Η Γέφυρα των Λόγων

Πρόσφατα, έλαβα ένα μήνυμα,
μια φωνή από τον αέρα των λέξεων,
ένα μικρό κομμάτι του κόσμου, τόσο ζωντανό,
που έγραφε: «Γράφε, γιατί εγώ έχω ανάγκη να σε διαβάζω».
Και ήταν σα να με άγγιξε η καρδιά του χρόνου,
σα να μιλούσε η ψυχή κάποιου άλλου,
και μέσα από την απλή αυτή φράση,
αναδύθηκε όλο το βάρος και το φως
μιας αλήθειας που ποτέ δεν είναι φανερή
εκτός από εκείνη τη στιγμή που οι λέξεις ξεφεύγουν
και γίνονται ζωντανές, αναστενάζοντας στην ύπαρξή μας.

Αν κάτι αξίζει πραγματικά,
είναι η δύναμη της γραφής,
η αόρατη γέφυρα που ενώνει κόσμους
σε αυτόν τον πλούσιο, μα αποξενωμένο κόσμο.
Ένας κόσμος γεμάτος προκλήσεις,
που όμως έχει ανάγκη, τόσο έντονα,
τη συναισθηματική συνοχή,
την αίσθηση πως το ένα χέρι
μπορεί να ακουμπήσει το άλλο,
μέσα από την αλήθεια και την πίστη στον άνθρωπο.

Τίποτα δεν χάνεται, σκέφτομαι,
όλα παραμένουν μέσα μας,
όπως τα λόγια που γράφουμε,
όπως τα συναισθήματα που αφήνουμε να κυλήσουν
και να αποτυπωθούν σε έναν άλλο,
σε κάποιον που μας διαβάζει και μας καταλαβαίνει.

Και έτσι, με ευγνωμοσύνη,
ευχαριστώ όλους τους συμμάχους της καρδιάς μου,
εκείνους που σιωπηλά ή με λόγια,
με αγαπούν και αγαπώ.
Γιατί η γραφή είναι μια γέφυρα
που φτιάχνουμε μαζί,
και το πιο πολύτιμο από όλα
είναι το να μπορούμε να μας ακούμε.

Κική Κωνσταντίνου