Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η «Σονάτα του Θήτα»: Ένα βιβλίο που αγαπήσατε — τώρα ξανά διαθέσιμο με αφιέρωση

 


Καλημέρα εκφραστικοί μου,

Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας λίγα λόγια για το βιβλίο μου, «Η Σονάτα του Θήτα», ένα έργο που γεννήθηκε μέσα στην καραντίνα και ολοκληρώθηκε στις αρχές του 2024. Είναι ένα βιβλίο που κρατά μέσα του πολύ προσωπικά κομμάτια μου, μια βαθιά εσωτερική περιπλάνηση που στόχο έχει να ταξιδέψει τον αναγνώστη στην ψυχή του και στην κοινωνία γύρω του.

Έχει ήδη κυκλοφορήσει και έχει επανεκτυπωθεί τρεις φορές — κάτι που για μένα είναι πολύ σημαντικό, γιατί δείχνει ότι αυτό το «δύσκολο», λιγότερο εμπορικό είδος, μπόρεσε να βρει τον δρόμο του στις καρδιές και στις σκέψεις ανθρώπων που το αγάπησαν. Ξέρω πως δεν είναι ένα βιβλίο για μαζικές αναγνώσεις, αλλά για εκείνους που αναζητούν κάτι βαθύτερο, κάτι να αγγίξει την ψυχή τους.

Παρόλο που δεν είναι η πρώτη φορά που μοιράζομαι το βιβλίο μαζί σας, θα ήθελα να σας ενημερώσω πως δεν είμαι σίγουρη πότε ή αν θα ξανακυκλοφορήσει στο μέλλον. Οπότε, αν νιώθετε ότι θέλετε να το έχετε, να το κρατήσετε δικό σας, τώρα είναι μια πολύ καλή ευκαιρία.

Μπορεί να το βρείτε και σε κάποια ενημερωμένα βιβλιοπωλεία — αυτό εξαρτάται — αλλά για να είστε σίγουροι και να αποκτήσετε ένα αντίτυπο ενυπόγραφο και με προσωπική αφιέρωση από εμένα, μπορείτε να επικοινωνήσετε απευθείας μαζί μου στο kikh_k@hotmail.com.

Η «Σονάτα του Θήτα» δεν είναι μόνο ένας τίτλος. Είναι ένα παιχνίδι λέξεων με τη λέξη «θάνατος», που με οδήγησε να δημιουργήσω κάτι μοναδικό — μια σύνθεση τριών ενότητων:

  • Στην πρώτη, ποιητικοί μονολόγοι που αφηγούνται τις μέρες και τις ψυχές χωρίς συγκεκριμένο ήρωα,

  • στη δεύτερη, μικρά «θραύσματα ποιημάτων» που σπάνε και γιατρεύουν την ψυχή ταυτόχρονα,

  • και στην τρίτη, έναν θεατρικό μονόλογο όπου μια γυναίκα παλεύει με τους φόβους και τον θόρυβο της ύπαρξης, αρνούμενη να παραδοθεί.

Είναι ένα βιβλίο που με γέμισε εμένα ως δημιουργό, και με συγκινεί κάθε φορά που μαθαίνω πως το διάβασε κάποιος και το ένιωσε δικό του.

Σας ευχαριστώ όλους για την αγάπη και την υποστήριξη που του δείξατε μέχρι τώρα. Ελπίζω να συνεχίσει να βρίσκει τον δρόμο του σε όσους αναζητούν να ακούσουν τη φωνή της ψυχής μέσα από τις σελίδες του.

Με όλη μου την αγάπη,

Κική  

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Al

Καλημέρα εκφραστικοί μου, ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Α μφιταλαντεύτηκα πολύ για το εάν πρέπει και εάν θέλω πράγματι να κάνω αυτή την ανάρτηση και πότε, και τελικά αποφάσισα πως θέλω. Η ψυχή μου δηλαδή, θέλει.  Ί σως συνέβαλε και το γεγονός ότι η τελευταία μου ανάρτηση στο blog είχε ιδιαίτερα μεγάλη απήχηση, κάτι που ένιωσα σαν σημάδι πως "περιμένετε" να διαβάσετε κάτι από εμένα.   Παρότι μου ζητήθηκε νωρίτερα να ανοίξω την καρδιά μου και να πω όσα νιώθω, δεν το έκανα και δεν το μετανιώνω. Το έκανα όμως εκεί που έπρεπε, την ώρα που έπρεπε, και βλέποντας ένα ανθρώπινο ενδιαφέρον για το αν είμαι καλά, εγώ.  Τούτη η ανάρτηση, λοιπόν, δεν θα δημοσιευθεί τη στιγμή που γράφεται, θα προγραμματιστεί και θα δημοσιευθεί λίγο αργότερα και ίσως να είναι η πρώτη φορά που θα έχω κλειστά τα σχόλια και ο λόγος αυτού, γιατί το αντιλαμβάνομαι σαν μία πράξη "Αντίου".  Η παρομοίωση ποιητικά, θα ήταν σαν να κλείνεις μια πόρτα και να μην έχεις ανάγκη να ακούσεις ή να δεις κάτι άλλο γιατί...

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Η Μουσταλευριά

Καλημέρα εκφραστικοί μου! Ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Σήμερα ένιωσα την ανάγκη να γράψω ένα διήγημα από εκείνα, τα αγαπημένα, που με γυρίζουν τόσο πίσω, σε μια ζεστή αγκαλιά… Ήταν απόγευμα, πριν λίγες μέρες, όταν με κέρασαν μια μουσταλευριά από ένα μικρό μίνι μάρκετ της γειτονιάς μου. Το φτιάχνει μια τοπική, οικογενειακή επιχείρηση. Δεν ξέρω αν ήταν η γεύση της, η υφή της ή η μυρωδιά του μούστου που με χτύπησε κατευθείαν στην καρδιά. Πάντως, δεν ήταν ούτε τόσο νόστιμη ούτε τόσο όμορφη (εξωτερικά) όπως ήταν η δική της. Ξαφνικά βρέθηκα αλλού. Σαν να γύρισα πίσω, πολλά χρόνια πριν. Εκεί, στο χωριό… Στην αυλή της γιαγιάς, της δικής μου της λεβέντισσας. Με το χώμα να μυρίζει φθινόπωρο και τα τζιτζίκια να έχουν πια σωπάσει. Με τα ρούχα πλυμένα στο πλυσταριό και έπειτα απλωμένα στο  σχοινί και το πατητήρι γεμάτο σταφύλια που μας περίμεναν υπομονετικά. Κι όλα αυτά πλαισιωμένα με τη μυρωδιά του ασβέστη όταν ασβέστωνε το σπίτι της. Η εποχή του τρύγου… Αχ, αυτή η εποχή πόσο γρήγορα πάντ...