Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Οι Άτρωτοι

 

Νόμιζαν πως η αγάπη, θα τους έκανε άτρωτους.
Πως θα μπορούσαν να διανύσουν μίλια, απροσπέλαστα.
Πως θα μπορούσαν να αγγίξουν τα σύννεφα, λες και ήταν ένα γαϊτανάκι, που ύφαιναν οι νεράιδες της σιωπής.

Μέσα τους, ένα ενεργό ηφαίστειο συναισθημάτων.
Μία λάβα καυτή.

Νόμιζαν πως η αρμονία των χρωμάτων, μπορούσε να γίνει, το παιχνίδι των ερωτευμένων.
Πως η θυσία, μπορούσε να μοιάζει με ένα όνειρο, τεκμαρτό.

Θεώρησαν πως οι άνθρωποι μπορούσαν να νιώσουν, να ερμηνεύσουν, να κρατήσουν τη στιγμή στα χέρια τους, σαν ένα λουλούδι που επέζησε, μέσα στη βροχή.

Θυμήθηκαν πως κάπου τυχαία, άκουσαν
πως οι Άγγελοι φιλούν σιωπηλά τους ανθρώπους στο μέτωπο, που μέσα από την ταπεινότητά τους, κέρδισαν το προνόμιο αυτό.

Μέσα τους, μια ψυχή που διψά για κώνειο.
Ένα δηλητήριο, γλυκό.

Νόμιζαν πως μπορούσαν να κρατήσουν στη παλάμη τους το αύριο και στην ψυχή τους, να φυλάξουν το πιο ηχηρό μυστικό.

Υπέθεσαν πως το αντίο μοιάζει με όνειρο, που σε σταλακτίτες κατοικεί, επειδή οι άνθρωποι στέρησαν από τους εφιάλτες το δικαίωμα, να ανυψώνουν τη συνείδηση.

Νοστάλγησαν το χαμόγελο του έρωτα, τον ερωτισμό της μοναχικής στιγμής και την μοναξιά που τους έκανε να γίνουν ένα, λες και για πάντα οι άνθρωποι, θα τους έκαναν κακό.

Ξεγέλασαν και ξεγελάστηκαν.
Πρόδωσαν και προδόθηκαν.
Υπέκυψαν και προσπέρασαν.
Τόλμησαν και υποχώρησαν.

Νόμιζαν πως η αγάπη, θα τους έκανε άτρωτους.

Οι Άτρωτοι - Κική Κωνσταντίνου

Σχόλια

  1. Μου είχε λείψει αυτό ειδικά το κρεσέντο ευαισθησίας, λυρισμού και ρομαντισμού. Την καλησπέρα μου Κική μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Nέο Διαδικτυακό Δρώμενο - Καλοκαιρινός Θησαυρός: Τα Κρυμμένα Σημεία της Γειτονιάς μας - Η Βρύση «Μαυρομαντήλα»

Καλημέρα, εκφραστικοί μου φίλοι! Ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Υπάρχει χώρος και όρεξη για ένα ακόμη καλοκαιρινό διαδικτυακό δρώμενο στη γειτονιά μας; Νομίζω πως ναι! 😉 Ελάτε λοιπόν να σας παρουσιάσω τη δική μου ιδέα, η οποία εύχομαι να μην σας μπερδέψει, αλλά αντίθετα να σας βάλει στη διαδικασία της συμμετοχής και του μοιράσματος — η οποία, φυσικά, είναι ανοιχτή και αφορά όλο το καλοκαίρι. Εύχομαι να την απολαύσετε! Το concept είναι απλό: 🌞 Καλοκαιρινός Θησαυρός: Τα Κρυμμένα Σημεία της Γειτονιάς μας 🌿 Έχεις κάποιο αγαπημένο, κρυφό σημείο στη γειτονιά που λίγοι γνωρίζουν; Εκείνη τη γωνιά που σε μαγεύει, το μικρό μονοπάτι που ανακαλύπτεις στα καλοκαιρινά σου περπατήματα ή το μυστικό μέρος με την πιο όμορφη θέα; 📸 Μοιράσου μαζί μας μια φωτογραφία, ένα βίντεο, ένα τραγούδι ή ήχο που στο θυμίζει, μια ιστορία ή μια σύντομη περιγραφή. Αν θέλεις, πρόσθεσε και οδηγίες για να το βρούμε κι εμείς! Ας φτιάξουμε μαζί έναν χάρτη με τους μικρούς θησαυρούς που κρύβει η γειτονιά μας — να τα αν...

ΚΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΑΣΙΝΟ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε; Είστε όλοι καλά; Εγώ μια χαρά! :) Σήμερα φίλοι είχα μια έντονη, εσωτερική επιθυμία να γράψω. Τα χέρια μου δε με "έτρωγαν" ακριβώς όπως λένε κάποιοι, αλλά "πέταγαν", ήθελα έντονα να γράψω κάτι αλλά δεν ήξερα τί και πώς. Τελικά ήταν πανεύκολο να μάθω τί ήθελα. Απλώς ρώτησα τον εαυτό μου!  Λέω Κική τί θές να γράψεις; Κάτι για το πράσινο, τη φύση, την ελπίδα μου απάντησε. (Δε σας κανω πλάκα - μιλάω σε φιλαράκια και οτι λέω το εννοώ) Ε μετά κατάλαβα τί ήθελα Ήθελα να γράψω κάτι για τον αγώνα που δίνουνε (δίνουμε) εδώ και καιρό πολλά μπλοκοσπιτάκια (και όχι μόνο), ενάντια στον σκουπιδότοπο που θέλουνε κάποιοι να καταντήσουνε τη Μεσόγειο. Πατωντας ΕΔΩ και ΕΔΩ και ΕΔΩ μπορείτε να ενημερωθείτε πλήρως. Συμμετέχω και εγώ λοιπόν με το ακόλουθο κείμενο (εφόσον γίνει δεκτό) στην  πράσινη έκδοση που ετοιμάζει το ηλεκτρονικό περιοδικό Ανθρώπων Έργα , για τα χημικά που ετοιμάζονται να ξεφορτωθούν στη...