Δεν είχες πολλά.
Μόνο βλέμμα καθαρό
και κάτι χέρια
που σήκωναν όλο τον ουρανό.
Έπαιρνες το φως απ’ τις χαραμάδες
και το ’κανες παραμύθι.
Μια σβησμένη τηλεόραση
κι εσύ μπροστά της,
να μου λες ιστορίες
χωρίς εικόνες —
μονάχα φωνή,
μονάχα ψυχή.
Έφτιαχνες ήρωες απ’ τα παλιά σου ρούχα,
σπίτια από μαξιλάρια,
κι έναν ήλιο από το φως του φακού
κάτω απ’ το σεντόνι.
Μιλούσες με τα πράγματα
και σ’ άκουγαν.
Ακόμη κι ο χρόνος
καθόταν πλάι σου,
σαν φίλος παλιός,
που δεν τον φοβόσουν.
*
Σε θυμάμαι να κάθεσαι στην άκρη του κρεβατιού,
όχι για να με προσέχεις —
μα για να με ταξιδέψεις.
Και με πήγες παντού.
Σε βουνά που δεν είχαμε δει,
σε θάλασσες που δεν είχαμε χρήματα να φτάσουμε.
Εκεί, μες στις λέξεις σου,
όλα τα μπορούσαμε.
*
Έμαθα από σένα
να βλέπω με τα μέσα.
Να χτίζω με το τίποτα.
Να κάνω παρέα με τη σιωπή.
Και να πιστεύω
πως ο κόσμος φτιάχνεται
κάθε φορά που τον κοιτάς αλλιώς.
Δεν ξέρω αν με λένε
όνειρο ή κόρη σου.
Ξέρω μονάχα
πως όταν κλείνω τα μάτια
είσαι εσύ που ζωγραφίζεις μέσα μου
ό,τι υπάρχει.
Και κάθε λέξη μου
είναι μια κλωστή
απ’ τις σιωπές σου.
*
Τώρα γράφω.
Για σένα.
Για μένα.
Για εκείνα τα βράδια
που μου χάριζες
τον κόσμο —
με ένα χαμόγελο και μια φαντασία
που δεν τελειώνει.
Γιατί εσύ, πατέρα,
δεν μου έδωσες μόνο ζωή.
Μου ’δωσες έναν τρόπο
να τη βλέπω.
Κική Κωνσταντίνου
* Η φαντασία που μας ενώνει — ένα ταξίδι από γενιά σε γενιά
Αυτό το ποίημα το έγραψα για τον πατέρα μου, τον άνθρωπο που με δίδαξε πώς να βλέπω τον κόσμο με τα μάτια της καρδιάς και να χτίζω όνειρα με τα ίδια μου τα χέρια.
Αλλά η φαντασία που μού χάρισε δεν γεννήθηκε ξαφνικά με εκείνον. Έρχεται από πιο παλιά — από τον παππού μου, που παρότι δεν ήξερε γράμματα, έπλαθε ιστορίες και παραμύθια με το βλέμμα του και τα χέρια του.
Αυτή η αστείρευτη δύναμη να δημιουργείς κόσμους μέσα από το τίποτα, να ζωντανεύεις τη σιωπή και να ταξιδεύεις με λέξεις, περνάει από γενιά σε γενιά στην οικογένειά μας.
Το ποίημα είναι αφιερωμένο στον πατέρα μου — τον δημιουργό της δικής μου φαντασίας, με αφορμή την ημέρα του πατέρα — και σε όλους τους πατεράδες που φωτίζουν με αγάπη και όνειρα τη ζωή των παιδιών τους.
Σας φιλώ και σας εύχομαι μια καλή εβδομάδα!
Υποκλίνομαι με σεβασμό στην αναφορά σου στον πατέρα σου, Κική μου. Με ένα σου ποίημα μοναδικό. Πραγματικά δεν έχω λόγια, καλή μου, μοναδική στιγμή. Πόσο φώς έχεις στην καρδιά σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιάννη μου αγαπητέ, τα λόγια σου με συγκίνησαν βαθιά…
ΔιαγραφήΗ μνήμη του πατέρα μου είναι πάντα φάρος στη ζωή μου, και νιώθω ευλογία όταν μπορώ να αποτυπώνω την αγάπη αυτή μέσα σε λίγους στίχους.
Το ότι άγγιξε και εσένα το ποίημα μου, σημαίνει για μένα πάρα πολλά.
Σε ευχαριστώ από καρδιάς για την καλοσύνη και την ευαισθησία σου.
Να είσαι πάντα καλά και να σε συντροφεύει φως στη δική σου διαδρομή! 🌟