Πάντα να κοιτάς τη θετική πλευρά,
όταν γύρω σου ο κόσμος μοιάζει σβησμένος,
όταν το φως κρύβεται πίσω από πυκνά σύννεφα,
και η ψυχή σου κλονίζεται απ’ τη σιωπή.
Αν δεν μπορείς να δεις το φως,
τότε πήγαινε πιο κοντά στο θολό, το αχνό,
και γυάλισέ το με υπομονή, με καρδιά,
μέχρι να αρχίσει να λάμπει, να γίνεται αληθινό.
Δεν είναι πάντα εύκολο, το ξέρω καλά,
ούτε κάθε μέρα φέρνει το φως της αυγής,
μα κάθε λάμψη είναι η αρχή του θαύματος,
και κάθε μικρή νίκη οδηγεί σε μια ζωή φωτεινή.
Γυάλισε το θαμπό και θα δεις,
ότι η πιο σκοτεινή νύχτα κρατά κρυμμένο το φως της αυγής,
και η καρδιά σου, αν της το επιτρέψεις,
θα το φέρει στην επιφάνεια, θα το κάνει φως αληθινό.
Μην αφήνεις τη σκιά να σε φοβίσει,
όταν η δύναμή σου σιγοκαίει μέσα σου,
γιατί ακόμα και το πιο βαρύ σκοτάδι,
κρατά την υπόσχεση μιας νέας ημέρας.
Κάθε φορά που θα νιώθεις πως χάνεσαι,
θυμήσου ότι η λάμψη του κόσμου αρχίζει από μέσα σου.
Γυάλισε το θαμπό, άφησέ το να λάμψει,
και θα βρεις την ομορφιά που πάντα περίμενε να τη δεις.
Κική Κωνσταντίνου
"...H λάμψη του κόσμου αρχίζει από μέσα σου..."
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσες όμορφες φράσεις δημιουργίες. Πόσοι στίχοι πλέκονται με της καρδιάς σου την έμπνευση. Και τελικά πόσο δίκιο έχεις, Κική μου.
Καλό μήνα, καλή μου φίλη.