ΕΚΦΡΑΣΟΥ - ΚΙΚΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

  Υπάρχουν στιγμές που νιώθω πως μέσα μου κατοικούν δύο κόσμοι. Ο ένας είναι γεμάτος με φως, γεμάτος με εκείνη τη ζεστασιά που μου θυμίζει πως η ζωή μπορεί να είναι όμορφη. Κι ο άλλος, σκοτεινός, βαρύς, σαν να κρατά πάνω του όλα τα ανείπωτα και τ' ανομολόγητα. Κι ανάμεσά τους εγώ... μικρή, ασταθής, να προσπαθώ να ισορροπήσω πάνω στη λεπτή γραμμή που τους χωρίζει. Το φως μου ψιθυρίζει «προχώρα». Μου θυμίζει τα όνειρα που κάποτε τόλμησα να κάνω, , τις μέρες που ο ήλιος άγγιζε το δέρμα μου κι εγώ πίστευα πως μπορώ να τα καταφέρω όλα. Μου δείχνει τη δύναμη που ξέρω πως έχω μα τόσο γρήγορα χάνω. Το σκοτάδι όμως δεν μένει ποτέ σιωπηλό. Έρχεται τη νύχτα, κάθεται απέναντί μου και με ρωτά: «Κι όταν πέσεις; Όταν χαθείς; Όταν κουραστείς να προσποιείσαι πως όλα πάνε καλά;» Κι εκεί, ανάμεσα σε αυτά τα δύο, μαθαίνω... μαθαίνω πως το φως δεν είναι πάντα η λύση και το σκοτάδι, δεν είναι πάντα εχθρός. Το φως μπορεί να σε τυφλώσει, να σε κάνει να πιστέψεις ότι όλα είναι εύκολα, ότι ο ...

Καλημέρα, εκφραστικοί μου! Ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Με μεγάλη χαρά μοιράζομαι ότι συμμετέχω κι εγώ στο νέο συλλογικό -και γλυκά αμαρτωλό- βιβλίο "ΚΑΝΕ ΜΙΑ ΑΜΑΡΤΙΑ" της σειράς "ΣΥΝΕΥΡΕΥΣΕΙΣ" των εκδόσεων "ΛΟΓΟ_ΤΥΠΟ !" Από όλες τις «αμαρτίες» που μας προτάθηκαν, εγώ διάλεξα  την Κακή Μουσική . Πάνω σε αυτήν έπλεξα το διήγημά μου, που βρήκε τον δικό του χώρο μέσα στη συλλογή, και νιώθω πραγματικά ευγνωμοσύνη για την επιλογή και την εμπιστοσύνη των εκδόσεων.   Χαίρομαι κάθε φορά που συμμετέχω σε συλλογικά έργα, αλλά αυτή τη φορά χαίρομαι λίγο περισσότερο, γιατί αμφιταλαντεύτηκα, δυσκολεύτηκα, δημιούργησα και στο τέλος απόλαυσα και απολαμβάνω.   Το διήγημα με το οποίο συμμετέχω ονομάζεται «Η Συμφωνία του Κέλετρου» και είναι εμπνευσμένο από το γνωστό  έργο " Το Φάντασμα της Όπερας ",  ένα βιβλίο που είχα αγοράσει πριν χρόνια σε χρυσή κασετίνα με άλλα έργα του Γκαστόν Λερού, αρκετά ακριβή για εκείνη την εποχή και μοναδική, αλλά ποτέ δεν τ...

Καλημέρα, εκφραστικοί μου.  Ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Μετά από αρκετές ημέρες, μπορώ επιτέλους να πω πως είμαι πολύ καλά. Νιώθω χαρούμενη, γεμάτη ενέργεια, δημιουργική, με το μυαλό μου να ξεχειλίζει από ιδέες και την καρδιά μου να σφύζει από διάθεση για πράξεις. Είναι υπέροχο το συναίσθημα της επιστροφής στη ροή, όταν όλα αρχίζουν ξανά να βρίσκουν τον ρυθμό τους. Θέλω να μοιραστώ μαζί σας κάτι πιο προσωπικό... Ένα πολυαγαπημένο μου πρόσωπο πέρασε δύσκολες μέρες το τελευταίο διάστημα. Ήταν μια περίοδος γεμάτη ανησυχία, προσμονή και προσευχή. Όμως, ευτυχώς, όλα πήγαν καλά. Η ανακούφιση που νιώθω τώρα είναι απερίγραπτη και μαζί της, μια έκρηξη ευγνωμοσύνης και δημιουργικότητας με κατακλύζει. Πιστεύω πως μετά από κάθε δύσκολη στιγμή, μετά από κάθε «βουνό» που ανεβαίνουμε, ακολουθούν πάντα τα «όμορφα». Αυτά τα φωτεινά διαλείμματα που δικαιώνουν την υπομονή μας, που μας θυμίζουν γιατί αξίζει να συνεχίζουμε. Και τώρα, νιώθω πως βρίσκομαι ακριβώς εκεί, στη γαλήνη που έρχεται μετά τη θύε...

Καλημέρα, εκφραστικοί μου.  Ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Τρίτη σήμερα, θα ευχηθώ λίγο καθυστερημένα καλή εβδομάδα, και θα πω πως  βρίσκομαι εδώ ακόμη φορά, για να μοιραστώ μαζί σας τη συνέχεια της "Κυβέλης" .  Για να γνωρίσεις ή να θυμηθείς το εγχείρημα αυτό πάτα εδώ:  Κεφάλαιο 1  γ ια να βρεις το πρώτο κεφάλαιο και το εισαγωγικό μου σημείωμα,  εδώ:  το Kεφάλαιο 2 ,  εδώ:  Το Κεφάλαιο 3  και εδώ: το Κεφά΄λαιο 4   και εδώ: το Κεφάλαιο 5. ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6: Το κάλεσμα για αλλαγή Δεν ήταν κάποια σπουδαία μέρα. Ούτε κάποια στιγμή που περίμενα ότι θα ερχόταν και θα με άλλαζε για πάντα. Ήταν ένα απλό απόγευμα, με εκείνες τις ώρες που κυλούν χωρίς να προσέχεις τον χρόνο, με τον ήχο της τηλεόρασης να γεμίζει το δωμάτιο χωρίς να τον ακούμε πραγματικά. Καθόμουν εκεί, μισοξαπλωμένη στον καναπέ, με ένα φλιτζάνι τσάι στο χέρι, και ένιωθα πως η μέρα περνάει αδιάφορα. Και τότε, κάτι μικρό συνέβη. Ένα πρόσωπο στην οθόνη με έκανε να σταματήσω να...

Καλημέρα, εκφραστικοί μου.  Ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Κυριακή σήμερα, βρίσκομαι εδώ ακόμη φορά, για να μοιραστώ μαζί σας τη συνέχεια της   "Κυβέλης".   Για να γνωρίσεις ή να θυμηθείς το εγχείρημα αυτό πάτα εδώ:  Κεφάλαιο 1  γ ια να βρεις το πρώτο κεφάλαιο και το εισαγωγικό μου σημείωμα,  εδώ:  το Kεφάλαιο 2 ,  εδώ:  Το Κεφάλαιο 3  και εδώ: το Κεφά΄λαιο 4.    ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5: Το σώμα ως εχθρός Υπήρξαν στιγμές που ένιωσα πως το ίδιο μου το σώμα ήταν ο μεγαλύτερος εχθρός μου. Όχι απλώς ένα πρόβλημα που πρέπει να διορθωθεί, αλλά κάτι που με πρόδιδε, κάτι που με εμπόδιζε να είμαι ο εαυτός μου, να ζήσω χωρίς φόβο. Ένιωθα μια βουβή ενοχή, μια καυτή πληγή μέσα μου, επειδή «δεν είμαι όπως οι άλλες». Σαν να υπήρχε ένας αόρατος κανόνας, ένας αμείλικτος καθρέφτης που μου φώναζε: «Δεν είσαι σαν τις άλλες!» Κι όμως, εκεί ξέχασα, πως το νόημα αυτής της φράσης ήταν στην ουσία αυτό που με έκανε ξεχωριστή! Αυτό που έπρεπε να θυμάμαι... εγώ το ε...

  Καλημέρα, εκφραστικοί μου. Ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Βρίσκομαι εδώ και σήμερα, να μοιραστώ μαζί σας τη συνέχεια της   "Κυβέλης".   Το τελευταίο διάστημα, πιθανόν  να το έχεις καταλάβει κι εσύ, συμβαίνουν πράγματα που με κρατάνε μακριά από όσα θα ήθελα να κάνω, δεν σας επισκέπτομαι πλέον καθημερινά γιατί δεν υπάρχει χρόνος αλλά ούτε και ενέργεια πλέον.  Για να γνωρίσεις ή να θυμηθείς το εγχείρημα αυτό πάτα εδώ:  Κεφάλαιο 1  γ ια να βρεις το πρώτο κεφάλαιο και το εισαγωγικό μου σημείωμα και εδώ:  το Kεφάλαιο 2   και εδώ:  Το Κεφάλαιο 3.   ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4: Η εποχή της απόκρυψης Υπήρξε μια εποχή,  παλιά πλέον αλλά αρκετά σκοτεινή και πικρή μέσα μου, όπου ζούσα μέσα σε μάσκες. Μάσκες κυριολεκτικές, που έκρυβαν το πρόσωπό μου, και μάσκες συμβολικές, που έκρυβαν όσα δεν ήθελα να δείξω. Φόραγα μπλούζες με μακριά μανίκια, ακόμα κι όταν η ζέστη ήταν ανυπόφορη, για να καλύψω τα σημάδια που το δέρμα μου φανέρωνε. Ήταν η δι...

Καλημέρα, εκφραστικοί μου. Ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Μέσα σε πολλά και διάφορα,  βρίσκομαι εδώ και σήμερα, να μοιραστώ μαζί σας τη συνέχεια της   "Κυβέλης".   Το τελευταίο διάστημα, πιθανόν  να το έχεις καταλάβει κι εσύ, συμβαίνουν πράγματα που με κρατάνε μακριά από όσα θα ήθελα να κάνω, δεν σας επισκέπτομαι πλέον καθημερινά γιατί δεν υπάρχει χρόνος αλλά ούτε και ενέργεια πλέον.  Παρόλα αυτά επειδή ξεκίνησα να μοιράζομαι τη Κυβέλη, που πιστέψτε με, ήταν αρκετά δύσκολη η απόφαση να το κάνω,  δεν θέλω να το αφήσω στη μέση, οπότε αν δεν γνωρίζεις τι είναι η Κυβέλη και ποιο είναι το ταξίδι της, μπορείς να ξεκινήσεις από την αρχή, δηλαδή διάβασε για το εγχείρημα, γνώρισε την ιστορία, μπες στον κόσμο της και αφέσου...  Εδώ:   Η Κυβέλη - Κεφάλαιο 1  θα βρεις το πρώτο κεφάλαιο και το εισαγωγικό μου σημείωμα και εδώ:  το Kεφάλαιο 2 .   ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3: Οι λέξεις που δεν ειπώθηκαν Υπάρχουν ερωτήσεις που μένουν μέ...