Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΚΑΛΟ ΣΚ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ!!!

     Νομίζω πως το παραμέλησα αρκετά το "σπιτάκι" μου αυτές τις μέρες αλλά δεν έχω τον απαιτούμενο χρόνο όπως παλιά, οπότε από το να το "ξεπετάω", καλύτερα να το "τιμώ" όταν πρέπει και όπως πρέπει. Όπως σήμερα δηλαδη που μία εβδομάδα φτάνει στο τελείωμά της. Ελπίζω να περάσατε καλά και να είσαστε όλοι καλά! Εγώ πάντως πέρασα πολύ όμορφα και ευελπιστώ ένα ακόμη πιο όμορφο ΣΚ! Το ίδιο λοιπόν εύχομαι σε σε εσάς! Ένα μοναδικό χαρούμενο ΣΚ! Και από Δευτέρα πάλι εδώ με υγεία!
    Λοιπόν σας αποχαιρετώ με ένα αγαπημένο τραγουδάκι:

Σχόλια

  1. καλημέρα.....!!!
    καλό Σαββατοκύριακο καλή μου!
    μεσα απο την καρδιά μου!!
    με πολλά χαμόγελα!!!
    ...irida...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλημέρα ΕΚΦΡΑΣΟΥ μου! Πολύ σωστά σκέφτεσαι και πράττεις σε σχέση με το βλογ σου! Διότι όπως έλεγαν και οι αρχαίοι ημών πρόγονοι: "Ουκ εν τω πολλώ το ευ".
    Καλό Σ/κ!
    Φιλί!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλή μου Εκφράσου..

    μ αρεσει το τραγουδιιιιιιιιιιι..

    υγεια να εχουμε ..

    καλο σ.κ να περνας ετσι παντα ομορφα....
    φιλακιαααααααααα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καλό Σαββατοκύριακο καλή μου!! Να περνάς καλά!! Εμένα οι διακοπές τελείωσαν και θα μπορώ να σε επισκέφτομαι συχνά πλέον!!
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Καλημέρα!!! Καλό σαββατοκύριακο!!
    ωραίο το τραγουδάκι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αρκεί που είσαι εδώ… όποτε… χαρούμενη η παρουσία σου με κάνει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. περασα να σου πω να εχεις μια υπεροοοοχηηηη μερα γλυκο μου κοριτσακι!! :)) φιλακια!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. εΚΦΡΑΣΟΥ ΜΟΥ ΓΛΥΚΕΙΑ ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΟ ΓΛΥΚΟ ΣΟΥ ΣΧΟΛΙΟ ΠΟΥ ΑΦΗΣΕς ΣΤΟ ΣΠΙΤΑΚΙ ΜΟΥ.Κ ΕΓΩ ΕΧΩ ΠΑΡΑΜΕΛΗΣΕΙ ΛΙΓΟ ΤΟ ΜΠΛΟΓΚ ΜΟΥ ΑΛΛΑ ΔΙΑΘΕΣΗ ΜΗΔΕΝ,ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΤΙ ΜΑΓΙΚΟ Κ ΝΑ ΑΛΑΞΟΥΝ ΟΛΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. καλό φθινόπωρο Εκφράσου μου μούλειψες αλήθεια

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ.

Τα μάτια της είναι δυο άντρα όπου σπινθηρίζει αόριστα το μυστήριο, και το βλέμμα της φωτίζει σαν αστραπή: είναι μια έκρηξη μέσα στα σκότη… Υπάρχουν γυναίκες που εμπνέουν την επιθυμία να τις νικήσεις και να τις απολαύσεις… αλλά αυτή εδώ σου γεννάει τον πόθο να πεθάνεις αργά κάτω απ’ το βλέμμα της (Σαρλ Μπωντλαίρ, από το ποίημα «Η επιθυμία της περιγραφής»)

Η Μουσταλευριά

Καλημέρα εκφραστικοί μου! Ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Σήμερα ένιωσα την ανάγκη να γράψω ένα διήγημα από εκείνα, τα αγαπημένα, που με γυρίζουν τόσο πίσω, σε μια ζεστή αγκαλιά… Ήταν απόγευμα, πριν λίγες μέρες, όταν με κέρασαν μια μουσταλευριά από ένα μικρό μίνι μάρκετ της γειτονιάς μου. Το φτιάχνει μια τοπική, οικογενειακή επιχείρηση. Δεν ξέρω αν ήταν η γεύση της, η υφή της ή η μυρωδιά του μούστου που με χτύπησε κατευθείαν στην καρδιά. Πάντως, δεν ήταν ούτε τόσο νόστιμη ούτε τόσο όμορφη (εξωτερικά) όπως ήταν η δική της. Ξαφνικά βρέθηκα αλλού. Σαν να γύρισα πίσω, πολλά χρόνια πριν. Εκεί, στο χωριό… Στην αυλή της γιαγιάς, της δικής μου της λεβέντισσας. Με το χώμα να μυρίζει φθινόπωρο και τα τζιτζίκια να έχουν πια σωπάσει. Με τα ρούχα πλυμένα στο πλυσταριό και έπειτα απλωμένα στο  σχοινί και το πατητήρι γεμάτο σταφύλια που μας περίμεναν υπομονετικά. Κι όλα αυτά πλαισιωμένα με τη μυρωδιά του ασβέστη όταν ασβέστωνε το σπίτι της. Η εποχή του τρύγου… Αχ, αυτή η εποχή πόσο γρήγορα πάντ...