Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Μια ζεστή βραδιά τέχνης για το νέο βιβλίο "Λειψώ" της Κατερίνας Γιαμά

 

Kαλημέρα και καλ΄ή εβδομάδα, εκφραστικοί μου.

Ελπίζω να σας βρίσκω καλά.

 

Εχθές το απόγευμα παρακολούθησα την παρουσίαση του νέου βιβλίου «Λειψώ» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Bookstars της δημοσιογράφου, ποιήτριας και συγγραφέα Κατερίνας Γιαμά, μια ιδιαίτερα ζεστή και καλλιτεχνική βραδιά που πραγματοποιήθηκε στον Εναλλακτικό Πολυχώρο «Τέχνης Δρώμενα» στη Χαλκίδα. Η ατμόσφαιρα ήταν συγκινητική, με τη συγγραφέα να μιλά για το έργο της με ειλικρίνεια και βαθιά προσωπικό τόνο.

 


 

Στην παρουσίαση συμμετείχαν άνθρωποι που συνέβαλαν με διαφορετικούς τρόπους στη συνολική εμπειρία της εκδήλωσης:

Μαργαρίτα Παπαγεωργίου, φιλόλογος και ποιήτρια, η οποία ανέλυσε με ευαισθησία τα θεματικά στρώματα και την ποιητικότητα του βιβλίου, το οποίο επιμελήθηκε και έζησε εκ των έσω.

Κάλλια Βαβουλιώτη, διεθνολόγος και ποιήτρια, που πρόσθεσε μια πιο σύγχρονη, τρυφερά ανθρώπινη και φιλική προσέγγιση στη βραδιά.

Το μουσικό σχήμα Witchberries, η Κατερίνα Σέγκου και η Τζίνα Καρδιόλακα, έντυσαν τη βραδιά με τους ιδιαίτερους ήχους τους, δημιουργώντας μια ατμόσφαιρα πλήρως εναρμονισμένη με το πνεύμα του βιβλίου.

Έλενα Γλωσσιώτη, συγγραφέας παιδικών βιβλίων, μοιράστηκε τη δική της ανάγνωση και τη συναισθηματική επίδραση που της άφησε το κείμενο.

 


Περιγραφή

Και όμως ζουν ανάμεσά μας. Το προσωπείο τούς προστατεύει από το να εκτεθούν, αλλά αποκαλύπτει την ευάλωτη, ανθρώπινη φύση τους. Η ευτυχία τους έχει χαθεί από καιρό, πασχίζουν, τρώνε τις σάρκες τους για να την επαναφέρουν αλλά η ευάλωτη φύση τους συνεχώς τους διαψεύδει. Άνθρωποι της επαρχίας, που βλέπουν τον ορίζοντα της θάλασσας σαν διέξοδο, οχυρώνονται πίσω από τον κακό τους εαυτό, οπλίζονται ταυτόχρονα για να τον αντιμετωπίσουν. Τον φοβούνται αλλά και τον επικαλούνται, τον «φωνάζουν» αλλά και τον αναγκάζουν να σωπάσει. Αυτοί που ζουν δίπλα τους ακούνε, υποψιάζονται, σχολιάζουν ψιθυριστά αλλά δεν παρεμβαίνουν στο όνομα των ευαίσθητων, προσωπικών τους δεδομένων. Μόνο μια υποψία χαράς χωράει να μπει απ’ τη χαραμάδα των σπιτιών τους. Η υποψία ότι ο έρωτας είναι ο μόνος καλός τους εαυτός.

 

Ήταν μια παρουσίαση που ανέδειξε όχι μόνο το βιβλίο, αλλά και την ίδια τη δημιουργική διαδικασία, αφήνοντας μια δυνατή εντύπωση σε όλους τους παρευρισκόμενους.

Χάρηκα πολύ που είδα ανθρώπους της τέχνης, των γραμμάτων και μοιραστήκαμε αυτή τη στιγμή.

 

Είχα καιρό να παρευρεθώ σε αντίστοιχη εκδήλωση, να δω τους ανθρώπους  που είδα, και πραγματικά χάρηκα πολύ. Γέμισα και αισθάνθηκα πληρότητα.  

 

Καλοτάξιδο να είναι και πολυαγαπημένο, Κατερίνα μου. Θα το απολαύσω σύντομα.


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Οι κουρτίνες της γιαγιάς Χρυσάνθης

  Πηγή Η γιαγιά Χρυσάνθη ξύπνησε πολύ πρωί. Ο ήλιος  είχε αρχίσει να φωτίζει δειλά το σαλόνι της. Οι σκιές πάνω στα έπιπλα έλιωναν αργά και το φως χάιδευε τις λευκές κουρτίνες της, εκείνες με το κέντημα που είχε φτιάξει η ίδια, χρόνια πριν. Δεν ήταν απλές κουρτίνες. Τις είχε φτιάξει η ίδια, ώρες ατέλειωτες στα χέρια της, βελονιά τη βελονιά, τότε που είχε υπομονή και τα χέρια της δεν έτρεμαν. Τότε που οι μέρες ΄ήταν διαφορετικές. Τότε που όλα γίνονταν πιο αργά, πιο απλά, πιο ήρεμα. Χωρίς πίεση, χωρίς ρολόγια και προθεσμίες. Οι κουρτίνες της κρέμονταν σαν ανάλαφρα σύννεφα μπροστά στα παράθυρα. Ήταν σχεδόν διάφανες. Άφηναν το φως να μπει αλλά κρατούσαν για τον εαυτό τους τη σιωπή και τη λαχτάρα της. Εκεί στεκόταν κάθε τόσο, τραβούσε λίγο τη μία και μετά λίγο την άλλη, με τα λεπτά της δάχτυλα, εκείνα που πια κουράζονται γρήγορα, και κοίταζε έξω. Ο δρόμος ήταν ήσυχος. Που και που περνούσε ένα αυτοκίνητο και έσπαγε για λίγο την ησυχία. Τίποτα ακόμα. Αλλά ήξερε ότι θα έρθουν. Της ...

ΧΟΡΟΙ ΤΗΣ ΕΥΒΟΙΑΣ

    Παραδοσιακοί χοροί Εύβοιας Εύβοια   Στο όμορφο νησί της Εύβοιας ο κορυφαίος χορός είναι ο καβοντορίτικος ή καλλιανιώτικος που χαρακτηρίζεται από ένα ιδιαίτερο χορευτικό και μουσικό στυλ. Άλλοι χοροί του νησιού είναι ο συρτός και ο µηλωνιάτικος, παραλλαγή του συρτού χορού. Στην περιοχή χορεύεται ακόµα ο λεγόµενος όρθιος μπάλος (διαφοροποιείται από τον κυκλαδίτικο µπάλο) από ένα ή δύο ζευγάρια. Βόρειο Εύβοια   Στη Β. Εύβοια συναντάµε περισσότερο τους λεγόµενους στεριανούς χορούς όπως τσάµικα, καγκέλια, πατινάδες και συρτούς. Από τους πιο διαδεδοµένους χορούς ήταν ο Χειµαριώτικος, οργανική αργή µελωδία που παιζόταν και µε φύλλο από κοτσύκι ή άλλο δέντρο. Ακολουθούσε ο Συρτός, ο Τσάµικος και κάποιες φορές χορευόταν και το ηπειρώτικο Στα Τρία. Όσον αφορά το Συρτό, όταν παρατηρήθηκε (µε βάση τις καταγραφές) ότι οι µεγάλης ηλικίας άνθρωποι δεν κάνουν δύο διαδοχικά σταυρώµατα αλλά πάτηµα και άρση, ειπώθηκε ότι τα σταυρώµατα "τα κάναν οι δασκά...