ΕΚΦΡΑΣΟΥ - ΚΙΚΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

Καλημέρα , εκφραστικοί μου! Ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Σήμερα μοιράζομαι μαζί σας τη συνέχεια της "Κυβέλης".   Για να γνωρίσεις ή να θυμηθείς το εγχείρημα αυτό, πάτα επάνω στα κεφάλαια που σου δίνω:   Κεφάλαιο 1   ,  Kεφάλαιο 2 ,    Κεφάλαιο 3  ,  Κεφά΄λαιο 4  ,   Κεφάλαιο 5 ,   Κεφάλαιο 6 ,   Κεφάλαιο 7 ,   Κεφάλαιο 8 ,  Κεφάλαιο 9  και Κεφάλαιο 10 . Σε αυτό το κεφάλαιο που θα διαβάσετε προσπάθησα να ενσωματώσω την καθημερινότητα αυτής της φροντίδας πια, η οποία ξέρω, δεν ειναι πάντα εύκολη αλλά καλό ειναι αν μπούμε σε μια ροή, να την τηρήσουμε. Σαν συμβίωση το σκέφτηκα δηλαδή με υποχωρήσεις και επιτεύγματα από κοινού.    Κεφάλαιο 11: Η Συμβίωση με την φροντίδα Έμαθα να ξυπνάω χωρίς βιασύνη. Τα βλέφαρά μου ανοίγουν απαλά και πριν αγγίξω το πάτωμα, ξέρω πως με περιμένει μια στιγμή που μου ανήκει. Μια στιγμή που δεν την χρωστάω σε κανέναν. Περπατώ μέχρι το μπάνιο σαν να πηγαίν...

Σκέψεις. Φίδια. Τυλίγονται γύρω  σφιχτά, τον πνίγουν. Δεν αφήνουν χώρο. Δεν αφήνουν φως. Κι εκείνος; Εκείνος κοιτάει ψηλά. Στον ουρανό  τον ανοιχτό, τον ατέλειωτο, αυτόν που δεν ξέρει από φόβο. Ψάχνει  Δεν ψάχνει λύση. Ούτε απάντηση. Ψάχνει την ελπίδα Όχι το φως που καίει. Όχι τη φωνή που φεύγει. Αλλά κάτι πιο μικρό. Πιο σιωπηλό. Την ανάσα πριν το σπάσιμο. Το πρώτο ψίθυρο πριν ξημερώσει. Τα φίδια σφίγγουν  αλλά αυτός δεν γυρίζει πίσω. Στέκεται. Σιωπά. Και ονειρεύεται. Γιατί ξέρει Η ελπίδα δεν είναι φως. Είναι η μαγεία του να κοιτάς ψηλά, ακόμα και όταν τα φίδια σε τυλίγουν.   ~~  Κική Κωνσταντίνου   Καλημέρα και καλή εβδομάδα, εκφραστικοί μου! Εύχομαι να είστε καλά και να περνάτε όμορφα! 

                                                                                          Πηγή Ήταν κάποτε μια πέτρα. Όχι μια πέτρα σπουδαία ή παράξενη. Mια συνηθισμένη, γκρίζα πέτρα, με σκληρή επιφάνεια και σιωπηλό βλέμμα. Έμενε ακίνητη, χρόνια ολόκληρα, σε μια πλαγιά όπου ο ήλιος ανέβαινε και κατέβαινε σαν ρολόι. Ο άνεμος περνούσε και την χάιδευε, η βροχή έπεφτε και την έπλενε, κι εκείνη απλώς… Υπήρχε! Μέχρι που, μια άνοιξη, φύτρωσε δίπλα της ένα λουλούδι. Ήταν μικρό στην αρχή, αδύναμο, με κοτσάνι λεπτό σαν ψίθυρο. Μα όσο περνούσαν οι μέρες, η ρίζα του δυνάμωνε, και το άνθος του άνοιγε σαν μυστικό. Είχε χρώμα απαλό, σχεδόν ονειρικό, κάπου ανάμεσα στο ροζ και στο φως του δειλινού. Η πέτρα το κοιτούσε κ αι για πρώτη φορά στη ζωή της, ένιωσε. Δεν ήξερε τι ήταν αυτό τ...

Καλημέρα , εκφραστικοί μου! Ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Σήμερα μοιράζομαι μαζί σας τη συνέχεια της "Κυβέλης".   Για να γνωρίσεις ή να θυμηθείς το εγχείρημα αυτό, πάτα επάνω στα κεφάλαια που σου δίνω:   Κεφάλαιο 1   ,  Kεφάλαιο 2 ,    Κεφάλαιο 3  ,  Κεφά΄λαιο 4  ,   Κεφάλαιο 5 ,   Κεφάλαιο 6 ,   Κεφάλαιο 7 ,   Κεφάλαιο 8  και Κεφάλαιο 9. Κεφάλαιο 10: Βρήκα... εμένα Δεν ξέρω πότε ακριβώς έγινε. Πότε σταμάτησα να κουβαλάω το σώμα μου και άρχισα να το κατοικώ. Πότε έπαψα να ψάχνω τον εαυτό μου έξω και τον βρήκα μέσα, ήρεμο, υπομονετικό, να με περιμένει. Ξέρω μόνο ότι σήμερα… σήμερα νιώθω ζωντανή. Και είναι παράξενο, όχι γιατί δεν το άξιζα, αλλά γιατί χρόνια ολόκληρα πίστευα πως η ζωή ήταν κάτι που έπρεπε να αντέξω, όχι να απολαύσω. Ξυπνάω νωρίς τώρα. Όχι από άγχος, αλλά από επιθυμία να συναντήσω τον εαυτό μου πριν απ’ όλους τους άλλους. Βάζω μουσική χαμηλή, ανοίγω το παράθυρο, και το φως που μπ...

Καλημέρα , εκφραστικοί μου! Ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Σήμερα μοιράζομαι μαζί σας τη συνέχεια της "Κυβέλης".   Για να γνωρίσεις ή να θυμηθείς το εγχείρημα αυτό, πάτα επάνω στα κεφάλαια που σου δίνω:   Κεφάλαιο 1   ,  Kεφάλαιο 2 ,    Κεφάλαιο 3  ,  Κεφά΄λαιο 4  ,   Κεφάλαιο 5 ,   Κεφάλαιο 6  και Κεφάλαιο 7  και Κεφάλαιο 8. Κεφάλαιο 9: Ο Χορός της Κυβέλης Δεν είχα σκεφτεί ποτέ σοβαρά τον χορό. Τον έβλεπα πάντα σαν κάτι ξένο, σχεδόν απομακρυσμένο, τον θαύμαζα, αλλά μου φαινόταν σαν μια γλώσσα που μιλούν μόνο όσοι ξέρουν να ακούνε το σώμα τους χωρίς φόβο. Εγώ, για χρόνια, το δικό μου σώμα το άφηνα τελευταίο. Μπορώ να πω πως το κουβαλούσα, αλλά δεν το ζούσα. Κι όμως, εκείνο το απόγευμα, κάτι μέσα μου με έσπρωξε. Ήταν σαν το φως που με οδήγησε πίσω, εκεί που ξεκίνησαν όλα... Απαλό φως, αθόρυβο μα επίμονο. Ίσως ήταν η στιγμή που φρόντισα το σώμα μου με τις κρέμες που είχα ανακαλύψει τελευταία, ή η αίσθηση της α...

Η λευκή καρέκλα στέκεται μπροστά στο απέραντο μαύρο σαν μια σιωπηλή φιγούρα που γνώρισε την έννοια της ύπαρξης μέσα από την απουσία της και τώρα προσπαθεί να σκηνοθετήσει μια κενή ζωή, όχι επειδή της ανήκει, αλλά επειδή μόνο μέσα από το κενό μπορεί να ξεκινήσει το παραμικρό νόημα να αναδ ύεται. Δεν έχει μάτια, κι όμως βλέπει τα πάντα ή ίσως βλέπει μόνο όσα οι άνθρωποι προσπερνούν, εκείνα τα λεπτά ρεύματα σκοταδιού που αλλάζουν θέση χωρίς ποτέ να τα αντιληφθεί κανείς, εκείνες τις μικρές κινήσεις του κενού που μοιάζουν με αναπνοές ενός κόσμου που δεν κατάφερε να γεννηθεί εγκαίρως. Η καρέκλα, με την απλή, σχεδόν ταπεινή της μορφή, απλώνει μια αόρατη χειρονομία προς το μαύρο, σαν να του ζητά να σταθεί ακίνητο για λίγο, να της επιτρέψει να χαράξει πάνω του μια σκηνή, μια σκέψη, ένα βλέμμα που δεν ειπώθηκε ποτέ, έναν διάλογο ανάμεσα στο τίποτα και στο λίγο πριν γίνει κάτι. Κι αν πλησιάσεις αρκετά, αν σκύψεις όσο χρειάζεται ώστε η ανάσα σου να ακουμπήσει την άκρη της σιωπ...

Σαν Άτλας σήκωσα στους ώμους μου το βάρος του κόσμου.  Ο ποιητής Γιάννης Σκαρίμπας       Κυριακή 30 Νοεμβρίου 2025 , ώρα 19:00 Συνεδριακή Αίθουσα Δήμου Χαλκιδέων Αβάντων 50 (1ος όροφος) Χαλκίδα   Ομιλητές: Μαργαρίτα Παπαγεωργίου, Φιλόλογος-Ποιήτρια Κωνσταντίνος Κλ. Μπαϊρακτάρης, Πρόεδρος Πολιτιστικού Συλλόγου Φίλοι Γιάννη Σκαρίμπα Συμεών Σταμπουλού, Θεωρητικός λογοτεχνίας Θα ακολουθήσει συζήτηση   Την εκδήλωση πλαισιώνει ο Θανάσης Σωτηρόπουλος με συνθέσεις του σε τρία ποιήματα του Γιάννη Σκαρίμπα   Φεστιβάλ Ελληνικού Ντοκιμαντέρ Χαλκίδας - DocFest   Έφτασε η ώρα για το 19ο Φεστιβάλ Ελληνικού Ντοκιμαντέρ-docfest. Φέτος, το πρόγραμμα περιλαμβάνει ταινίες με μια πλούσια θεματολογία που μας συγκινούν, μας προβληματίζουν, μας διδάσκουν και μας εμπνέουν. Δείτε αναλυτικά τις ταινίες που θα προβληθούν σε κάθε τμήμα της διοργάνωσης: https://www.docfest.gr/tainies   Είναι όλες οι προβολές με ελεύθερη είσοδο!    Η Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδα...