Η ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ

Eκφραστικοί μου καλημέρα,

ελπίζω να σας βρίσκω καλά.

Καιρό έχω να σας παρουσιάσω - προτείνω μία ταινία.

Βασικά, καιρό έχω να δω μια ταινία που θεωρώ πως έχει κάτι το ξεχωριστό και ενδιαφέρον ή αν θέλετε πρωτότυπο, ως ιδέα.

Παρακολουθώ ταινίες, παρακολουθώ σειρές, στο παρελθόν δημοσίευα τις προτάσεις μου πιο συχνά στο μπλοκ αλλά το τελευταίο διάστημα δεν είδα κάτι που να θεωρούσα πως ήταν πολύ ιδιαίτερο. Άλλωστε, πολλές ταινίες που όντως αξίζουν, διαφημίζονται και τις γνωρίζετε ήδη.

Ωστόσο, έχω μια ταινία να σας προτείνω που ίσως και να μην την ξέρετε, ειδικά αν δεν έχετε νετφλιξ. 

Πάμε λοιπόν, για ένα ισπανικό φιλοσοφικό (δεν θα το έλεγα προσωπικά αλλά εκεί την κατατάσσουν) θριλεράκι.

Αν σοκάρεστε εύκολα από ταινίες και σιχαίνεστε επίσης εύκολα, μη την δείτε.

Αν σας αρέσουν ταινίες με πειράματα, δείτε τη.

"Πλατφόρμα": Τα επίπεδα της Κολάσεως

H ισπανική (βασκική) "Πλατφόρμα" (94’) σε σενάριο των David Desola, Pedro Rivero και διεύθυνση φωτογραφίας του Jon D. Domínguez, με τον Iván Massagué στον πρώτο ρόλο και τους εκπληκτικούς Antonia San Juan, Zorion Eguileor, Emilio Buale, Alexandra Masangkay, πρωτοβγήκε τον Σεπτέμβριο του 2019 στο Φεστιβάλ του Τορόντο. Εκεί έλαβε το "People's Choice Award for Midnight Madness" και θριάμβευσε στο Sitges Film Festival της Καταλωνίας, ενώ στη συνέχεια έτυχε παγκόσμιας διανομής από το Netflix.

Η ιστορία εκτυλίσσεται σε ένα ίδρυμα-φυλακή που μπαίνουν όσοι έχουν κάνει κάτι, αλλά και εθελοντές με την προοπτική μιας ανταμοιβής μόλις ολοκληρώσουν την ποινή τους. Η εκπληκτική σύλληψη είναι πως η φυλακή ξεκινάει από το ισόγειο-διοίκηση και εκτείνεται σε αγνώστου αριθμού επίπεδα προς τα κάτω. Η κάθετη δομή της φυλακής συμβολίζει την ανισότητα μεταξύ των ανθρώπων, τις τάξεις.

Στο κάθε υπόγειο επίπεδο μένουν δύο κατάδικοι. Ο κάθε φυλακισμένος έχει δικαίωμα να πάρει ένα αντικείμενο μαζί του. Στο κέντρο του επιπέδου υπάρχει μια μεγάλη ορθογώνια τρύπα από την οποία κατεβαίνει κι ανεβαίνει η "πλατφόρμα", η οποία στην ουσία είναι ένα τραπέζι γεμάτο φαγητά, γλυκά και φρούτα σε εκπληκτικά σκεύη παρασκευασμένα στο επίπεδο μηδέν-διοίκηση που στην ουσία είναι μια σούπερ γκουρμέ κουζίνα με πολλούς σεφ, υπό την επίβλεψη του μετρ-διοικητή. Τα φαγητά κατεβαίνουν σε κάθε όροφο για λίγα λεπτά και οι φυλακισμένοι τρώνε ό,τι προλάβουν.

Στα πάνω επίπεδα τρώνε καλά και συχνά σπαταλούν, ή καταστρέφουν το φαγητό από αδιαφορία για τους άλλους, ή και επίτηδες. Η πλατφόρμα-τραπέζι κατεβαίνει τα επίπεδα με αποτέλεσμα κάποιοι να τρώνε αποφάγια και κάποιοι τίποτα. Αν κάποιος κρατήσει φαγητό, το σύστημα τον βλέπει και τον τιμωρεί με αφόρητη ζέστη ή αφόρητο κρύο (Κόλαση). Έτσι, ο έγκλειστος υποχρεώνεται να πετάξει στην τρύπα την τροφή που κράτησε. Το σύστημα ανάλογα με την υποταγή και τη συμπεριφορά που δείχνει ο καθένας αλλάζει επίπεδο προς τα κάτω ή προς τα πάνω.

Η αλληγορία της ανθρωποφαγίας

Κεντρικός ήρωας είναι ο Γκόρενγκ –μια φυσιογνωμία με μουσάκι αλλά Δον Κιχώτη– που μπήκε εθελοντικά για έξι μήνες προκειμένου να κόψει το τσιγάρο και να πάρει το "πιστοποιητικό". Ευπειθής στο σύστημα, ονειροπόλος, ανθρωπιστής επιλέγει να πάρει μαζί του στη φυλακή το βιβλίο του Θερβάντες "Δον Κιχώτης". Ο εγκλεισμός του ξεκινάει από το επίπεδο 48 όπου θα συγκατοικήσει με ένα ηλικιωμένο, φονιά εξ αμελείας, τον Τριμαγκάσι που είχε επιλέξει να πάρει μαζί του ένα φοβερό μαχαίρι του σεφ, το samurai plus, ο οποίος θα τον χαρακτηρίσει "σαλιγκάρι" και θα του εξηγήσει τον μηχανισμό της φυλακής.

Τα δύο αντικείμενα επιλογής συμβολίζουν το πνεύμα και τη σάρκα αντίστοιχα, σε μία διαπάλη, η οποία θα εξελιχθεί με τραγικά κρεσέντο, καθώς οι δύο συγκρατούμενοι θα βρεθούν στο επίπεδο 132. Ο Γκόρενγκ που αρχικά αρνείται να φάει αποφάγια, θα διαπιστώνει πως στους πολύ κάτω ορόφους σημειώνονται κρούσματα ανθρωποφαγίας.

Παρενθετικά εδώ κάποιοι ξένοι κριτική κάνουν λόγο για τον Ισπανό Χάνιμπαλ Λέκτερ, αλλά πρόκειται για λάθος. Ο Λέκτερ έτρωγε ανθρώπινη σάρκα από ιδιοτροπία, από σνομπισμό και κακία. Στην κάθετη φυλακή της πλατφόρμας, η ανθρωποφαγία είναι επιβίωση και εν τέλει είναι συμβολική. Στη ζωή όλοι είμαστε "ανθρωποφάγοι", ο ένας επιβιώνει συχνά εις βάρος του άλλου, όπως οι "πλούσιοι" των πάνω ορόφων. Η "πολεμική ιατρική" που αποφάσισε να εφαρμόσει η Γαλλία για τους άρρωστους από κορονοϊό, systeme Morphee, είναι κατά κάποιο τρόπο ανθρωποφαγική...

Η ανισορροπία του συστήματος

Στις σκληρές φάσεις που εκτυλίσσονται, ο ήρωας θα διαπιστώσει ότι η αλλαγή επιπέδου δεν είναι αυθόρμητη, με αποτέλεσμα να εύχεται πια απλώς να αντέξει και να βγει. Η πτώση του κάτω από τον πιθανολογούμενο πάτο του 200ου επιπέδου και με τη βοήθεια και νέων συγκάτοικων θα καταλήξει στη λύση πως αν έτρωγαν όλοι ίδιες μερίδες θα έφτανε το φαγητό για όλους.

Η άρνηση όμως των συγκρατούμενων να συμμορφωθούν στην ιδέα των μερίδων θα οδηγήσουν τον Γκόρενγκ σε ακραίες καταστάσεις. Θα φάει το βιβλίο του και ανθρώπινη σάρκα που του προσφέρεται ως δώρο αλληλεγγύης. Θα οδηγηθεί και σε πολιτικά συμπεράσματα, όπως ότι δεν υπάρχει λογική στο σύστημα της κάθετης φυλακής, πως η vida eternal που υπόσχεται ο Θεός δεν υπάρχει και ότι αξία έχει η ζωή τώρα. Τέλος, πως η διοίκηση δεν έχει συνείδηση, μπορεί όμως να έχουν λίγοι από αυτούς που δουλεύουν γι' αυτήν, αλλά και ότι ενίοτε υπάρχει αλληλεγγύη και πως όλα εξαρτώνται εν τέλει από τους εαυτούς μας.

Έτσι, ο Γκόρενγκ θα επαναστατήσει, θα υποχρεωθεί να προσχωρήσει στη βία, αλλά ένας "σοφός" θα του υποδείξει ότι χρειάζεται ένα σύμβολο για να πείσει τη διοίκηση με μια ειρηνική διαμαρτυρία… ένα πιάτο πανακότας που δεν θα φάει κανείς ούτε στο επίπεδο 250, ώστε να γυρίσει πάλι στο επίπεδο μηδέν αφάγωτη. Ο Γκόρενγκ μαζί με τον σύντροφό του θα υπερασπιστεί με τη βία το σαρκαστικό σύμβολο της πανακότας, που όμως θα αναλωθεί σε ένα απόγειο αλληλεγγύης και ανθρωπιάς μόλις βρουν ένα "παιδί" στον πάτο της φυλακής και το οποίο γίνεται το νέο σύμβολο της επανάστασης και της ζωής.

Έτσι κάπως "ο γυμνός πίθηκος" του Ντέσμοντ Μόρρις θα εξανθρωπιστεί μέσα από την κάθαρση του αίματος και από την ίδια την ελπίδα της ζωής. Θα έλεγε κανείς ότι η ταινία του Γκάλντερ Γκαζτέλου-Ουρούτια με την πλατφόρμα-ασανσέρ καταγράφει συνοπτικά και συμπυκνωμένα την ανισορροπία του συστήματος, αλλά και τα πάνω και κάτω της ζωής. Βλέποντας την ταινία στις συνθήκες καραντίνας του κορονοϊού, όλοι οι προβληματισμοί και οι φάσεις του ήρωα έρχονται να στοιχειώσουν τους δικούς μας εφιάλτες… Τώρα πια όλοι ξέρουμε ότι η Κόλαση κι ο Παράδεισος είναι εδώ.

Πηγή:https://slpress.gr/politismos/quot-h-platforma-quot-ena-filosofiko-thriler-eidomeno-stis-synthikes-pandimias/

Θα ήταν άδικο να μην μοιραζόμουν μαζί σας την επάνω εξαιρετική για εμένα ανάλυση - παρουσίαση του έργου..... Επισκεφτείτε την πηγή για πολύ περισσότερες ενημερώσεις.

Να πω πως δεν θεωρώ πως έγινε συσχετιση καραντίνας κορωνοιου και ταινιας, για εμενα αυτο (το αναφέρω αυτο επειδη στο τέλος της επανω αναλυσης υπαρχει μια τετοια τοποθετηση έστω και πιο γενικευμένα) αλλά σίγουρα, αυτη η πλατφόρμα ειναι η καθημερινότητα του κόσμου μας. Δεν αλλάζει τίποτα απολύτως εκτος απο το οτι εκει υπαρχουν δυο συγκάτοικοι ενω στην πραγματικη ζωη, αμέτρητοι, που σημαίνει, πιο μεγάλος εχθρος και πιο άγριος θανατος (τα παραδείγματα άλλωστε ειναι καθημερινά  και απάνθρωπα)

Στην ταινία, ένας μαύρος παλεύει για να σώσει για την ανθρωπότητα και στην πραγματικότητα, ένας μαύρος δολοφονήθηκε από την ανθρωπότητα. Και αυτό, είναι μόνο ένα παράδειγμα.

Εξαιρετικές ερμηνείες, ιδιαίτερη ταινία, ψυχεδελική σε κάποια σημεία, ισπανική ατμόσφαιρα λατρεμένη, ωμή σε κάποιες σκηνές, που κατά τη γνώμη μου σε ενα δυο σημεία δεν θα έπρεπε αν και καταλαβα πως στοχευουν οι συντελεστές στον ρεαλισμό και φυσικα με τα μηνύματά της, τις φιλοσοφίες και τους στοχασμούς της. Έπιασα τον ευατό μου προς το τέλος της, να αναζητώ κάτι άλλο ή ίσως και κάτι ακόμη, δεν το είχα αλλά δεν πειράζει. Ειναι μια ταινια που θα σου μεινει. 

Ορίστε και το τρέιλερ για να πάρετε μια πιο έντονη γεύση.

Watch On The Platform, Only on Netflix: https://www.netflix.com/title/81128579 SUBSCRIBE: https://bit.ly/29qBUt7 About Netflix: Netflix is the world's leading streaming entertainment service with over 167 million paid memberships in over 190 countries enjoying TV series, documentaries and feature films across a wide variety of genres and languages. Members can watch as much as they want, anytime, anywhere, on any internet-connected screen. Members can play, pause and resume watching, all without commercials or commitments. The Platform | Main Trailer | Netflix https://youtube.com/netflix In a prison where inmates on high floors eat better than those below, who get the scant scraps, one man tries to effect change so everyone gets enough.

Είναι δυνατή ταινία αλλά πρέπει να σου αρέσει αυτό το είδος για να τη δεις, διαφορετικά εύκολα επηρεάζεσαι, σιχαίνεσαι και την αφήνεις στη μέση.

Αν την έχετε δει ή την δείτε, θα χαρώ να μάθω τις απόψεις σας!

Φιλιά σε όλους!

Να ειστε καλά!