Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

2034 - ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΤΕΦΑΝΑΚΗΣ ΚΟΣΜΗΤΗΣ






           Στεφανάκης, Δημήτρης. 2034 / Δημήτρης Στεφανάκης Κοσμητής. - 1η έκδ. - Αθήνα : Δωδώνη, 2011. - 167σ. · 21x14εκ.


         Λίγα λόγια για το βιβλίο:

        Βρισκόμαστε στο έτος 2034. Η δικτατορία της αγοράς έχει επιβλητικά κυριαρχήσει σε όλα τα πεδία της ανθρώπινης πράξης, σκέψης, βούλησης. Στην πραγματικότητα, το χρήμα έχει αναχθεί σε οντότητα και μάλιστα έχει υπερκεράσει την οντότητα άνθρωπος. Θέματα όπως ο απόλυτος έλεγχος της σκέψης, η ασύλληπτη φτώχια και κοινωνική αδικία - ουσιαστικά, κοινωνική κατάρρευση - η βία στην πιο άγρια μορφή της, η απόγνωση, η συντριπτική σχέση με το περιβάλλον, με καθετί που είναι, που υπάρχει, όλα τούτα διαφαίνονται, περιγράφονται μες στο ζόφο των εννέα πρώτων διηγημάτων.

         Το δέκατο και τελευταίο αφήγημα, το οποίο ξεπερνά κατ'ελάχιστα σε μέγεθος τα προηγούμενα, μας ταξιδεύει στον Άρη, όπου μια ανθρώπινη κοινότητα δημιουργείται, επιβιώνοντας κάτω από τις πλέον αντίξοες συνθήκες, πεταμένη από τον πάτριο πλανήτη, ζωντανή-νεκρή κι ωστόσο ελεύθερη. Κι αυτή η πνοή της λευτεριάς, αυτή η ανθρώπινη πνοή, μας οδηγεί και πάλι στα μονοπάτια της αλληλεγγύης, της συντροφικότητας, της αγάπης. Η ζωή εδώ είναι κυρίαρχη'ο έρωτας θριαμβεύει. Ένας θρίαμβος, που θα πάρει πενήντα χρόνια επικής προσπάθειας για να πραγματωθεί και τέλος θα εξαπλωθεί στον αδελφοποιημένο πια πλανήτη. Στη Γη μας.

    Πηγή:  http://www.biblionet.gr/main.asp?page=results&title=2034&TitleSplit=1&summary=&isbn=&person=&person_ID=&PerKind=0&com=&com_ID=&titlesKind=&from=&untill=&subject=&subject_ID=&series=&low=&high=&OrigLang=&PagesFrom=&PagesTo=&avail_stat=


__________________________________________________

     * Καλοτάξιδο να είναι Δημήτρη γιατί του αξίζει! :)

Σχόλια

  1. καλημερα εκφρασου μου! παρα πολυ ενδιαφερον φαινεται το βιβλιο και χαιρομαι που μας το παρουσιασες και το μαθαμε για να μπορρεσουμε να το παρουμε και να το διαβασουμε! :) καλο ταξιδο να ευχηθω και εγω :)
    καλο σαββατοκυριακο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. kalhmera karamelitsa mou! blepo allaksan kai to tropo pou sxoliazoume. pio oraio etsi nomizo! xixixixix

      filakia polla!!!!!!!

      Διαγραφή
  2. Μια καλησπέρα μετά από καιρό..
    Χαίρομαι που σε βρίσκω σε πνευματική εγρήγορση.
    Την αγάπη μας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλησπερα Εκφρασου! Ενδιαφερον φαινεται το βιβλιο. Ασε που τρεφω συμπαθεια ιδιαιτερα σε ελληνικες προσπαθειες που στοχευουν στην επιστημονικη φαντασια που ανκεθεν ηταν υποβαθμισμενη, σαν λογοτεχνικο ειδος, στην Ελλαδα.

    Χαιρομαι ακομα περισσοτερο οταν ειναι ανεξαρτητες προσπαθειες.

    Χαιρομαι που το δημοσιευεις ωστε να μαθουμε περισσοτεροι την προσπαθεια που γινεται στο ειδος.

    Την καλησπερα μου! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καλημέρα κι από μένα:-)
    Χαίρομαι να διαβάζω ενδιαφέροντα πράγματα όπως η σημερινή ανάρτησή σου γιατί έχουμε πήξει πια!!!!!
    Καλό Σ/Κ:-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Καλημέρα!!
    Τι κάνεις?όλα καλά?
    σου έχω παιχνιδάκι^^
    όποτε θες πέρνα!
    Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Η Μουσταλευριά

Καλημέρα εκφραστικοί μου! Ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Σήμερα ένιωσα την ανάγκη να γράψω ένα διήγημα από εκείνα, τα αγαπημένα, που με γυρίζουν τόσο πίσω, σε μια ζεστή αγκαλιά… Ήταν απόγευμα, πριν λίγες μέρες, όταν με κέρασαν μια μουσταλευριά από ένα μικρό μίνι μάρκετ της γειτονιάς μου. Το φτιάχνει μια τοπική, οικογενειακή επιχείρηση. Δεν ξέρω αν ήταν η γεύση της, η υφή της ή η μυρωδιά του μούστου που με χτύπησε κατευθείαν στην καρδιά. Πάντως, δεν ήταν ούτε τόσο νόστιμη ούτε τόσο όμορφη (εξωτερικά) όπως ήταν η δική της. Ξαφνικά βρέθηκα αλλού. Σαν να γύρισα πίσω, πολλά χρόνια πριν. Εκεί, στο χωριό… Στην αυλή της γιαγιάς, της δικής μου της λεβέντισσας. Με το χώμα να μυρίζει φθινόπωρο και τα τζιτζίκια να έχουν πια σωπάσει. Με τα ρούχα πλυμένα στο πλυσταριό και έπειτα απλωμένα στο  σχοινί και το πατητήρι γεμάτο σταφύλια που μας περίμεναν υπομονετικά. Κι όλα αυτά πλαισιωμένα με τη μυρωδιά του ασβέστη όταν ασβέστωνε το σπίτι της. Η εποχή του τρύγου… Αχ, αυτή η εποχή πόσο γρήγορα πάντ...

ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ.

Τα μάτια της είναι δυο άντρα όπου σπινθηρίζει αόριστα το μυστήριο, και το βλέμμα της φωτίζει σαν αστραπή: είναι μια έκρηξη μέσα στα σκότη… Υπάρχουν γυναίκες που εμπνέουν την επιθυμία να τις νικήσεις και να τις απολαύσεις… αλλά αυτή εδώ σου γεννάει τον πόθο να πεθάνεις αργά κάτω απ’ το βλέμμα της (Σαρλ Μπωντλαίρ, από το ποίημα «Η επιθυμία της περιγραφής»)