Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΛΑΦΥΡΩΝ.



Απόσπασμα από το ποίημα σε ελεύθερο στίχο "Αδικοχαμένη κοινωνία", της ποιητικής συλλογής "Τα Λάφυρα της Ψυχής μου".



Απόσπασμα από το ποίημα σε ελεύθερο στίχο "Η Φυγή", της ποιητικής συλλογής "Τα Λάφυρα της Ψυχής μου".



Απόσπασμα από το ποίημα σε ελεύθερο στίχο "Αδικοχαμένη Κοινωνία", της ποιητικής συλλογής "Τα Λάφυρα της Ψυχής μου".



Απόσπασμα από το ποίημα σε ελεύθερο στίχο "Δείπνο", της ποιητικής συλλογής "Τα Λάφυρα της Ψυχής μου".


Και μη μου πείτε πως τα παραπάνω αποσπάσματα δε μπορούν να αγγίξουν λίγο απο τις ψυχές σας γιατί ειλικρινά δε θα το πιστέψω... ;)

Όποιος ενδιαφέρεται λοιπόν να αποκτήσει τη ποιητική συλλογή "Τα Λάφυρα της Ψυχής μου" μπορεί να επικοινωνήσει μαζί μου μέσω μυνήματος στη σελίδα μου στο facebook που θα βρείτε στο πλαι δεξιά ή μέσω του e - mail μου που είναι το kikh_k@hotmail.com, για να μιλήσουμε και να βρούμε τρόπο για να έρθει το βιβλίο σύντομα κοντά σας.

Αυτά μέχρι στιγμής απο μένα εκφραστικοί μου φίλοι.
Να έχετε μία όμορφη μέρα! Να περνάτε όμορφα και να διασκεδάζετε εύχομαι!

Σχόλια

  1. σταματα τα διαβαζω και λεω ποτε θα βγει το επομενο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλημέρα Κικίτσα μου!!!Εκπληκτικοί οι στοίχοι σου!!!
    Μπράβο!!!Είσαι αστέρι!!!Καλό Καλοκαίρι!!!Καλά νά περάσεις!!
    Πολλά φιλάκια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ευχαριστούμε για το μοίρασμα των σκέψεών σου Κική μου. να έχεις ένα όμορφο βράδυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Περιμένω το πότε θα δούμε ολόκληρα τα ποιήματα. Λογικά, κάποια στιγμή θα είναι αυτό εφικτό.
    Αναρωτιέμαι αν θα δούμε σύντομα και άλλα Λάφυρα (Λάφυρα ΙΙ), συνέχεια των υπαρχόντων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ολοκληρα τα ποιηματα ειναι δυσκολο λογω του ογκου τους.
      φαντασου οτι ειναι συνολικα 13 και ανερχονται στις 94 σελιδες, οποτε καταλαβαινεις πως ειναι αρκετα μεγαλα και δεν ειναι καλο να ανεβουν εδω.
      Λαφυρα ΙΙ δε θα δουμε, πρωτα ο Θεος, να ειμαστε καλα, πιστευω με το νεο ετος να δουμε τους Φεγγιτες, στο ιδιο μηκος και αυτοι φυσικα

      Διαγραφή
  5. Νομίζω ότι είναι πολύ επίκαιρα τα ποιήματα σου Κική μου.
    Φιλάκια πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αγαπημένο μου κορ΄τσι όπως σου έγραψα και στο σχόλιο σου στο μπλοκ μου θα σε περιμένω στην επόμενη έκθεση βιβλίου με το 2ο και με το 1ο στη τσάντα να μου τα υπογράψεις και τα δύο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. αγαπημενη μου αχτιδα, με συγκινεις!
      φυσικα και θα τα πουμε απο κοντα!
      θελω αλλωστε τοσο πολυ να σε γνωρισω, εισαι τοσο φωτεινος ανθρωπος, που απλως μας τραβας κοντα σου!

      φιλακια πολλα πολλα!

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ.

Τα μάτια της είναι δυο άντρα όπου σπινθηρίζει αόριστα το μυστήριο, και το βλέμμα της φωτίζει σαν αστραπή: είναι μια έκρηξη μέσα στα σκότη… Υπάρχουν γυναίκες που εμπνέουν την επιθυμία να τις νικήσεις και να τις απολαύσεις… αλλά αυτή εδώ σου γεννάει τον πόθο να πεθάνεις αργά κάτω απ’ το βλέμμα της (Σαρλ Μπωντλαίρ, από το ποίημα «Η επιθυμία της περιγραφής»)

Η Μουσταλευριά

Καλημέρα εκφραστικοί μου! Ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Σήμερα ένιωσα την ανάγκη να γράψω ένα διήγημα από εκείνα, τα αγαπημένα, που με γυρίζουν τόσο πίσω, σε μια ζεστή αγκαλιά… Ήταν απόγευμα, πριν λίγες μέρες, όταν με κέρασαν μια μουσταλευριά από ένα μικρό μίνι μάρκετ της γειτονιάς μου. Το φτιάχνει μια τοπική, οικογενειακή επιχείρηση. Δεν ξέρω αν ήταν η γεύση της, η υφή της ή η μυρωδιά του μούστου που με χτύπησε κατευθείαν στην καρδιά. Πάντως, δεν ήταν ούτε τόσο νόστιμη ούτε τόσο όμορφη (εξωτερικά) όπως ήταν η δική της. Ξαφνικά βρέθηκα αλλού. Σαν να γύρισα πίσω, πολλά χρόνια πριν. Εκεί, στο χωριό… Στην αυλή της γιαγιάς, της δικής μου της λεβέντισσας. Με το χώμα να μυρίζει φθινόπωρο και τα τζιτζίκια να έχουν πια σωπάσει. Με τα ρούχα πλυμένα στο πλυσταριό και έπειτα απλωμένα στο  σχοινί και το πατητήρι γεμάτο σταφύλια που μας περίμεναν υπομονετικά. Κι όλα αυτά πλαισιωμένα με τη μυρωδιά του ασβέστη όταν ασβέστωνε το σπίτι της. Η εποχή του τρύγου… Αχ, αυτή η εποχή πόσο γρήγορα πάντ...