Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η Γέφυρα των Λόγων



Πρόσφατα, έλαβα ένα μήνυμα,
μια φωνή από τον αέρα των λέξεων,
ένα μικρό κομμάτι του κόσμου, τόσο ζωντανό,
που έγραφε: «Γράφε, γιατί εγώ έχω ανάγκη να σε διαβάζω».
Και ήταν σα να με άγγιξε η καρδιά του χρόνου,
σα να μιλούσε η ψυχή κάποιου άλλου,
και μέσα από την απλή αυτή φράση,
αναδύθηκε όλο το βάρος και το φως
μιας αλήθειας που ποτέ δεν είναι φανερή
εκτός από εκείνη τη στιγμή που οι λέξεις ξεφεύγουν
και γίνονται ζωντανές, αναστενάζοντας στην ύπαρξή μας.

Αν κάτι αξίζει πραγματικά,
είναι η δύναμη της γραφής,
η αόρατη γέφυρα που ενώνει κόσμους
σε αυτόν τον πλούσιο, μα αποξενωμένο κόσμο.
Ένας κόσμος γεμάτος προκλήσεις,
που όμως έχει ανάγκη, τόσο έντονα,
τη συναισθηματική συνοχή,
την αίσθηση πως το ένα χέρι
μπορεί να ακουμπήσει το άλλο,
μέσα από την αλήθεια και την πίστη στον άνθρωπο.

Τίποτα δεν χάνεται, σκέφτομαι,
όλα παραμένουν μέσα μας,
όπως τα λόγια που γράφουμε,
όπως τα συναισθήματα που αφήνουμε να κυλήσουν
και να αποτυπωθούν σε έναν άλλο,
σε κάποιον που μας διαβάζει και μας καταλαβαίνει.

Και έτσι, με ευγνωμοσύνη,
ευχαριστώ όλους τους συμμάχους της καρδιάς μου,
εκείνους που σιωπηλά ή με λόγια,
με αγαπούν και αγαπώ.
Γιατί η γραφή είναι μια γέφυρα
που φτιάχνουμε μαζί,
και το πιο πολύτιμο από όλα
είναι το να μπορούμε να μας ακούμε.

Κική Κωνσταντίνου

Σχόλια

  1. Θα συμφωνήσω μαζί σου, Κική μου. Η γραφή είναι μια γέφυρα που ενώνει καρδιές και σκέψεις. Μοναδική εμπειρία πραγματικά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μια γέφυρα! Τι όμορφη παρομοίωση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Τι ωραίο μήνυμα Κική μου! "Γράφε, γιατί έχω ανάγκη να σε διαβάζω". Αλήθεια πόση δύναμη μπορεί να κρύβει μία λέξη που για κάποιον να είναι ανάγκη, παρηγοριά, χάδι, άγγιγμα ψυχής.
    Πολύ ωραίο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Σας ευχαριστώ πολύ όλους από καρδιάς, Γιάννη, Woman in Blogs και Ελένη!
    Η γραφή όντως είναι αυτή η μαγική γέφυρα που ενώνει τις ψυχές μας, και τα δικά σας λόγια το αποδεικνύουν κάθε φορά.
    Είναι μεγάλη μου χαρά να ξέρω ότι οι λέξεις μου μπορούν να γίνουν ανάγκη, παρηγοριά ή ακόμα και αγκαλιά για κάποιον.
    Σας στέλνω πολλή αγάπη και ευγνωμοσύνη που είστε δίπλα μου σε αυτό το ταξίδι.
    Να είστε όλοι καλά και να συνεχίζουμε να μοιραζόμαστε όμορφες στιγμές!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Al

Καλημέρα εκφραστικοί μου, ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Α μφιταλαντεύτηκα πολύ για το εάν πρέπει και εάν θέλω πράγματι να κάνω αυτή την ανάρτηση και πότε, και τελικά αποφάσισα πως θέλω. Η ψυχή μου δηλαδή, θέλει.  Ί σως συνέβαλε και το γεγονός ότι η τελευταία μου ανάρτηση στο blog είχε ιδιαίτερα μεγάλη απήχηση, κάτι που ένιωσα σαν σημάδι πως "περιμένετε" να διαβάσετε κάτι από εμένα.   Παρότι μου ζητήθηκε νωρίτερα να ανοίξω την καρδιά μου και να πω όσα νιώθω, δεν το έκανα και δεν το μετανιώνω. Το έκανα όμως εκεί που έπρεπε, την ώρα που έπρεπε, και βλέποντας ένα ανθρώπινο ενδιαφέρον για το αν είμαι καλά, εγώ.  Τούτη η ανάρτηση, λοιπόν, δεν θα δημοσιευθεί τη στιγμή που γράφεται, θα προγραμματιστεί και θα δημοσιευθεί λίγο αργότερα και ίσως να είναι η πρώτη φορά που θα έχω κλειστά τα σχόλια και ο λόγος αυτού, γιατί το αντιλαμβάνομαι σαν μία πράξη "Αντίου".  Η παρομοίωση ποιητικά, θα ήταν σαν να κλείνεις μια πόρτα και να μην έχεις ανάγκη να ακούσεις ή να δεις κάτι άλλο γιατί...

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Η Μουσταλευριά

Καλημέρα εκφραστικοί μου! Ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Σήμερα ένιωσα την ανάγκη να γράψω ένα διήγημα από εκείνα, τα αγαπημένα, που με γυρίζουν τόσο πίσω, σε μια ζεστή αγκαλιά… Ήταν απόγευμα, πριν λίγες μέρες, όταν με κέρασαν μια μουσταλευριά από ένα μικρό μίνι μάρκετ της γειτονιάς μου. Το φτιάχνει μια τοπική, οικογενειακή επιχείρηση. Δεν ξέρω αν ήταν η γεύση της, η υφή της ή η μυρωδιά του μούστου που με χτύπησε κατευθείαν στην καρδιά. Πάντως, δεν ήταν ούτε τόσο νόστιμη ούτε τόσο όμορφη (εξωτερικά) όπως ήταν η δική της. Ξαφνικά βρέθηκα αλλού. Σαν να γύρισα πίσω, πολλά χρόνια πριν. Εκεί, στο χωριό… Στην αυλή της γιαγιάς, της δικής μου της λεβέντισσας. Με το χώμα να μυρίζει φθινόπωρο και τα τζιτζίκια να έχουν πια σωπάσει. Με τα ρούχα πλυμένα στο πλυσταριό και έπειτα απλωμένα στο  σχοινί και το πατητήρι γεμάτο σταφύλια που μας περίμεναν υπομονετικά. Κι όλα αυτά πλαισιωμένα με τη μυρωδιά του ασβέστη όταν ασβέστωνε το σπίτι της. Η εποχή του τρύγου… Αχ, αυτή η εποχή πόσο γρήγορα πάντ...