Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΆΓΟΝΕΣ ΠΑΡΑΜΟΡΦΩΣΕΙΣ - ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΚΙΚΗ



Πάλι παραμορφώθηκα,
ποδοπάτησα αγνά συναισθήματα και γέννησα νέες, κρυμμένες όψεις, θυμικών κατεστημένων.

Μακάρι να ήταν μια μουτζούρα μπλε,
είναι όμως, γκρι μάτια λύκων.

Και κάνει κρύο πια και η ζέστη, όσο τίποτα με φοβίζει.

Στο χιόνι, τα ίχνη είναι κόκκινα,
μία θηριώδη συμπεριφορά που προέρχεται καθαρά από μια παιδική ανησυχία.

Και κάποτε - χαμογελούσες σε αυτό - τώρα ανάσα υποψίας ψάχνεις.


Έκλαιγαν οι λύκοι, προσευχόμενοι για μια λειψή πανσέληνο και έκλαιγε και σε ένα παχνί, ολόκληρο αδέσποτο βοσκοτόπι.

Κάποιος αντικρούει ένα χαμόγελο,
κάποιος θλίβεται και μιαν αγάπη χάνει.

Κάποιος κοιμάται χάμω σήμερα,
συντροφιά με ένα άδειο ταγάρι
και πιο πέρα, 'κει πέρα, πιο πέρα, ταπεινά -ευλαβικά, κάποιος κείτεται νεκρός... και τη φωτιά της θλίψης αναζωπυρώνει.

Είναι μια άγονη ζωή που σύντομα θα καρποφορήσει.
 


~~ Άγονες Παραμορφώσεις - Κωνσταντίνου Κική


________

Καλημέρα, εκφραστικοί.
Το έγραψα μόλις 'χθες. Ξεχώρισα τους "μαύρους" στίχους.

Να περνάτε όμορφα! <3

Σχόλια

  1. Κικη μου οσο πας και μεστωνεις!!! Υπεροχο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' ευχαριστώ Χριστίνα μου, βελτιώνομαι το νιώθω κι εγώ.
      Σαν να ανοίγω κι άλλη πύλη τη φορά, νιώθω όμορφα. Νέες, μικρές, εσωτερικές αναζητήσεις.

      Να είσαι καλά! Τα φιλιά και την αγάπη μου!

      Διαγραφή
  2. Καλησπέρα Κική μου με μια ακόμα όμορφη στιγμή σου. Πολύ όμορφο. Καλό βράδυ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Εντυπωσιάστηκα! Αν καιέχω διαβάσει όλα σου τα ποιήματα--πιστεύω--και δεν θα πρεπε να εντυπωσιάζομαι...Υπέροχο πλήρες νοημάτων και με μια νότα αισιοδοξίας στο τέλος
    Φιλί και αγκαλιά σου αφήνω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μου αρέσει πολύ, ε΄χει δίκιο η φίλη μας όσο πας γράφεις καλύτερα!Καλημέρα όλη μέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να

ΔΙΑΦΟΡΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΜΠΛΟΚΟΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΜΑΣ

Κρατώ στα χέρια μου το Λογοτεχνικό Ημερολόγιο 2020 απο το Λογοτεχνικό Περιοδικό της Κεφαλλονιάς "Κέφαλος" , όπου συμμετέχω με τρία έργα μου. Ξεφυλλίζοντας το, ανάμεσα σε τόσους δημιουργούς και έργα, νιώθω υπερήφανη και ευγνώμων. Τα συγχαρητήρια μου, σε όλους! Eπίσης, ΕΔΩ, μπορειτε να διαβασετε μια υπέροχη συνέντευξη του δικού μας "Σκρουτζάκου"  Giannis Koutris !! Συγχαρητήρια αγαπημένε μου φίλε! Ακόμη, σας έχω δύο εξαιρετικές προτάσεις, δικών μας πάλι, αγαπημένων προσώπων! "Στα παπούτσια των άλλων¨" το νέο βιβλίο της Μαρίας Κανελλάκη, εκδ. 24γραμματα Ανατομικές ιστορίες παντός καιρού και εδάφους, σε ποικιλία δερμάτων και χρωμάτων, για όλες τις (χ)ώρες και για όλα τα πέλματα. Η νέα τάξη υποδημάτων θέλει έντονες αντιθέσεις και άτολμους βηματισμούς. Σ’ αυτό το καλαπόδι κατασκευάστηκαν και οι ιστορίες του βιβλίου. Ψηλοτάκουνες γόβες για «φλατ» ήρωες και παπούτσια γδαρμένα για ανθρώπους-λουστρίνια. Ολοκαίνουργια

Η Μπάμπουσκα

  Κεντρική ιδέα Κύκλου #1:   «Μια γυναίκα, επισκέπτεται έναν επώνυμο συγγραφέα. Του κάνει μια ελκυστική πρόταση να της γράψει τη βιογραφία της. Ο συγγραφέας θα την αναζητήσει τις αμέσως επόμενες μέρες για να προχωρήσουν. Η γυναίκα όμως έχει εξαφανιστεί»   Ένα από τα πράγματα που σιχαινόταν ήταν η ανυπόφορη ζέστη. Μια τέτοια, καυτή κυριολεκτικά μέρα, ήταν θάνατος γι' αυτόν. Το μόνο που ήθελε από το πρωί που άνοιξε τα βλέφαρά του, ήταν να έρθει το απόγευμα, που μόνος πια, αγκαλιά στον καναπέ με τον Σνούπι, τον γάτο του, θα έτρωγε κάτι δροσερό παρακολουθώντας την αγαπημένη του ταινία. Ήταν άλλωστε Παρασκευή, η καλύτερη μέρα. Είχε ένα ολόκληρο Σαββατοκύριακο για να απομακρυνθεί από τους ανθρώπους και την κοινωνία. Ότι καλύτερο γι' αυτόν. Τα Σαββατοκύριακα ζούσε, τις άλλες μέρες απλώς επιβίωνε. Καθώς γέμιζε το μπολάκι του Σνούπι με νερό, σκέφτηκε πως θα έπρεπε να κατεβάσει τα σκουπίδια και επί ευκαιρίας, να ταΐσει και να ποτίσει τα αδέσποτα της γειτονιάς, όμως ο εκκωφαντικός ήχος