Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Μου ’δωσες τη φαντασία (σαν να μου ’δινες ψωμί…).


Δεν είχες πολλά.
Μόνο βλέμμα καθαρό
και κάτι χέρια
που σήκωναν όλο τον ουρανό.

Έπαιρνες το φως απ’ τις χαραμάδες
και το ’κανες παραμύθι.
Μια σβησμένη τηλεόραση
κι εσύ μπροστά της,
να μου λες ιστορίες
χωρίς εικόνες —
μονάχα φωνή,
μονάχα ψυχή.

Έφτιαχνες ήρωες απ’ τα παλιά σου ρούχα,
σπίτια από μαξιλάρια,
κι έναν ήλιο από το φως του φακού
κάτω απ’ το σεντόνι.

Μιλούσες με τα πράγματα
και σ’ άκουγαν.
Ακόμη κι ο χρόνος
καθόταν πλάι σου,
σαν φίλος παλιός,
που δεν τον φοβόσουν.

*

Σε θυμάμαι να κάθεσαι στην άκρη του κρεβατιού,
όχι για να με προσέχεις —
μα για να με ταξιδέψεις.
Και με πήγες παντού.
Σε βουνά που δεν είχαμε δει,
σε θάλασσες που δεν είχαμε χρήματα να φτάσουμε.
Εκεί, μες στις λέξεις σου,
όλα τα μπορούσαμε.

*

Έμαθα από σένα
να βλέπω με τα μέσα.
Να χτίζω με το τίποτα.
Να κάνω παρέα με τη σιωπή.
Και να πιστεύω
πως ο κόσμος φτιάχνεται
κάθε φορά που τον κοιτάς αλλιώς.

Δεν ξέρω αν με λένε
όνειρο ή κόρη σου.
Ξέρω μονάχα
πως όταν κλείνω τα μάτια
είσαι εσύ που ζωγραφίζεις μέσα μου
ό,τι υπάρχει.

Και κάθε λέξη μου
είναι μια κλωστή
απ’ τις σιωπές σου.

*

Τώρα γράφω.
Για σένα.
Για μένα.
Για εκείνα τα βράδια
που μου χάριζες
τον κόσμο —
με ένα χαμόγελο και μια φαντασία
που δεν τελειώνει.

Γιατί εσύ, πατέρα,
δεν μου έδωσες μόνο ζωή.
Μου ’δωσες έναν τρόπο
να τη βλέπω.

Κική Κωνσταντίνου

 

* Η φαντασία που μας ενώνει — ένα ταξίδι από γενιά σε γενιά

Αυτό το ποίημα το έγραψα για τον πατέρα μου, τον άνθρωπο που με δίδαξε πώς να βλέπω τον κόσμο με τα μάτια της καρδιάς και να χτίζω όνειρα με τα ίδια μου τα χέρια.

Αλλά η φαντασία που μού χάρισε δεν γεννήθηκε ξαφνικά με εκείνον. Έρχεται από πιο παλιά — από τον παππού μου, που παρότι δεν ήξερε γράμματα, έπλαθε ιστορίες και παραμύθια με το βλέμμα του και τα χέρια του.

Αυτή η αστείρευτη δύναμη να δημιουργείς κόσμους μέσα από το τίποτα, να ζωντανεύεις τη σιωπή και να ταξιδεύεις με λέξεις, περνάει από γενιά σε γενιά στην οικογένειά μας.

Το ποίημα είναι αφιερωμένο στον πατέρα μου — τον δημιουργό της δικής μου φαντασίας, με αφορμή την ημέρα του πατέρα — και σε όλους τους πατεράδες που φωτίζουν με αγάπη και όνειρα τη ζωή των παιδιών τους.


Σας φιλώ και σας εύχομαι μια καλή εβδομάδα!


Σχόλια

  1. Υποκλίνομαι με σεβασμό στην αναφορά σου στον πατέρα σου, Κική μου. Με ένα σου ποίημα μοναδικό. Πραγματικά δεν έχω λόγια, καλή μου, μοναδική στιγμή. Πόσο φώς έχεις στην καρδιά σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιάννη μου αγαπητέ, τα λόγια σου με συγκίνησαν βαθιά…
      Η μνήμη του πατέρα μου είναι πάντα φάρος στη ζωή μου, και νιώθω ευλογία όταν μπορώ να αποτυπώνω την αγάπη αυτή μέσα σε λίγους στίχους.
      Το ότι άγγιξε και εσένα το ποίημα μου, σημαίνει για μένα πάρα πολλά.
      Σε ευχαριστώ από καρδιάς για την καλοσύνη και την ευαισθησία σου.
      Να είσαι πάντα καλά και να σε συντροφεύει φως στη δική σου διαδρομή! 🌟

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

ΝΑ ΜΕ ΧΑΙΡΕΣΤΕ ΒΡΕ! :) :)

Εκφραστικοί φίλοι καλημέρα! Καλό μήνα να έχουμε! Σήμερα είμαι πολύ χαρούμενη διότι έχω γενέθλια! Και δεν κάνω πλάκα! ;)  Και πρωτομηνιά και πρωταπριλιά, τί άλλο θέλω; Εμ βέβαια, σαν εκφραστικός άνθρωπος που θα γινόμουν, ήξερα εγώ όταν επέλεγα ημερομηνία; :P Mεσα στα ψέματα έσκασα μούρη στη γη. Ξέρετε, για να κάνω πιο εκφραστικά τα ψέματά μας. ;) Εντωμεταξύ τώρα θυμήθηκα πως στα πρώτα πάρτυ γενεθλιών που έκανα στο Δημοτικό σχολείο δεν είχα βρει προσκλητήρια στο χωριό και καλούσα με το στόμα τους συμμαθητές στο σπίτι και εκείνοι νομιζαν πως τους κορόιδευα. Βεβαια ολοι ήρθανε μετά! Εντάξει, όχι να το παινευτώ αλλά θα το παινευτώ. Κυρίως όταν ήμουν μικρή έκανα πολύ όμορφα πάρτυ γενεθλίων. Τι ωραίες στιγμές. :) Να, ένα τέτοιο πάρτυ θα σας κάνω σήμερα! Τώρα θα μου πείτε 28 χρονών γαιδούρα (διότι τα 28 κλείνω) θες και πάρτυ; Αλλά ναι θέλω, άλλωστε μέχρι τα 100 που έχω σκοπό να φτάσω νεογέννητο θεωρούμε ακόμη. :P Πορτοκαλαδίτσα;  ...

ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ.

Πόσες; Πόσες κορδέλες σέρνεις μαζί σου και τις κάνεις νύφες για πεταλούδες; Πές μου! Πές μου, πόσες; Γιατί; Γιατί δε μιλάς; Γιατί; Πές μου! Πές μου! Πόσα ξερόκλαδα κρατάς στο χέρι και τα κάνεις κλωνάρια μιας ζωής; Πόσα; Πές μου, πόσα; Κοίτα με Κοίτα με για λίγο μόνο! Κοίτα με! Γιατί στρέφεις πάντα το βλέμμα στον ουρανό; Γιατί; Πές μου! Πές μου! Πόσες στάχτες μαζεύεις κάθε χρόνο από το τζάκι και τις κάνεις φωλιά για χελιδόνια; Πόσες; Ε; Πές μου, πόσες; Μη μου γυρνάς τη πλάτη! Όχι, όχι μη μου τη γυρνάς! Πές μου! Μόνο πές μου! Πόσα; Πόσα χρώματα συγκεντρώνεις όλο το χρόνο για να συνθέσεις την αναγέννηση της μάνας Γής; Πές μου! Πόσο χρόνο διαθέτεις για να ανασάνεις, να φυσήσεις και να σκορπίσεις στον κόσμο μας με την ανάσα σου, ελπίδα και ζωή; Πές μου! Θέλω να μάθω! Πές μου! Γιατί; Γιατί δε μιλάς; Γιατί; Πές μου! Μα πώς μπορείς να εξαπλώνεις τοσο πράσινο κάτω από τον έναστρο ουρανό και ν...