Καλημέρα, εκφραστικοί μου. Ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Τρίτη σήμερα, θα ευχηθώ λίγο καθυστερημένα καλή εβδομάδα, και θα πω πως βρίσκομαι εδώ ακόμη φορά, για να μοιραστώ μαζί σας τη συνέχεια της "Κυβέλης" . Για να γνωρίσεις ή να θυμηθείς το εγχείρημα αυτό πάτα εδώ: Κεφάλαιο 1 γ ια να βρεις το πρώτο κεφάλαιο και το εισαγωγικό μου σημείωμα, εδώ: το Kεφάλαιο 2 , εδώ: Το Κεφάλαιο 3 και εδώ: το Κεφά΄λαιο 4 και εδώ: το Κεφάλαιο 5. ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6: Το κάλεσμα για αλλαγή Δεν ήταν κάποια σπουδαία μέρα. Ούτε κάποια στιγμή που περίμενα ότι θα ερχόταν και θα με άλλαζε για πάντα. Ήταν ένα απλό απόγευμα, με εκείνες τις ώρες που κυλούν χωρίς να προσέχεις τον χρόνο, με τον ήχο της τηλεόρασης να γεμίζει το δωμάτιο χωρίς να τον ακούμε πραγματικά. Καθόμουν εκεί, μισοξαπλωμένη στον καναπέ, με ένα φλιτζάνι τσάι στο χέρι, και ένιωθα πως η μέρα περνάει αδιάφορα. Και τότε, κάτι μικρό συνέβη. Ένα πρόσωπο στην οθόνη με έκανε να σταματήσω να...
Καλημέρα, εκφραστικοί μου. Ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Κυριακή σήμερα, βρίσκομαι εδώ ακόμη φορά, για να μοιραστώ μαζί σας τη συνέχεια της "Κυβέλης". Για να γνωρίσεις ή να θυμηθείς το εγχείρημα αυτό πάτα εδώ: Κεφάλαιο 1 γ ια να βρεις το πρώτο κεφάλαιο και το εισαγωγικό μου σημείωμα, εδώ: το Kεφάλαιο 2 , εδώ: Το Κεφάλαιο 3 και εδώ: το Κεφά΄λαιο 4. ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5: Το σώμα ως εχθρός Υπήρξαν στιγμές που ένιωσα πως το ίδιο μου το σώμα ήταν ο μεγαλύτερος εχθρός μου. Όχι απλώς ένα πρόβλημα που πρέπει να διορθωθεί, αλλά κάτι που με πρόδιδε, κάτι που με εμπόδιζε να είμαι ο εαυτός μου, να ζήσω χωρίς φόβο. Ένιωθα μια βουβή ενοχή, μια καυτή πληγή μέσα μου, επειδή «δεν είμαι όπως οι άλλες». Σαν να υπήρχε ένας αόρατος κανόνας, ένας αμείλικτος καθρέφτης που μου φώναζε: «Δεν είσαι σαν τις άλλες!» Κι όμως, εκεί ξέχασα, πως το νόημα αυτής της φράσης ήταν στην ουσία αυτό που με έκανε ξεχωριστή! Αυτό που έπρεπε να θυμάμαι... εγώ το ε...