Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ! ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!

      Καλημέρα στη μπλοκογειτονιά! Χρόνια πολλά, καλή χρονιά σε όλους σας! Με υγεία και ότι άλλο επιθυμείτε ο καθένας ξεχωριστά! Εύχομαι το 2012 να είναι καλύτερο για τους ανθρώπους αλλά και γενικότερα για τη χώρα μας! 
     Φιλιά πολλά σε όλους και ευχαριστώ για τις ευχές σας! Και αυτές που έλαβα ήδη και αυτές που πιθανόν να λάβω! :)

Σχόλια

  1. Καλημέρα σου και καλή σου χρονιά.Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλή Χρονιά γλυκιά μου Εκφράσου! Λείπεις στη μπλογκογειτονιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλή χρονιά, με υγεία, με αγάπη, με ευτυχία και με έμπνευση (είσαι συγγραφέας, δεν το ξεχνώ)!!!
    Πολλά φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. καλή χρονιά και χρόνια μορφες στιγμές πολλά. Να σου φέρει πολλές όμορφες στιγμές ο νέος χρόνος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αγαπημένη μου εκφράσου, σε ευχαριστούμε πολύ για τις ευχές. Βάζω και τις δικές μου ευχές, μαζί με τις δικές σου, όσο αφορά τον κόσμο και τη χώρα μας, μήπως και ακουστούν!!
    Κι εσύ εκφράσου μου, να έχεις μια ευλογημένη χρονιά, γεμάτη ΑΓΑΠΗ, ΧΑΡΕΣ ΚΑΙ Ο,ΤΙ ΑΛΛΟ ΕΠΙΘΥΜΕΙΣ.
    ΜΕ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. χρονια πολλα , καλη χρονια γλυκο κοριτσακι! υγεια και ευτυχια σου ευχομαι :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Χρόνια πολλά 'μαμάκα'!! Ό,τι επιθυμείς!! Καλή Χρονιά και όλα να πάνε καλά!! Πολλά φιλάκια γλυκά, Θεοφανιάτικα!! υγ Σήμερα ανοίγουν οι ουρανοί και όλες οι ευχές εισακούονται... Ελπίζω κι εύχομαι όλες οι ευχές να βγουν αληθινές! Και αυτές που έλαβες και αυτές που θα λάβεις!!! φιλιάάά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Al

Καλημέρα εκφραστικοί μου, ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Α μφιταλαντεύτηκα πολύ για το εάν πρέπει και εάν θέλω πράγματι να κάνω αυτή την ανάρτηση και πότε, και τελικά αποφάσισα πως θέλω. Η ψυχή μου δηλαδή, θέλει.  Ί σως συνέβαλε και το γεγονός ότι η τελευταία μου ανάρτηση στο blog είχε ιδιαίτερα μεγάλη απήχηση, κάτι που ένιωσα σαν σημάδι πως "περιμένετε" να διαβάσετε κάτι από εμένα.   Παρότι μου ζητήθηκε νωρίτερα να ανοίξω την καρδιά μου και να πω όσα νιώθω, δεν το έκανα και δεν το μετανιώνω. Το έκανα όμως εκεί που έπρεπε, την ώρα που έπρεπε, και βλέποντας ένα ανθρώπινο ενδιαφέρον για το αν είμαι καλά, εγώ.  Τούτη η ανάρτηση, λοιπόν, δεν θα δημοσιευθεί τη στιγμή που γράφεται, θα προγραμματιστεί και θα δημοσιευθεί λίγο αργότερα και ίσως να είναι η πρώτη φορά που θα έχω κλειστά τα σχόλια και ο λόγος αυτού, γιατί το αντιλαμβάνομαι σαν μία πράξη "Αντίου".  Η παρομοίωση ποιητικά, θα ήταν σαν να κλείνεις μια πόρτα και να μην έχεις ανάγκη να ακούσεις ή να δεις κάτι άλλο γιατί...

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Η Μουσταλευριά

Καλημέρα εκφραστικοί μου! Ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Σήμερα ένιωσα την ανάγκη να γράψω ένα διήγημα από εκείνα, τα αγαπημένα, που με γυρίζουν τόσο πίσω, σε μια ζεστή αγκαλιά… Ήταν απόγευμα, πριν λίγες μέρες, όταν με κέρασαν μια μουσταλευριά από ένα μικρό μίνι μάρκετ της γειτονιάς μου. Το φτιάχνει μια τοπική, οικογενειακή επιχείρηση. Δεν ξέρω αν ήταν η γεύση της, η υφή της ή η μυρωδιά του μούστου που με χτύπησε κατευθείαν στην καρδιά. Πάντως, δεν ήταν ούτε τόσο νόστιμη ούτε τόσο όμορφη (εξωτερικά) όπως ήταν η δική της. Ξαφνικά βρέθηκα αλλού. Σαν να γύρισα πίσω, πολλά χρόνια πριν. Εκεί, στο χωριό… Στην αυλή της γιαγιάς, της δικής μου της λεβέντισσας. Με το χώμα να μυρίζει φθινόπωρο και τα τζιτζίκια να έχουν πια σωπάσει. Με τα ρούχα πλυμένα στο πλυσταριό και έπειτα απλωμένα στο  σχοινί και το πατητήρι γεμάτο σταφύλια που μας περίμεναν υπομονετικά. Κι όλα αυτά πλαισιωμένα με τη μυρωδιά του ασβέστη όταν ασβέστωνε το σπίτι της. Η εποχή του τρύγου… Αχ, αυτή η εποχή πόσο γρήγορα πάντ...