Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΔΥΟ ΟΨΕΙΣ.


Kαλημέρα, τι μου κάνετε;
Εχθές έβλεπα μια ταινία, το <<Τhe tourist>> αν θυμάμαι καλά και η πρωταγωνίστρια σε καποια σκηνή είπε κάτι πολύ όμορφο. Συγκεκριμένα είπε το εξής: Είχε ένα μενταγιον το οποίο απεικόνιζε κάτι σα μικρό νόμισμα και είχε δυο όψεις. Ανέφερε λοιπόν πως συμβολίζει τους δυο εαυτούς του ανθρώπου, το καλό και το κακό, όπως επίσης το παρελθόν και το μέλλον του. Αν αγαπάς κάποιον θα πρέπει να τα δεχτείς και τα δυο….
            Τα σχόλια δικά σας….

Σχόλια

  1. Έτσι ακριβώς...Καλημέρα Κικη μου και όμορφο Σ/Κ ευχομαι. :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. AERIKO

    ευχαριστώ πολύ Μαρία μου. Καλό σκ και σε σενα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ο δυισμός του Ζωροαστρισμού - η αέναη πάλη του καλού και του κακού, μόνο που τώρα προσπαθούμε να συμφιλιώσουμε τις δυο όψεις μας αντί να τις βάζουμε να αντιπαλεύουν η μια την άλλη με καθορισμένο εξ αρχής τον νικητή.
    Αγαπητή μου ΕΚΦΡΑΣΟΥ καιρό είχα να σε επισκεφθώ (απείχα και εγώ), μου έλειψε η σκέψη σου.
    Καλή σου μέρα και καλό Σ/Κ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Σοφία Ζ.

    δε ξερω κατα ποσο μπορουν αυτες οι οψεις να συμφιλιωθουν, ξερω ομως πως ολοι το προσπαθουμε...

    η αληθεια ειναι πως και εγω απειχα καιρο απο το μπλοκ αλλα εσυ απειχες περισσοτερο απο εμενα, αλλα σημασια εχει που εισαι καλα και εισαι παλι εδω! και εμενα μου ελειψες! καλο σκ και σε σενα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Πολύ όμορφο...! δεν νομίζω να έχω δει την ταινία, αλλά αυτό για τις δύο όψεις του ανθρώπου ισχύει!
    Καλό σ/κ καλή μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Έτσι είναι... Να δεχτείς και τις δύο όψεις του άλλου. Όπως κι ο άλλος να δεχτεί τις δύο όψεις τις δικές μας.
    Εγώ βρίσκομαι σε διαρκή πόλεμο πάντως.
    Η μία Αθηνά μου λέει: Πρέπει να κάνεις δίαιτα.
    Η άλλη Αθηνά επιμένει: Τα πάχη σου, τα κάλλη σου! Άντε τώρα να βγάλω άκρη.
    Καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. οταν αγαπας εναν ανθρωπο εισαι μαζι του και στις χαρες και στις λυπες...και να πραγματικα τον αγαπας αυτο θα φενει στις χαρες του.....καλο σαββατοκυριακο!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Την έχω δει την ταινία! καλούτσικη ήταν απ ότι θυμάμαι, όσο για το μήνυμα, νομίζω ότι ήταν πολύ σωστό! Καλό Σαββατοκύριακο, να περάσεις όμορφα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Εκφρασου μου γλυκεια αναλογα το παρελθον κ το ποσο ειναι κολλημενο πανω μας.επισης αναλογα την υπομονη κ τον χαρακτηρα μας.πολλα παιζουν ρολο.φιλια πολλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. φίλή μου σ ευχαριστώ για τα περάσματα σου απο την σελίδα μου, και για τα σχόλια που μου αφήνεις καθε φορά....σου στελνω την αγάπη μου και ενα χαμόγελο,,,

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Αθηνά...

    τον ιδια πολεμο αντιμετωπιζω και εγω αρκετα συχνα αλλα εχει γελιοοοοο

    καλημερα! φιλακια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. christina

    και εγω ετσι πιστευω, πως πρεπει να εισαι κοντα στον αλλο και στη λυπη και στη χαρα.

    θεωρω πως κανενας ανθρωπος δε μπορει να αντεξει μονος του ουτε τη πολυ χαρα αλλα ουτε και τη πολυ λυπη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. MaNTaRiNi

    οραια ηταν η ταινια και δε το περιμενα κιολας...

    καλη εβδομαδα να εχουμε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Ρεβεκκα

    σωστα! οπως προειπες παιζουν πολλα ρολο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. καλη μου εκφρασου.. την εχω δει την ταινια μου αρεσε πολυυυυυ ..ε τζονι ειναι αυτος...χαχαχαχαχ..

    για τους δυο εαυτους ..εχουν σχολιασει ..και με εχουν καλυψει..

    καλημεραααααααααααα καλη εβδομαδα με φιλια που χαμογελουν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Al

Καλημέρα εκφραστικοί μου, ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Α μφιταλαντεύτηκα πολύ για το εάν πρέπει και εάν θέλω πράγματι να κάνω αυτή την ανάρτηση και πότε, και τελικά αποφάσισα πως θέλω. Η ψυχή μου δηλαδή, θέλει.  Ί σως συνέβαλε και το γεγονός ότι η τελευταία μου ανάρτηση στο blog είχε ιδιαίτερα μεγάλη απήχηση, κάτι που ένιωσα σαν σημάδι πως "περιμένετε" να διαβάσετε κάτι από εμένα.   Παρότι μου ζητήθηκε νωρίτερα να ανοίξω την καρδιά μου και να πω όσα νιώθω, δεν το έκανα και δεν το μετανιώνω. Το έκανα όμως εκεί που έπρεπε, την ώρα που έπρεπε, και βλέποντας ένα ανθρώπινο ενδιαφέρον για το αν είμαι καλά, εγώ.  Τούτη η ανάρτηση, λοιπόν, δεν θα δημοσιευθεί τη στιγμή που γράφεται, θα προγραμματιστεί και θα δημοσιευθεί λίγο αργότερα και ίσως να είναι η πρώτη φορά που θα έχω κλειστά τα σχόλια και ο λόγος αυτού, γιατί το αντιλαμβάνομαι σαν μία πράξη "Αντίου".  Η παρομοίωση ποιητικά, θα ήταν σαν να κλείνεις μια πόρτα και να μην έχεις ανάγκη να ακούσεις ή να δεις κάτι άλλο γιατί...

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Η Μουσταλευριά

Καλημέρα εκφραστικοί μου! Ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Σήμερα ένιωσα την ανάγκη να γράψω ένα διήγημα από εκείνα, τα αγαπημένα, που με γυρίζουν τόσο πίσω, σε μια ζεστή αγκαλιά… Ήταν απόγευμα, πριν λίγες μέρες, όταν με κέρασαν μια μουσταλευριά από ένα μικρό μίνι μάρκετ της γειτονιάς μου. Το φτιάχνει μια τοπική, οικογενειακή επιχείρηση. Δεν ξέρω αν ήταν η γεύση της, η υφή της ή η μυρωδιά του μούστου που με χτύπησε κατευθείαν στην καρδιά. Πάντως, δεν ήταν ούτε τόσο νόστιμη ούτε τόσο όμορφη (εξωτερικά) όπως ήταν η δική της. Ξαφνικά βρέθηκα αλλού. Σαν να γύρισα πίσω, πολλά χρόνια πριν. Εκεί, στο χωριό… Στην αυλή της γιαγιάς, της δικής μου της λεβέντισσας. Με το χώμα να μυρίζει φθινόπωρο και τα τζιτζίκια να έχουν πια σωπάσει. Με τα ρούχα πλυμένα στο πλυσταριό και έπειτα απλωμένα στο  σχοινί και το πατητήρι γεμάτο σταφύλια που μας περίμεναν υπομονετικά. Κι όλα αυτά πλαισιωμένα με τη μυρωδιά του ασβέστη όταν ασβέστωνε το σπίτι της. Η εποχή του τρύγου… Αχ, αυτή η εποχή πόσο γρήγορα πάντ...