Βαριά νερά,
μέσα τους, πυρομαχικά.
Ο πόλεμος δεν ζητάει άδεια.
Ο χρόνος κλέβει κομμάτια.
Το σώμα βυθίζεται χωρίς ήχο.
Σκηνές πάνω στο νερό,
ένας κόσμος που πλέει χωρίς λόγο.
Τενεκέδες, σκουριασμένοι, γεμάτοι λάσπη.
Η λάσπη μεταμορφώνει,
αλλά δεν θεραπεύει.
Αθερίνες.
Επιπλέουν,
όμως δεν ξέρουν πια να κολυμπήσουν.
Κάθε στροφή στο νερό,
ένας θρήνος χωρίς φωνή.
Απόψε, το αφιέρωμα στο πετρέλαιο.
Πετρέλαιο, που φεύγει χωρίς να αφήνει ίχνη.
Η λεία του, αυριανή υπόσχεση,
που θα ταξιδέψει, μακριά.
Τα ίχνη του, σβήνουν.
Μπαρούτι.
Τελείωσε.
Το φυτίλι σβήνει, στάχτη παντού.
Η νάρκη στον αέρα.
Δίχτυ.
Η βάρκα γεμάτη,
χωρίς προορισμό.
Επιπλέω.
Χωρίς βάρος,
χωρίς μέλλον.
Κική Κωνσταντίνου
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ