Είμαι η σιωπή που δεν τόλμησε να φωνάξει,
η σκιά που ακολουθεί το φως χωρίς να το αγγίζει.
Είμαι το φως που κρύβεται πίσω από τα σύννεφα,
η νύχτα που ψιθυρίζει όνειρα στα αυτιά της ημέρας.
Είμαι οι λέξεις που ποτέ δεν είπα,
και οι σκέψεις που τυλίγονται σαν σύννεφα στον άνεμο.
Είμαι το βλέμμα που βλέπει χωρίς να ερμηνεύει,
η φλόγα που καίει, αλλά ποτέ δεν καίγεται.
Είμαι το πέρασμα του χρόνου,
η στιγμή που το μέλλον συναντά το παρελθόν,
και ο πόνος που γεννά την ανάγκη να γίνεις δυνατός,
όταν ο κόσμος γύρω σου καταρρέει.
Είμαι το ταξίδι που δεν έχει χάρτη,
η διαδρομή που σε οδηγεί χωρίς να ξέρεις αν φτάνεις κάπου.
Είμαι το ανοιχτό βιβλίο που γράφεται κάθε μέρα,
και οι σελίδες που γίνονται θολές με το πέρασμα του χρόνου.
Είμαι ο ήχος του ανέμου που δεν ακούγεται,
και η σιωπή που διαπερνά την καρδιά σαν μυστικό.
Είμαι η αγάπη που δεν ζητάει τίποτα,
και ο πόνος που μετράει τα όριά του και συνεχίζει.
Είμαι η αρχή και το τέλος,
η αντίφαση που ανασαίνει στον ίδιο ρυθμό.
Είμαι το όνειρο που χάνεται όταν το ξυπνητήρι χτυπά,
και η αλήθεια που ξεχνιέται, αλλά πάντα επιστρέφει.
Είμαι η δύναμη που μαθαίνεις να κουβαλάς,
και η αδυναμία που ξέρει να σιωπά με το κεφάλι ψηλά.
Είμαι ο καθρέφτης που δεν βλέπει το πρόσωπο,
αλλά το φως που αντανακλά από μέσα του.
Είμαι η πορεία που δεν τελειώνει,
ο δρόμος που δεν χαράσσεται, αλλά ανακαλύπτεται.
Είμαι εσύ, είμαι εγώ,
και μαζί, είμαστε ο κόσμος που προσπαθεί να κατανοήσει την αλήθεια του.
Γιατί, στην πραγματικότητα,
είμαι το ερώτημα που δεν έχει απάντηση,
και η απάντηση που βρίσκεις μόνο όταν το ρωτάς
με την καρδιά ανοιχτή και την ψυχή γεμάτη θάρρος.
Κική Κωνσταντίνου
Όταν δίνεις το σήμα, πυροδοτείς μέσα σου μια ανεξέλεγκτη δύναμη έκφρασης, Κική μου, που παρασύρει τον αναγνώστη σου σε μονοπάτια υπέροχα και γνωστικά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ όμορφο, καλή μου φίλη. Την καλησπέρα μου.