Το Χώμα Δεν Γράφει Ονόματα

πόσα λάθη, Θεέ μου —
(κι ακόμα μετράμε)
για να μάθεις
να σκάβεις
χωρίς να θάβεις

να οργώνεις
χωρίς να καίς

να χτίζεις φράχτες
χωρίς να φράζεις στόματα

για να γίνεις
όχι ιδιοκτήτης —
γαιοκτήμονας
(είπαν, είναι τίτλος τιμής
σε μια χώρα που όλοι ταΐζουν
με πτώματα και συμβόλαια)

κι εσύ ακόμα να μάθεις
το χώμα δεν γράφει ονόματα
μόνο παίρνει ό,τι του έδωσες.
και στο τέλος
σου ζητάει και τόκο.

Κική Κωνσταντίνου

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά! Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Από την Άλλη Πλευρά

Πηγή Ο ήλιος είχε ήδη ανέβει ψηλά στον ουρανό όταν ο Δημήτρης πήρε στα χέρια του τον φάκελο. Είχε εκείνη τη μυρωδιά που τον έκανε να νιώθει σαν να ήρθε από το παρελθόν, από ένα άλλο κεφάλαιο της ζωής του, που δεν ήθελε να θυμάται. Ήταν το είδος του φακέλου που θα πετούσε χωρίς δεύτερη σκέψη, αν δεν είχε ένα περίεργο αίσθημα στο στομάχι. Άνοιξε τον φάκελο αργά, λες και το περιεχόμενό του θα μπορούσε να τον τραυματίσει, κι εκεί, ανάμεσα σε μερικά τσαλακωμένα χαρτιά, βρήκε ένα παλιό κασετόφωνο. Το κρατούσε στα χέρια του, κοιτώντας το με μια αίσθηση αμηχανίας, σα να είχε ανοίξει έναν θησαυρό που δεν ήξερε πώς να διαχειριστεί. Το κασετόφωνο ήταν ακριβώς το ίδιο όπως εκείνα που χρησιμοποιούσαν οι γονείς του όταν ήταν μικρός, από εκείνα τα μοντέλα που ακούγονταν σαν να παίζουν με χαμηλή ένταση ακόμα κι όταν ήταν στο τέρμα. Μόνο που αυτή η συσκευή δεν είχε καμία ετικέτα, καμία ένδειξη για το ποιος ήταν ο αποστολέας ή το περιεχόμενό της. Το μόνο που υπήρχε πάνω ήταν μία κασέτ...

ΝΑ ΜΑΣ ΖΗΣΟΥΝ! :)

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα. Τι μου κάνετε; Είστε όλοι καλα; Πως περάσατε αυτές τις μέρες; Εγώ μια χαρά! Θα σας τα πω και πιο λεπτομερώς σε λίγο. Πέρασα από τα σπιτάκια σας, να μάθω νέα σας, αλλά ηταν τόσα πολλά αυτά που έχασα που μονο ένα μικρό μέρος κατάφερα να αναπληρώσω. Δε πειράζει όμως, καλα να είμαστε και όλα θα γίνουν. Ήδη προσαρμόστηκα σε πολλά αξιόλογα εγχειρήματα που είδα να εχουν ξεκινήσει όσο καιρό απείχα. Λοιπόν φίλοι, τι να σας πρωτοπώ; Θα ξεκινήσω ως εξής: Αϋπνία, κούραση, άγχος μα το κυριότερο και σημαντικότερο όλων χαρά! Πολύ χαρά! Όσο άγχος δεν είχα τοσο καιρό, μου βγήκε όλο την ώρα του μυστηρίου. Φανταστείτε άλλαζα τις βέρες και έτρεμαν τα χέρια μου. Είχα κατααγχωθεί εκείνη τη στιγμή. Ευτυχώς όλα πήγαν καλα! Δεν μου έπεσε καμιά βέρα, δεν έριξα κανα στέφανο, δεν πάτησα το πέπλο της νύφης, όλα καλα και ωραία. Λίγο με τα τακούνια είχα ένα θεματάκι αλλά μια χαρά άντεξα, ε μετα στο γλέντι τα ξεφορτώθηκα. Ήθελα να σας δείξω και ορισμέν...

ΕΚΦΡΑΣΟΥ - ΚΙΚΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου