ΕΚΦΡΑΣΟΥ - ΚΙΚΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

O κόσμος όλος δε περιστρέφεται γύρω απο εσένα, εσύ όμως περιστρέφεσαι γύρω από αυτόν. Μη προσπαθείς να γίνεις κέντρο του, προσπάθησε μονάχα να είσαι και να παραμείνεις ενα "καλό" και "ενεργό" μέλος του. Το να αποτελείς "μέλος" κάποιου άλλου δε σε υποβιβάζει, αντίθετα μάλιστα σου δίνει περισσότερη αξία απ' όση μπορείς να διανοηθείς. Θέλεις ένα παράδειγμα; Σκέψου ποσο πολυτιμα ειναι τα ανθρωπινα μελη που διαθετεις....

Οι αυτοκαταστροφικοί άνθρωποι είναι κυρίως άνθρωποι που δε κατάφεραν να εκτιμήσουν ότι απλόχερα τους δόθηκε και φοβήθηκαν να αντικρύσουν κατάματα την "ευτυχία" που κάπου παρακάτω περίμενε να τους συναντήσει....

Δεν υπάρχουν αδύναμοι άνθρωποι, υπάρχουν άνθρωποι που για να νιώσουν δυνατοί σε κάνουν να πιστέψεις πως είσαι αδύναμος.

Το αύριο είναι μία "πιθανότητα" που μπορεί να μην έρθει ποτέ. Το σήμερα είναι μία "πιθανότητα" που μπορεί να μην ολοκληρωθεί ποτέ. Το χθές ήταν μία "πιθανότητα" που δε θα ξαναέρθει ποτέ με τον ίδιο ακριβώς τρόπο.... Μάντεψε λοιπόν πόσες "πιθανότητες" εχεις καθημερινά στη ζωή σου να γίνεις και να κάνεις αυτό που πραγματικά σε κάνει χαρούμενο. Έχει σημασία τό πόσο καιρό θα κρατήσει ή έχει σημασία το πόσο "έντονο" θα είναι και το τί θα αποκομίσεις από αυτό; Μη ζεις τη ζωή σου σύμφωνα με τη γνωστή θεωρία πιθανοτήτων! Ζήσε τη σαν η "πιθανότητα" να μη είναι το αποτέλεσμα μιας απόφασης αλλά σα να είναι το αποτέλεσμα μας ανάσας από τη ζωή!!!!

Όταν η ζωή σου φέρνει εξάρες είναι κρίμα να ασχολείσε ακόμη με το χαμένο σου ασόδυο!

Οι καλοί φίλοι είναι σαν τα ροδοπέταλα! Όσο και να τα "τσακίσουν" δε χάνουν ποτέ την ευωδία τους και πάντοτε θα παραμένουν ροδοπέταλα! Ποτέ δε θα μετατραπούν σε κάτι άλλο!

Η ελευθερία, η κάθε είδους ελευθερία, αποκτιέται, δε κερδίζεται!

Ευγνωμονώ όσους με έκαναν να «σέρνομαι», διότι έτσι έμαθα να κοιτάω «ψηλά»!

Όταν εγώ σου προσφέρω "κάτι" και εσύ μου ανταποδίδεις το "τίποτα", τότε με κάνεις να χαίρομαι! Ειλικρινά χαίρομαι διότι μου αποδεικνύεις πως εγώ είχα, έχω και πιθανό πάντα να έχω κάτι για να προσφέρω, εν αντιθέσει με σένα που είχες, έχασες και πιθανό να μην αποκτήσεις ποτέ κάτι "καλό" για να προσφέρεις.

Καλημέρα και καλό μήνα! Εύχομαι ολόψυχα αυτός ο μήνας και όχι μόνο αυτός φυσικά, να έχει χαρμόσυνες ειδήσεις για όλους μας. Και επειδη σήμερα είναι η αρχή ενός νέου η μήνα, η αρχή μιας νέας εβδομάδας και γιατί όχι η αρχή μιας καλύτερης ζωής, θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας καποια αποσπάσματα από ένα δοκίμιο που έγραψα μόλις αλλα για διάφορους λόγους δε θα το αναρτήσω ακόμη ολοκληρωμένο. " Η ψυχή των ανθρώπων φαντάζει στο νου μου ως ένα μικρό (εξωτερικά) θησαυροφυλάκιο. Η καρδιά είναι το κουτί του θησαυρού, το μυαλό είναι το λουκέτο του και τέλος τα συναισθήματα και οι αξίες των ανθρώπων είναι τί άλλο; Μα φυσικά το περιεχόμενο του θησαυρού! Ο ίδιος ο θησαυρός αν θέλετε." " Ο άνθρωπος γεννήθηκε για να προσφέρει και εμείς νομίζουμε πως υπάρχουμε για να λάβουμε. Ναι να λάβουμε, μόνο όταν μάθουμε να προσφέρουμε. Και προσφορά δεν είναι «δίνω» ότι υλικό αγαθό μου περισσεύει, είναι μαθαίνω να μάχομαι, να αναγνωρίζω, να θαυμάζω και να βοηθάω τον συνάνθρωπό μου. "