressence δεν ήταν απλά ένα γλύκισμα για εμένα. Ήταν μία έκφραση μέσα από την καρδιά μου για ένα γλυκό μυστικό που ενώνει τους ανθρώπους πέρα από το χρόνο και τον χώρο.

Γιατί την ονόμασα Kikressence;

Όπως σας έγραψα και πριν, ήθελα αυτή η σοκολάτα να είναι κάτι παραπάνω από ένα απλό γλυκό. Ήθελα να αποδώσω μέσα της  την έκφραση της ψυχής μου, την ουσία των συναισθημάτων, των στιγμών που μένουν ανεξίτηλες, της γλυκύτητας που κρύβει η ζωή όταν την αγκαλιάζεις με καρδιά καθαρή και καλοσυνάτη.

Το όνομα Kikressence είναι το προσωπικό μου αποτύπωμα, η σύνθεση της δικής μου «Κικής» με την «ουσία» (essence) αυτών δηλαδή που θέλω να μοιραστώ με όποιον δοκιμάσει αυτή τη σοκολάτα. Είναι η γεύση που εκφράζει εμένα, την ψυχή μου, και την επιθυμία μου να μιλήσω με κάθε κομμάτι της, να μεταδώσω την αγάπη, το πάθος και τη ζεστασιά που νιώθω όταν δημιουργώ.

Έβαλα και το (r) ανάμεσα στο kik και στο essence γιατί μου άρεσε περισσότερο όταν το άκουγα έτσι ή μπορεί και να το έκανα επειδή μου αρέσει η crunch σοκολάτα. ;)

Με κάθε μπουκιά Kikressence, εύχομαι να νιώσεις και εσύ την έκφραση της δικής μου καρδιά και να γευτείς την ουσία των στιγμών που αξίζουν να ζεις και να μοιράζεσαι.

Φυσικά, τη φωτογραφία την έφτιαξα εγώ, και είναι όπως ακριβώς τη φαντάστηκα.

Σας φιλώ και σας στέλνω αγάπη!